(1930 – 2019)
A w marzeniach…

Starła kurze i posegregowała rzeczywistość.
Pachniało szarlotką.
Łacina, niemiecka gramatyka i rachunki. Wszystko równo poskładane, ułożone między myślami.
A w marzeniach Kmicic rozpędzony na półdzikim koniu.


(1916-2006)
Białe zaczynają

Zdjął rękawiczki i skłonił się z galanterią.
W powietrzu zawisło niewypowiedziane mademoiselle.
Buty lśniące w słońcu. Krawat równy co do milimetra.
Herbata czekała rozlana do szklanek. Obok warcaby. Białe zaczynają.

Ładne.Proste.Wzruszające.Pozdrawiam.

Jeśli już koniecznie koniecznie musiałabym się do czegoś przyczepić, to do tego równego krawata. Równe mogą być dwie rzeczy lub powierzchnia.

Tak poza tym - jestem pod wrażeniem. Oszczędne środki zostały bardzo sprawnie użyte. Działa na wyobraźnię. Właśnie tak powinna wyglądać miniatura.

AndrzejQ, dziękuję, starałam się, żeby takie wyszło, cieszę się, że tak odbierasz ten tekst.

MargotNoir pisze: Właśnie tak powinna wyglądać miniatura.

dziękuję :ups: trochę się bałam, że zabrakło historii.
O krawacie jeszcze pomyślę, jak poprawić.

Trochę mnie nie było na forum, a tu taki wysyp świetnych miniatur! Jest się od kogo uczyć. Podziwiam klimat i to, że potrafiłaś taki temat ująć prosto i bez ckliwości, która bardzo łatwo mogła się tu wkraść. Szacuneczek! :clap:

Katka, myślę, że osoby o których były te teksty ckliwości by mi nie darowały. I dziękuję :ups:

Szkoda że dopiero teraz trafiłem na twojego drabbla.
Bardzo przypadł mi do gustu „Białe zaczynają” i chciałbym zobaczyć je gdzieś wplecione w jakąś dłuższą opowieść. :)