No właśnie. Mamy je niemal codziennie, zapamiętujemy statystycznie jeden na dziesięć, głęboko w pamięć wrywa się jeden na sto... Czy oprócz ciekawych wspomnień do czegoś się nadają?



Myślę, że zdecydowanie tak i jedyne, czego im trzeba, to gruntowna przeróbka, gdyż - jak wiadomo - zazwyczaj są mocno pogmatwane. Często tak mocno, że trzeba totalnie zmienić ich sens.



Sama często piszę, inspirując się snami. Największy efekt ma dwa i pół tomu. Jest z nimi ten problem, że choćby się człowiek nie wiadomo jak starał, opisany sen i tak będzie się wydawał nie tak, jak naprawdę wyglądał. Ale liczy się przede wszystkim jakość i nie można tego tak zostawić, po primo: my, jako śniący, będzimy jedynymi, którym ten sen się podobał, bo widzieliśmy wszystko (prawie) na własne oczy. Secundo: mogłyby zaistnieć błędy logiczne i sporo nieścisłości. Tak więc przelanie snu na papier wymaga w sumie więcej pracy, niż wymyślenie czegoś z niczego. Czy się opłaca? To zależy od snu i wykonania.



Jako lekka wielbicielka ezoteryki wierzę w wenotwórczą moc snów. A wy?

Czemu by nie? Gdybym tylko jakieś nadające się do użytku sny miała... :(



Dziś np śnił mi się jeden z moich ulubionych aktorów (Seth Green) XD



Opowiadanie na podstawie snu kiedyś napisałam, ale to było dawno i już je usunęłam. Trochę musiałam dopisać dojego oryginalnej fabuły, żeby się kupy trzymało, ale ogólnie dało się odtworzyć.

Hm, w sumie piszę opowiadanie zainspirowane snem. Muszę je jednak ugrzecznić bo trochę brutalne może wyjść.. Wracając do tematu, to ja pamiętam jakiś sen raz na pół roku, więc trudno by mi było zapisać chociaż jeden tom opierając się na nich.



Pozostanę jednak przy inspiracji jaką daje mi życie i tutaj użyję cytatu:

Tak więc przelanie snu na papier wymaga w sumie więcej pracy, niż wymyślenie czegoś z niczego

hmm... moje sny też raczej nie nadają się do "przerobienia" na opowiadanie/książkę



albo są całkiem odjechane... będąc kompilacją rzeczywistości z postaciami z książek i filmów, albo są to scenko z życia codziennego. Z tego właśnie powodu, często nie wiem, czy coś już komuś powiedziałam, czy tylko mi się śniło, że powiedziałam.



poza tym, tak jak weber też raczej nie pamiętam snów - czasami tylko fragmenty, lub sens, ale całości? z całegożycia może trzy, cztery pamiętam

Jak ja nie pamiętam swojego snu to jest tragedia i chodzę wściekły.



Ponad połowa mojej "tfurczości" bierze się ze snów. Kto czytał mój "Pałac Kultury i Nauki" ten niech wie, że to po prostu spisany sen.



Zgadzam się z uczonymi B, że sny to efekt "defragmentacji" mózgu (komputerowcy wiedzą o co kroczy) i wolę nie przypisywać im znaczeń, ani żadnej mocy. Ot, przypadkowa plątanina doznań sensorycznych, którą mózg sam uważa za zbędną, (dlatego bez odpowiedniego skupienia zapominamy je bardzo szybko). Kupa śmieci, w której można znaleźć coś ładnego.



Sądzę, że każdy sen da się sensownie spisać. Choć tekst taki może mieć małą wartość, to czasem urzeka zwrotami akcji i pomysłami. Na pewno warto zapamiętywać każdy sen, w każdym można znaleźć drobiazgi, które ubogacą tekst.



Natomiast co do snów jako pełna fabuła... Zawsze coś trzeba będzie zmienić, a efekt... Kto czytał "Pałac..." ten wie, czego sie spodziewać. Taka proza jednym się spodoba, a innym nie.

Cartazar pisał, że jego opowiadania to na szybko notowane sny.

Niestety, moje sny... Ach, wiekszych glupot nie moze wymyslec moja chora wyobraznia. Albo jak Zeus ciska we mnie piorunami, albo cos jeszcze lepszego.

