Bitwa 14 tekst III pisze:Teraz, pół wieku później, wnuczka tamtego studenta w każde wakacje jeździ po Europie, szukając prawdziwej katedry z odpowiednio wysoką i ostrą wieżą. Taką, która mogłaby zmusić Boga, żeby wreszcie przestał śnić i spojrzał w dół. W Barcelonie jej nie ma, tego Laura jest już pewna. Wciąż zerka na ekran smartfona. Jej słowa po prawej lśnią na czerwono, słowa Wiki po lewej są szare jak stygnący popiół. Obie wiedzą, że na smartfonie Wiki w Warszawie jest odwrotnie, Wiktoria siebie widzi na czerwono, a Laurę – szarą i daleką, jak za mgłą.

Bitwa 14 tekst II pisze:Kaśka wraca po dłuższej chwili. Paweł wstaje i tym razem próbuje przytulić ją, dinozaurem wdrapując się na ramię żony i mówiąc zmodulowanym głosem, zarezerwowanym dla wymarłych gadów, że bardzo ładnie pachnie. Udaje mu się nawet wywołać śmiech, choć zdaje się ściśnięty, jakby to ona miała teraz w gardle ludzika lego. A potem, kiedy siadają przy Maksie, robią to z dwóch stron. Paweł cieszy się, że jego syn jest cały i zdrowy z prawej, Kaśka z lewej.

Faraon pisze: Turniej już nie wybacza porażek, ale dziękuję za dzielną walkę zawodnikom D, N i O!

B nominuje pisze:"Ucz mnie!" - P.Yonk.

S w bitwie 9 pisze:– Obawiam się, że nie możesz tego zrobić, Dave.

Godhand pisze:Tak, czy inaczej - gratulacje dla wszystkich! S napisał świetny tekst, wznosząc się na wyżyny wyobraźni, chwała mu, jednak serce mam przy B.

B w bitwie 19 pisze:Nikt nie musi znać jakiejś Antygony albo Elektry! Albo „Sonaty Księżycowej” czy tego, jakiegoś tam Dalego, czy jak mu tam! Ja nie muszę! I żadnych słowników też nie muszę!

B w bitwie 19 pisze:Jaki znowu Fitzgerald? Jaka fraza? Znowu zaczynacie z jakimiś szyframi? To niegrzeczne! Jesteście niekulturalni! Zapomnieliście? Ma mi się! Mi się ma! Mi! Ja mam kasę! Dziesięć złotych! No!

B w bitwie 19 pisze: Gdy ocean jest spokojny, tafla lustra lśni sobie cichutko, lecz kiedy uderzy wiatr, spomiędzy fal wyłaniają się przejrzyste grzywy pędzących rumaków. Rycerze wznoszą do boju przezroczyste miecze, trwają tak sekundę i zaraz znikają, a ich szyszaki rozpryskują się fontanną rozchichotanych kropel. Oto, czym jest bitwa – nieustannym uderzaniem wody o brzeg.