Słowem wstępu: czy napisałam drugi raz to samo w ramach turnieju, czy miałam inny temat, czy w ogóle nie biorę w turnieju udziału - tego nie zdradzę, sami się domyślcie .

Fajna końcówka. Choć (jak zwykle to u mnie bywa), coś bym dopisała, bo się zapowiada ładny traktacik filozoficzny.

Podoba mi się.

Przy frytkach zdecydowanie za mało lajków. No i nic o prawicy, czy lewicy - kiepsko, zupełnie nieżyciowe

Poza tym przemiłe. I trochę smutne jednak.

Mam koncepcję. Ci ludzie brakiem lajków hejtują Blankę za zamach na dobro narodowe. Względnie - kochają poprawność.
Nie licząc tej literówki, miniaturka doskonała.

Bardzo ładnie napisane. Zgrabnie.
Ale "zmierzch rozumu" jest zbyt wprost jak dla mnie.
Rozumiem, że znajomi Blanki, którzy by docenili jej widzenie świata jak zrobiła to Sonia nie mają kont na FB?
Czy też raczej Blanka dotąd wstawiała dzieci, hamburgery i słitfocie z misiaczkiem, więc jej znajomi nieco się skonfundowali tym podaniem emocji niekoniecznie wprost i pięknem?

Pod względem warsztatowym nie mam nic do zarzucenia, ale jakoś nie porwało mnie. Trochę brzmi mi jak narzekanie pt. "Co to się dzieje ze współczesnym światem, ludzie głupieją, nikt nie docenia sztuki" itd. Zupełnie obce mi myślenie i pewnie dlatego nie mogę się w to wczuć.

Podzielam opinię Wolha.Redna :wink: Chociaż można interpretować to tak, że praca Blanki jest po prostu brzydka lub niczym się nie wyróżnia - ot, poprawnie narysowany rysunek. W takim wypadku dobroduszna Sonia kłamie siostrze w żywe oczy

ithilhin pisze: Rozumiem, że znajomi Blanki, którzy by docenili jej widzenie świata jak zrobiła to Sonia nie mają kont na FB?

Całkiem możliwe

Wolha.Redna pisze: Zupełnie obce mi myślenie i pewnie dlatego nie mogę się w to wczuć.

No widzisz, a dla mnie to jest czyniona od dawna obserwacja - a impulsem do napisania tej miniaturki był jak najbardziej autentyczny "1 lajk,0 komentów", też odnośnie Wyspiańskiego zresztą

Kirke pisze: Chociaż można interpretować to tak, że praca Blanki jest po prostu brzydka lub niczym się nie wyróżnia - ot, poprawnie narysowany rysunek.

Całkowicie chybiona i obserwacja, i interpretacja

Rozumiem, jaki był zamysł, ale mi się nie spodobał, więc wolę swoją chybioną interpretację

Myślę, że gdyby Blanka wstawiła swoją pracę na odpowiedniej stronie lub grupie, gdzie są osoby, które sztuką się interesują, miałaby więcej lajków :wink: I pewnie otrzymałaby mnóstwo ciekawych komentarzy.

Jak już chyba kiedyś pisałem, jestem gorącym zwolennikiem poruszania istotnych, realnych problemów odnoszących się do dzisiejszego świata. Podzielam, znany zresztą skądinąd pogląd, że jest to naczelnym zadaniem pisarza. Zresztą, prawie cała literatura klasyczna temu hołdowała.
Co prawda nie oglądam takich różnych zdjęć w sieci i nie stawiam nigdzie lajków, ale przyjmuję – chociażby na podstawie ogólnego rozeznania – że piszesz prawdę. I niestety zdaję sobie sprawę, iż wielu uważa, że wszystko jest w porządku i nie ma o czym mówić.
Wielkie brawa za bezkompromisowe i odważne podejście do naszej rzeczywistości i ukazanie jej prawdziwej twarzy. Oczywiście inne oblicza również istnieją, ale są coraz bardziej zdominowane przez wspomnianą przez Ciebie głupotę, wspieraną i rozwijaną przez rządzących tym światem. Już Platon pisał przed wiekami, że była ona przyczyną upadku dawnych cywilizacji.

