Na swiecie tyle bólu,cierpienia

Ludzi bliskich murem oddziela

Gdzie dziecko małe,bezradne

Ulega chorobie bezwładnie

Gdzie młodzi pełni nadzieji,zycia

A za chwilę nie ma śladu ich bycia

gdzie staruszka idaca droga samotnie

Napotyka coraz cięzsze zycia stopnie

Ludzie tak rózni a jednak zjednoczeni

Murem cierpienia który od swiata ich dzieli

No takie życie jest Ale nie wolno narzekac.



Wiersz jakich setki.