nieoczekiwanie w środku nocy
przez Zeusa w zemście zesłana
dzwonkiem do miłości drzwi
ze snu pobudziłaś motyle
przebrana w niewinność
problemami przemoknięta
czekałaś w progu mojej duszy
zmęczona ucieczką od samej siebie
z walizką złamanych serc
stałaś blisko
na odległość pocałunku

dziś już wiem, że nie warto było zatopić się w twoje usta

Znowu masz te obłędne dopełniaczówy, one Ci nie robią poezji, one ją katują.

Poszukaj innych metafor, żywych, lekkich, nie wykręcaj nic na siłę.

w środku nocy
dzwonkiem u drzwi
ze snu pobudziła motyle

przebrana w niewinność
przemoknięta problemami
czekała w progu mojej duszy

zmęczona ucieczką od samej siebie
z bagażem złamanych serc
stała blisko — na odległość pocałunku

dziś już wiem, że nie warto było zatopić się w jej usta