Oto temat, w którym można zadawać wszelkie pytania dotyczące twórczości Artura. Chodzi tu nie o bardziej ogólne porady, bo tych jest pełno w różnych działach, ale właśnie o pytania do naszego Autora.

https://www.jankawydawnictwo.pl/ph/okla ... zesina.jpg[/mimg]

O, jaka miła niespodzianka! Dzięki wielkie za fiolecik! Jestem do dyspozycji.

Pisz dalej, to fiolecik pociemnieje
Opowiesz o tytule?

Pisze się, pisze:)
Uparłaś się na ten tytuł:) W szczegółach naprawdę wyjaśnienie wymaga spoilerowania. Ogólnie: wskrzesina - jest symbolem metafizycznych korzeni rzeczywistości. Jest czymś, czego możemy dotknąć lecz o czym nie możemy wiedzieć, skąd naprawdę się wzięło i czym naprawdę jest.

ithi, musisz po prostu przeczytać
arturborat, jeszcze raz gratulacje i witaj w fioletowym świecie

arturborat pisze: Uparłaś się na ten tytuł:)

Bo ja z domu uparta jestem

arturborat pisze: Ogólnie: wskrzesina - jest symbolem metafizycznych korzeni rzeczywistości. Jest czymś, czego możemy dotknąć lecz o czym nie możemy wiedzieć, skąd naprawdę się wzięło i czym naprawdę jest.

Ładne.

iris pisze: ithi, musisz po prostu przeczytać

Na to wygląda

ithi pisze: iris pisze:
Source of the post ithi, musisz po prostu przeczytać

Na to wygląda

Czym jest tak wskrzesina można się w sumie domyśleć z wywiadu, którego udzieliłem blogowi Subiektywnie o książkach:

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/2 ... yc-po.html

Witaj i pisuj po każdej krawędzi. Mam tylko jedno pytanie - jaki nakład zaoferowało Ci wydawnictwo JanKa? Pytanie padło to gratuluję Płaszcza i przepadam. Pozdrawiam.

Jakiejś klauzuli o tajemnicy handlowej w umowie wydawniczej nie mam, więc wydaje mi się, że mogę to podać. Nakład wynosi 1 tys. egzemplarzy. Wiem, że dla niektórych to pewnie śmieszna ilość, ale dla debiutu i tej kategorii literatury, która nie ma co liczyć na listy bestsellerów i musi żmudnie i powoli docierać do swoich czytelników, to nie jest podobno wcale tak źle.

Bardzo dzięki.
Faktycznie, wstydu nie ma, a nakład raczej typowy na "smaka".
I żadna "śmieszna ilość". Czyj kraj, tego religia - ponoć.
Obiecałem sobie, że przeczytam Arturowe litery.
Fajnie, że odczuwasz z tego tytułu satysfakcję. Nic ponoć nie cieszy bardziej, niż zapach "swojego papieru". Fajnisko!

Raz kolejny - bardzo dziękuję.
I pyk. Znikł.
Pozdrawiam.