zabrzęczał brzęcząco brzęczyk
czemu brzęczyku brzęczysz

wstań
tak mam że brzęczę
jak polne świerszcze

zima jest brzęczyku
mój mały chochliku
jakie świerszcze
jeszcze nie czas
na pobudkę
i nas

a ja brzęczę i brzęczę
i chcę ciągle i jeszcze
w ucho ci szeptać ciepełkem
i rzeknę
o snach

czemu głośno

dryń...ciach
nie ma nas

to poleż brzęczku koło mnie
ja nie mogę zapomnieć
żeby znów wstać
lecz powiedz po co...

bo nocą
tęskniłeś do mnie kochany
wstań
tak mało się mamy

no wstań

do kitu
śpi drań

To pierwszy wiersz z wrzucanych tutaj, jaki mi się autentycznie podoba.

Nie ma się czym podniecać, bo ja na poezji się nie znam, ale to zawsze coś.

Niestety, dobry, co dla nas, egzekutorów z Wery, jest taką tragedią, że przyjdzie palnąć sobie w łeb, i wkrótce zapewne nie będzie miał kto czytać tekstów
Aczkolwiek dwa ostatnie wersy, mimo iż rozumiem zamysł, są gorsze. Z dosyć lirycznego klimatu i wymowy wpadasz w prozę poezji "obyczajowej"

O:)
ładnie brzęczysz:)

Bo to trochę wprawka dykcyjna.
A to źle Romek, że tak wpadam?
Muszę się trzymać konsekwentnie liryki?
Nie da się wtrącić obyczaju?

Wszystko się da, po prostu relacjonuję własne wrażenia, czego innego oczekujesz?
Ja wolałbym spójność, uważam, że wtedy ten wiersz byłby bardzo dobry, ma ładną melodykę, frazę, jest liryczny - a ostatnio liryki w poezji tyle co kot napłakał.
Ale oczywiście to Twój wiersz, wiem, że chciałeś z tej liryki wytrącić. Mnie zgrzytnęło, może innym nie, jak w życiu

No właśnie mi nie zgrzytnęło. Bardzo dobre, mocne zamknięcie, i zostaje w głowie.

Romek, to po prostu fortepian, który sięgnął bruku.
Wstawka ściągająca na ziemię.
Bo bruk też istnieje, niezależnie, czy się komu podoba, czy nie.
Ale to Twój odbiór i masz do niego pełne prawo. Gdybym pozostał tylko liryczny, to byłby to tylko jeden z setek wierszy, a jest pełno ludzi, którzy to robią lepiej.
Miło mi Barhoshu, że załapałeś ideę takiego zakończenia. Robi się mniej poetycko, a bardziej ludzko.

No i widzisz, twierdzę, że zrozumiałem, a Ty mi piszesz między wierszami, że jednak nie, wyciągasz kogoś innego z ławki, żeby pokazać, że jest jeden, który zrozumiał. To może ja naprawdę sobie odpuszczę czytanie i komentowanie. Bo to bez sensu
No więc na koniec końców, nikto - ja nie tylko załapałem, co chciałeś osiągnąć, co zresztą wyżej napisałem, tylko absolutnie nie zgadzam się w ocenie sytuacji. To porządnej liryki jest za mało, współcześnie wszyscy poeci próbują być obyczajowi. Z mizernym skutkiem
Powodzenia, szerokiej drogi, no i tyle

nikto,
Powiem tak..
ładnie brzęczysz ale rozmowa z Tobą nie jest już przyjemnością.
A szkoda bo wyglądałeś na myślącego faceta i jak sam wspominałeś - lubisz rozmawiać o pisaniu..

Myślę, że Ty nie zrozumiałeś. Każdy ma jakiś własny sposób odczuwania.
Coś się podoba odbiorcy, a coś, nie. Jego prawo.
Nie uznałem, że nie masz kwalifikacji, czy kompetencji do oceny.
Uznałem, że nie rozumiesz zabiegu, bo ten wiersz nie jest obyczajowy, a co najwyżej posłużył się nią w ostatnich wersach. I to raczej subtelnie.
A ocena skutków jest Twoją oceną.
Za życzenia dziękuję.
Co znaczy "przyjemnością" Saro? Że mam swoje zdanie?

nikto pisze: Co znaczy "przyjemnością" Saro? Że mam swoje zdanie?

Nie..
Nie zauważyłeś, że prowadzisz rozmowę w formie ataku na osobę komentującą?
Założyłam, że masz taki a nie inny sposób formułowania myśli, jestem w stanie ( jak już zauważyłeś w poprzednich wątkach) - nie zwracać na to zbytniej uwagi. Ale jednocześnie ten sposób rozmowy powoduje, że zamiast pochylać się nad tekstem - wcześniej czy później sprowadzasz ją do oceny osoby komentującej.
A ja bym chętniej poczytała o tym dlaczego wybrałeś taki a nie inny sposób przekazu a nie o tym czy ktoś użył takiego czy innego zwrotu.
Czy to co napisałam jest dla Ciebie zrozumiałe?

Romek Pawlak pisze: Ja wolałbym spójność, uważam, że wtedy ten wiersz byłby bardzo dobry, ma ładną melodykę, frazę, jest liryczny - a ostatnio liryki w poezji tyle co kot napłakał.

nikto pisze: Uznałem, że nie rozumiesz zabiegu, bo ten wiersz nie jest obyczajowy, a co najwyżej posłużył się nią w ostatnich wersach.

Zauważam pewne niezrozumienie. Bo chyba Panowie mówią o tym samym.

G.

Dokładnie Godhand.
Ja mam nieznośny styl wypowiedzi, ale nie oznacza to, że nie mam racji.
Rozumiem Saro., ale nie atakuję interlokutora. Tu akurat podkreślam jego prawo do swobodnego odbioru, podle własnego gustu, ale po prostu nie zgadzam się z konkluzją.
Pomijając, że to faktycznie była to raczej zabawa dykcją czytelnika.
To jak trzeba mieć własne zdanie i go nie mieć?
Właduję prozę, która znowu wsadzi kij w mrowisko i wszyscy pouciekają, bo mam inne zdanie?

Niby zrozumiałeś a jednak nie..
to ja jeszcze raz wytłuszczę :
A ja bym chętniej poczytała o tym dlaczego wybrałeś taki a nie inny sposób przekazu a nie o tym czy ktoś użył takiego czy innego zwrotu.