Jednak z punktu widzenia literackiego zastanawiam się, czy ów „Triumf głupoty” (aczkolwiek sformułowanie jest jak najbardziej celne) nie wydaje się nazbyt dosłowny (mówiąc kolokwialnie – łopatologiczny) i do pewnego stopnia tożsamy z określeniem „Zmierzch rozumu.” Osobiście usunąłbym te dwa słowa – choć na pewno jest to dyskusyjne i może być różnie postrzegane.

„Na prawdę pyszne!

„Naprawdę pyszne!

– ”Śladami Wypiańskiego”. – Przeczytała Sonia.

– ”Śladami Wypiańskiego” – przeczytała Sonia.
Wyspiańskiego

Gorgiasz pisze: „Na prawdę pyszne!


„Naprawdę pyszne!

Akurat tutaj rozłączny byk w "naprawdę" jest jak najbardziej celowo (podobnie jak wcześniej spacja między słowem a wykrzyknikiem) - wpisy fejsbukowych amebek funkcjonują w świecie alternatywnej ortografii, moim celem było dodanie tym podpisom autentyczności

Isabel, masz, proszę, za tę miniaturę ode mnie "lajka". Z pozdrowieniami, Maćko )

O, to mi się o zdecydowanie bardziej podoba niż historia o Baśce i podróży.
Jest jakaś puenta, a to już coś. Sam sens tekstu - no cóż, aktualny aż do bólu.
Z drobnych uwag: usunęłabym wielokropki, bo są zbędne. A ''<3'' i ''xD'' zastąpiła słowami, bo aż oczy bolą, jak się widzi coś takiego w tekście. Np. możesz napisać tak: a pod zdjęciem podpis ''już mamy roczek!'' i ikonka serduszka/serduszko.

Ogólnie mam podobne odczucia jak Wolha.Redna i Kirke.

Bardziej szczegółowo - kolejny tekst bardzo miły w czytaniu, gładki i fajny w warstwie językowej, ale nieczytelny i frustrujący dla mnie w warstwie znaczeniowej.

Na pierwszy rzut oka mamy jasną sytuację: dwie dziewczyny szydzą z autorów zdjęć zamieszczanych na facebooku, a jedna z nich żali się, że nikt nie polubił jej galerii. Całość podsumowują raczej dość pretensjonalną generalizacją. Wydawać by się mogło, że sympatia czytelnika powinna być po ich stronie, ale wtedy tekst staje się infantylny i wtórny.

Jest jednak druga warstwa. Blanka jakoś nie budzi sympatii. Jej pokój został opisany tak, że przywodzi na myśl królestwo kiczu, a dziewczyna szydząc z - jej zdaniem - mało dojrzałych użytkowników mediów społecznościowych robi jednocześnie to samo, co najmniej dojrzali z nich, to znaczy licytuje się na lajki.
Galeria jej zdjęć została opisana bardzo zdawkowo i ciężko czytelnikowi ocenić, czy powinna na te lajki zasłużyć.

Jeśli w tym wszystkim Blanka faktycznie ma talent, to co robi z takimi znajomymi? Nie słyszała powiedzenia "jeśli jesteś najmądrzejszą osobą w pokoju, idź do innego pokoju"? Lubi się zadawać z ludźmi, których uważa za gorszych od siebie tylko po to, żeby połechtać własne ego?

Ogólnie, jak dla mnie, jest to mało przyjemna postać i jako taka jest uchwycona całkiem nieźle i żywo. Budzi emocje, a to duży plus. Zobaczyłam zgrabnie, dzięki subtelnej ironii stworzony obraz pewnej postawy, choć subtelność tej ironii mnie niepokoiła, bo nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że być może wcale jej tam nie miało być i koniec końców po lekturze samego tekstu nie byłam już niczego pewna.

Miałam to samo wrażenie, które miałam przy "Gorzkiej" Przemka i przy "Będzie dobrze". Nie wiedziałam, na kogo ta satyra.

Teraz, po przeczytaniu komentarzy widzę mniej więcej, jaki miałaś zamysł i chciałam jedynie zaznaczyć, że taki tekst może być odbierany zupełnie odwrotnie, niż byś chciała.