tego wieczoru cisza jest inna
nie piszczy jak ma w zwyczaju

zachodni wiatr przywołuje wspomnienia
porusza płomieniem znicza

za plecami na żwirowej drodze kroki
wiem że to Ty
nawet się nie odwracam

zadrżała powieka
kruszeje zaciśnięty w dłoni
listopadowy liść

Niesamowicie klimatyczny. Takie wiersze zostają we mnie, przywołują obrazy.
Świetnie napisany!

Przypomina klimatem utwór "51"...


..

Dzięki.

Jakbym u kogoś zobaczył taki wiersz, to bym napisał w komentarzu - Szumy uszne - to się leczy:)

Nastrojowe, prawdziwe, podobało się.

Przypomina klimatem utwór "51"...

Dokładnie tak.

Ech, Ruin, jak lubię Twoje teksty kategorii obu, tak ten wydaje mi się jednak zbyt "literacki". Nie w szczerości, bo zakładam, że emocje są prawdziwe, ale w jakimś tonie - nie wiem, jak to dobrze ująć. On mi się podoba i biorę go w ciemno, ale tylko do "nawet się nie odwracam". Ostatnia zwrotka psuje mi obraz, cóż poradzę... jest językowo i obrazowo zgrabna, ale... dla mnie nie Twoja, lecz taka, jakich mogłoby w formie gotowca użyć stu innych poetów, nie ma tam - dla mnie, znów zaznaczę - Twojego podpisu.
Wybacz, bracie, no, ale co mam kłamać, nie?

To prawda, co pisze Romecki,.
Wiersz jest mało Ruinowy, ale to dobrze!
Jest bardziej uniwersalny. Łatwiej będzie trafiać do czytelników.
Zostawia wiecej przestrzeni, pozbawiony tych charakterystycznych, jednoznacznych, często dosadnych ruinowych określeń.
Pomimo melancholijnych treści jest lekki.
brat_ruina, w takiej odsłonie jest interesujący
Uśmiech dla Pana

Chciałabym jeszcze jeden raz usłyszeć kroki... Niestety, czasu nie da się cofnąć. Pozostaje tylko dotknięcie zimnej płyty pomnika. W Twoim wierszu znalazłam coś dla siebie. Dziękuję.

ojciec_Romecki pisze:Wybacz, bracie

Wybaczam:))

Dziękuję raz jeszcze wszystkim za wizytę.
Z pozdrowieniami.

Nie umię w poezję ale to je dobre
Ale zgadzam się z Przedpiścami - za mało ruiny w tej ruinie

A ja walę wścikle pięściami w klawiaturę komputera, bo czemu Ty piszesz, a ja tylko naciskam klawisze :clap:
Klimat i piękno utworu. - Gratuluję

Najbardziej dwa ostatnie wersy. Nie metafora, zwykły opis jednej czynności, ale czytelnik jest w głowie podmiotu.
Szacun.

bracie_Misieq
bracie_tomku
siostro_Wrotycz

Dziękuję.

siostro_Wrotycz, nie publikowałaś jeszcze w działach poezji, są otwarte 24h

brat_ruina pisze: siostro_Wrotycz, nie publikowałaś jeszcze w działach poezji, są otwarte 24h

Siedmiodniowy urlop obowiązkowy dotyczy wyłącznie jednego rodzaju literackiego? A co z jego gatunkami?
Mogę teraz (jednocześnie) pomęczyć wierszem wolnym, rymowanym, prozą poetycką?
Hm

Wrotycz pisze:Siedmiodniowy urlop obowiązkowy dotyczy wyłącznie jednego rodzaju literackiego? A co z jego gatunkami?
Mogę teraz (jednocześnie) pomęczyć wierszem wolnym, rymowanym, prozą poetycką?
Hm

Możesz jednocześnie i prozę i poezję. Tylko nie pamiętam, czy można po jednym z gatunku.