Latest post of the previous page:

urka, Lucy Ferros – dziękuję za komentarze. Cieszę się, że zdołałam Was zainteresować moim tekstem.

urka pisze: (sob 03 cze 2023, 02:32) Generalnie jak znajdę te historię to chętnie pokazałbym ci jak to zgrabnie zawarł odkrywanie zmienionej perspektywy- bo w tym tkwi twój problem w pierwszych częściach.

Bardzo chętnie podejrzę, jeśli zdołasz mi podesłać namiary na tamten utwór.

urka pisze: (sob 03 cze 2023, 02:32) Zakładam że jest bardzo mała szansa, że ktoś z czytelników ma udomowionego szczura i faktycznie nie zauważy w tym nic dziwnego.

Bardziej myślałam o tym, że skoro budzisz się w ciemnym miejscu, w poczuciu zagrożenia i słyszysz dźwięk, który świadczy o przemieszczaniu się czegoś, o czymś lub kimś poruszającym się, to szczur będzie najmniejszym możliwym "słyszalnym" i w miarę znanym z kultury zagrożeniem w takiej sytuacji. Bo w końcu to nieznane równie dobrze może okazać się potworem albo seryjnym mordercą. Uderzyłam w ciąg myśli typu: strach + ciemno → piwnica lub inne podziemia → szczur.

Bo dźwięk hałasującej wody w kaloryferze jest znajomy i bezpieczny. Plus wiąże się z określoną porą, sezonem. Nie jest aż tak uniwersalną rzeczą. A nie chciałam dawać punktu zaczepienia postaci w czasie. Tak, jak zaprezentowałam w czwartej części, "przebudzenie" jest wynikiem śpiączki farmakologicznej i zakłóceń w niej. Nie ma więc nic wspólnego z paraliżem sennym, a bardziej ze splątaniem i utratą pamięci (postać nie wie, ani kim jest, ani jak się nazywa, ani co działo się przed "zaśnięciem", zaś strumień świadomości skacze i plącze się). Obu stanów doświadczyłam i znam różnice pomiędzy nimi z pierwszej ręki, chociaż rozumiem też, że doświadczenia statystycznego przypadku mogą znacząco różnić się od tego jednostkowego.

Dzięki serdeczne za wszystkie wskazówki. Możesz mi jednak wyjaśnić szerzej, co masz na myśli, gdy piszesz:

urka pisze: (sob 03 cze 2023, 02:32) szyk tego zdania jest taki... pretensjonalny

Bo nie do końca rozumiem, co to określenie według Ciebie oznacza, a przez to – jak można ulepszyć oceniany fragment.


Lucy Ferros, pomijając, że nie do końca chodzi o sny... to jak na razie jesteś najbliżej samodzielnego połączenia kropek w całość ze wszystkich tutaj czytających.

Lucy Ferros pisze: (sob 03 cze 2023, 16:49) Najbardziej rażący był biały dywan i wspomnienie, że Gosia nie lubiła krwi na białych kafelkach. Przepraszam bardzo, ale od kiedy krew ze wszystkich rzeczy zmywa się lepiej z białego dywanu niż białych kafelków??

Z tego, co się orientuję, to płytki o powierzchni antypoślizgowej (podłogówki) niekoniecznie są tak gładkie jak te glazurowane i wtedy idealne oczyszczenie takiej białej płytki może zajmować sporo czasu oraz wysiłku. Cienki dywanik wystarczy wymoczyć w zimnej wodzie lub wodzie z wodą utlenioną, a później wrzucić normalnie do pralki na niską temperaturę. I po kłopocie. A jakby zostały przebarwienia, to wymiana dywanu jest łatwiejsza oraz tańsza od skucia płytek i położenia nowych, nieprawdaż?

Lucy Ferros pisze: (sob 03 cze 2023, 16:49) Chociaż też nie jestem pewna czy gadatliwy mężczyzna w końcu opuścił laboratorium. Przerwanie mówienia, gdy drzwi się zamykają sugeruje, że został po drugiej stronie. A może było to z perspektywy opuszczanego pokoju?

Narracja ostatniej części nie śledzi naukowców, a wydarzenia w laboratorium projektu. Wydawało się mi to oczywiste dla czytającego, że zostaje w środku, a to obaj panowie wychodzą. Najwyraźniej nie dość dobrze to zobrazowałam. Pochylę się jeszcze nad wskazanym fragmentem.

Jeszcze raz: Dzięki za Wasze komentarze, uwagi i poświęcony czas.

A. A. Raven pisze: (wt 29 lis 2022, 01:35) Możesz mi jednak wyjaśnić szerzej, co masz na myśli, gdy piszesz:

Próbujesz się szarpać, co na twardym blacie w uchwycie więzów jest raczej głupim pomysłem

bo jakby narzucasz czytelnikowi pewną nieprzyjemną konkluzję i równocześnie oceniasz że jego zachowanie jest "głupie"
Gdy próbujesz się szarpać, okazuje się że leżysz na twardym blacie, w ciasnym uchwycie więzów.
Tak brzmiałoby lepiej IMHO i nie wiem czemu miałoby to być "głupim pomysłem".

A tak w ogóle to bym cię podejrzewała o plagiat :V bo mam niemal idealną scenę, tak opisaną, tylko ostatecznie postanowiłam zrezygnować z opisywania tego z tej perspektywy (robiąc bochatera-"czytelnika") tylko normalnie narracją z trzeciej osoby. I oczywiście akcja i reszta się nie zgadza.

urka, dzięki za wyjaśnienie.

urka pisze: (czw 08 cze 2023, 22:48) Gdy próbujesz się szarpać, okazuje się że leżysz na twardym blacie, w ciasnym uchwycie więzów.

Twoja propozycja rzeczywiście brzmi nieco milej i łagodniej, ładniej – bliżej bohatera i bliżej czytelnika. Mogłabym w takim stylu przepisać cały ten fragment (bo tak naprawdę jest w nim więcej podobnie sformułowanych zdań), tylko wtedy poszłabym w drugą stronę z całościowym wydźwiękiem. Od samiuśkiego początku miała celowałam bardziej w takie wrażenie, że czytający nie do końca czuje się uczestnikiem sceny. Nie tyle odrealnienie sytuacji, ale bardziej takie poczucie, że może nie wszystko jest takie, na jakie wygląda.

A z tym "głupim pomysłem"... – To jest część strumienia świadomości zbudowanego na posiadanej przez bohatera wiedzy. Najwyraźniej wie, że z jakichś powodów nie opłaca się mu takie postępowanie, dlatego sam siebie krytykuje za bezsensowne działanie. Podobnie jak my, gdy robimy coś głupiego według nas. Nie widzę w samokrytyce nic specjalnie odbiegającego od normy.