Jeśli spotkamy się w kwitnących sadach
(nie.)

Jeśli dotkniemy nawzajem swoich dłoni
(nie?)

Jeśli dopadnie mnie tamto spojrzenie
(nie!)

powiem tylko pokornie

Wybaczcie

zztrzymalam się i zamyśliłam.
pierwsze "nie" robi największe wrażenie. w drugim też dałabym kropkę zamiast pytajnika.
bardzo dobry wiersz, Red.

Bardzo się cieszę i dziękuję Hmm, nie wiem, czy zmieniłabym ten pytajnik. Muszę to przemyśleć.

Jakoś za dużo tu interpunkcji. Ja bym akurat pytajnik zostawiła, za to zdjęłabym wszystkie nawiasy. Te przeczenia są w moim odczuciu pełnoprawne, wcale nie zasłużyły na nawias. Najwięcej wątpliwości, ale i refleksji, mam przy końcówce. Powiem pokornie. Można być pewnym własnej pokory? Tu i teraz? A jeszcze bardziej w przyszłości? Czy taka pewność nie jest naiwnością? Albo pychą?

Może nadzieją, że jednak będę umiała zachować się przyzwoicie?

Wolha.Redna pisze: (sob 06 mar 2021, 13:50) Może nadzieją

O, widzisz. Właśnie to. Brzmi jak pewność, a powinno brzmieć jak nadzieja, jak zaufanie do siebie. Nad tym bym jeszcze chwilę pomyślała, chociaż nie wiem, czy da się to powiedzieć tak, żeby było odpowiednio lakonicznie, żeby pasowało do reszty wiersza i żeby ta nadzieja tam wybrzmiała. Trudne. Ale niezależnie od ewentualnych zmian lub ich braku, to jest bardzo otwierający wiersz. Od razu każe szukać w sobie odpowiedzi, czym jest wina, czym przebaczenie. Coś robi w środku. Działa.

Cieszę się wobec tego

Bez nawiasów, z kropką, pytajnikiem i wykrzyknikiem.
I nie zgodzę się z Thaną, - można być pewnym własnej pokory, I wcale nie jest to naiwnością ani pychą. To akceptacja każdego rozwoju wydarzeń, niezależnie od jego skutków. Pokora w tym rozumieniu to zgoda a nie walka o zmianę.
Wolha.Redna, Bardzo mi się ! Bardzo bardzo. Tylko usunąć nawiasy i nie robić takich przerw między zdaniami.

Ciekawe, że interpunkcja wywołała aż tyle uwag dziękuję serdecznie

Wolha.Redna, bo interpunkcja zasadniczo zmienia brzmienie utworu.
Zapomniałaś? ))

Pamiętam, pamiętam

A mnie trapi końcówka. Nie umiem powiązać "jeśli'ów" z "nie'ami" - z prośbą "wybaczcie". Za co wybaczać? I kto wybaczyć ma? Nie dociera do mnie.
Natomiast do samej prośby (bez nawiasów!), coś mi robi.
Dziękuję. Wybacz...

P.Yonk pisze: (sob 06 mar 2021, 16:25) Nie umiem powiązać "jeśli'ów" z "nie'ami" - z prośbą "wybaczcie". Za co wybaczać? I kto wybaczyć ma?

I tytuł Ci nie pomaga? Moim zdaniem, odpowiada na Twoje pytania.

Thana pisze: (sob 06 mar 2021, 17:39) tytuł Ci nie pomaga? Moim zdaniem, odpowiada na Twoje pytania.

No dobra - odpowiada na pytania kto, komu i za co. Ale nadal nie wiąże mi się część z "jeśli" i "nie" z częścią, gdzie jest prośba o wybaczenie.

Przepraszam, ja czasem lubię dostać łopatą.

A gdzie, w takim razie, sytuujesz kwitnące sady?