Teatr dwóch osób

1
Szukam wśród pędzących myśli
Twojego obrazu
A ty stajesz w drzwiach
Tak po prostu

Jesteś tu przede mną
I od progu
Pada mi na twarz
Światło twoich oczu

A one jak dwa reflektory
Oświetlają scenę
Połyskującą w blasku
Naszych źrenic

Zawsze jak za pierwszym razem
Masz tremę
Dotykiem naszych warg
Będziemy się nią dzielić

Skryjemy się za czarną kurtyną
Twoich włosów
I zacznie się spektakl
W teatrze dwóch osób...

Teatr dwóch osób

2
Berlioz pisze: pędzących myśli
Berlioz pisze: Tak po prostu
Berlioz pisze:Pada mi na twarz
Światło twoich oczu
Berlioz pisze: A one jak dwa reflektory
Nie wróżę Ci sukcesów w poezji. Chyba że chcesz sobie potrolować. Popracuj nad rymami.

Wiersz 1/10
Berlioz pisze:...

Ten trzyktopek to taki patataj:)

Teatr dwóch osób

3
Berlioz, brat_ruina jest okrutny - sam jest okrutny i na poezji się zna.

Ja natomiast jestem łagodny, bo na poezji się nie znam.

Mi się nawet podobało.

Jednakże, gdyby porównywać w kwestii poezji brata i mnie, to jak porównywać opinię melomana i fana disco polo (ten drugi, to ja). Więc pytanie, czy chcesz obrywać po d*, ale zyskać uznanie melomanów - czy rzeźbić, jak dotąd, i cieszyć się z rachitycznych oklasków fanów disco polo.
http://radomirdarmila.pl

Teatr dwóch osób

5
Dorzucę jeszcze Leśmiana, bo Stachurę, jak widać na załączonym obrazku, już masz w głowie.
Jeszcze Wołek, Jan Wołek - będzie Ci bliski
Brniesz w mgłę, a pod stopami bagno, uważaj - R.Pawlak 28.02.2018

Teatr dwóch osób

6
szopen - dzięki wielkie za komentarz.
Sarah pisze:Stachurę, jak widać na załączonym obrazku, już masz w głowie.
Zgadza się, widocznie muszę trochę zmienić perspektywę.
brat_ruina pisze:Tuwim do poduszki i czytać. Czytać, czytać, czytać. Wkuwać do pamięci.
Dzięki za radę, na pewno będzie to pomocne w doskonaleniu warsztatu.

Teatr dwóch osób

7
Przykro mi autorze, ale nie da się tego sprzedać jako porządny wiersz.
Jest płaski i sztuczny, a rekwizyty i środki poetyckie zjechane jak dobry winyl.
Kuriozum to oczy jak reflektory. ŁomatkoBosko!
Jakby mało było, to gwoździem do trumny jest zaimkoza. Pierwsze dwie zwrotki: Twojego, ty, mną, mi, twoich.
Będzie.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”