To było piękne drzewo. Smukłe jak wieże gotyckich katedr, dostojne jak monarcha w koronie i urocze z bujnymi włosami zielonego igliwia. Świerkowa kobieta w stylu wielkich dam renesansu czy baroku. Dumna niebosiężnie.
Mężczyzna pogładził czule chropowatą korę jak jedwabiste ciało kochanki.
- Jesteś moja – szepnął, dotykając ustami pnia.
Szmer igieł stał się głośniejszy.
- Jestem. Możesz zrobić ze mną co zechcesz.
- Będziesz urocza na balu. Najpierw cię rozbiorę, a potem odzieję w najbogatszą suknię. Wszystkie oczy będą zwrócone tylko na ciebie.
Usłyszał westchnienie radości.
Przyozdobi cię najurodziwsza i najbogatsza mieszczanka Braszowa - pomyślał Vlad, czule obejmując pień.

Hm, nie do końca zrozumiałam, na czym polega pointa tego drabelka.
Imię Vlad kieruje mnie ku wampirzym skojarzeniom, lecz drzewo... Materiał na trumnę? Hm...

Źle, szukaj dalej
Nazwa miasta powinna pomóc.

Bardziej mi tu pasuje ubieranie choineczki ale nie wiem czy idę dobrym tropem.

Heheh podłe to i podły ze mnie człowiek, że się roześmiałem
Drabel jak się patrzy


Co do puenty, ona naprawdę jest na wierzchu, to tylko drobna nieuwaga czytelnika

Podpowiedź: Do Autora, w kwestii technicznej:

Makabryczny pomysł. Ale jako drabel - rzeczywiście zgrabne.

Przecież nie jestem oryginalny w meritum tematu.
To historyczne wydarzenie, a ja mu nadałem tylko literacką fabułę i przewrotną myśl Vlada.

Przy pierwszym czytaniu też nie bardzo załapałam Ale przy drugim i trzecim już było... fajne

Dzięki