To nie dla mnie

Cóż, z tymi snami to byłby problem. Bo ja mam tak pomieszane, że co by z tego wyszło, strach się bać. Przykład: ostatnio śniło mi się pomieszanie "Pana Tadeusza" z "Smok jego Królewskiej Mości". Serio I chodziłam ciągle między smokami, pytając się ich właścicieli "Jesteś Horeszko czy Soplica?"

Pewnie! Sny zawsze mnie inspirują, staram się zawsze zapisywać ich treść. Są dla mnie bardzo ważne. W oparciu o marzenie senne powstała koncepcja utworu, który właśnie piszę. Przyśniła mi się książka w czerwonej okładce o tytule "smocze opowieści". A potem zobaczyłam mojego bohatera jadącego we mgle na czarnym motocyklu. A potem w tej mgle rozmawiał z jakąś elfią królową. I tak narodził się mój Eyden:)

Fajny temat:-) Przyjemnie się go czytało...



To ja dla zainspirowania was, zapytam: Czy słyszeliście kiedyś o świadomym śnieniu?

Kristos pisze:Czy słyszeliście kiedyś o świadomym śnieniu?

Tak, słyszałam, nawet próbowałam, ale chyba nic z tego nie wyszło. Brakuje mi wytrwałości w ćwiczeniach. Ostatnio w ogóle zapomniałam o snach, budzę się, zapominam o tym, że powinnam poświęcić kilka chwil na przypomnienie sobie snów. Ale powiem, że to rzecz przydatna - nawet jeśli nie będzie się świadomie śnić, (udało się komuś? albo przez przypadek?) to nasza "pamieć snowa" się polepsza: zapamiętujemy więcej snów, więcej szczegółów, wszystko jest realniejsze i ostrzejsze :) No i większe prawdopodobieństwo, że przyśni się nam jakiś cudowny sen, po którym dostaniemy niezwykłego natchnienia ;-)

udało się komuś? albo przez przypadek?

Mój kuzyn zawsze ma takie sny. Przynajmniej tak opowiada, ale ja mu wierzę. I mówi mi, że tracę masę rzeczy, bo nie zapamiętuję snów.

Czy ja wiem?

Nigdy nie pamiętałem ani nie pamiętam żadnego snu i nie przeszkadza mi to...

Zgadzam się z Nine, sny to śmietnik świadomości. Niestety, nie jestem mistrzem recyklingu, pamiętam jeden sen na miesiąc, a świadomie nie śniłem nigdy. Co oczywiście nie znaczy, że ze snów nie korzystam



Mózg szatkuje obrazy, które napłynęły do niego ostatnimi czasy i zlepia je w bezsensowne ciągi. Czasami jednak zestawia te ścinki w tak oryginalny sposób, że na jawie nigdy w życiu byś tego nie wymyślił. Ale jak do tej pory opisywanie snów traktowałem jedynie jako wprawki.

Sny? Mówisz i masz.



Najlepsza książka ( moim zdaniem) jaką napisałem to własnie dokładnie opisanie snu. Był taaaaaaaak dokładny, że nie rzeba było nic przerabiać, odejmować czy dopisywać. Po wszystkim zrodziło się wemie jedno pytanie. Kto przy zdrowych zmysłach napisałby thriller futurystyczny, którego wątkiem okazały sie być wydażenia, któe nie miały miejsca?



PS: we śnie miałem pewien motyw i go w książce opisałem. Po latach okazało się, że jest to rzecz, nad która pracują naukowcy z USA. żeby było śmieszniej, oni nad tym pracują, a ja we śnie widziałem wyniki...



I co tu zrobić ...

mi sie kiedyś sporo śniło, potem mozna to było opisać ewntualnie, albo chociaż błysk jakiś zachować z marzenia; teraz - zdaje się - mózg mi sie zracjonalizował i nawet się we snie nie boję, a sny o uciekaniu przed freddym k. należą do przeszłości.

teraz pewnie to on by wiał przede mną we śnie



ściana.

Dodane po 1 minutach:

Martinius pisze:we śnie miałem pewien motyw i go w książce opisałem. Po latach okazało się, że jest to rzecz, nad która pracują naukowcy z USA. żeby było śmieszniej, oni nad tym pracują, a ja we śnie widziałem wyniki...



I co tu zrobić ...

zgłosic sie po nobla? kategorie jakąs się już dorobi