Po raz czterdziesty siódmy spróbował – nic. Miał wrażenie, że tego dnia cały świat sprzysiągł się przeciwko niemu. Był w zupełnej rozsypce. Im dłużej bezskutecznie usiłował łączyć się z Internetem, im dłużej wybierał to samo polecenie, im dłużej bez efektu próbował znaleźć się w globalnej sieci, tym bardziej powietrze gęstniało wokół niego, a jakiś lepki opar wdzierał się do nozdrzy zamiast powietrza. Słyszał teraz najmniejszy dźwięk, każdy widelec w kuchni, każdy kurek od kranu, każdy but postawiony w przedpokoju, każdą szklanka w szafce, każdą gazeta pod biurkiem – wszystko podnosiło niesłychany lament szumów, szmerów, brzęków, nawoływań i naglących okrzyków. Zaraz pęknie mu głowa. Nie, nie może spróbować raz jeszcze, nie może pozwolić, by najmniejszy nawet promyk nadziei zatlił się w nim. Skronie cisnęły niemiłosiernie. Pusty pokój za nim spoglądał ponuro na jego skuloną sylwetkę. Cztery ściany napierały na jego krzesło całym swym ogromem, szarością i bezwzględnością. Nie, musi zrobić to jeszcze raz, zebrać się w sobie, skupić myśli. Podciągnął rękawy, usiadł wygodnie – teraz musi się udać. Nieśmiałe kliknięcie. Kawałki tynku już osypują się na jego głowę, odpryski farby zaczynają pokrywać biurko. Musi się udać, musi… Coraz trudniej było mu oddychać przez tumany pyłu unoszące się nad nim. Obrazy spadały z hukiem na podłogę, biurko zaczęło trzeszczeć pod naporem kilogramów zimnego betonu. Zimnego szarego betonu, musi się udać…Trwa łączenie z siecią…. Podłoga zaczyna falować, on już płynie bezwładnie, trzymając się swego małego krzesła, rzucany na wszystkie cztery coraz bardziej przybliżające się… Trzy kropki, trzy kropki, zaraz, zaraz zaświeci się zielona lampka… Szarość przysłoniła mu oczy, mógł już tylko machać na oślep rękoma w gęstym powietrzu, obijając się wciąż o nieustępliwe i chłodne mury…

Nie udało się po raz czterdziesty ósmy.

 

...a jakiś lepki opar wdzierał się do nozdrzy zamiast powietrza(...)

OK. łatwiej jednak czytało by się następujące zdanie:

Zamiast powietrza do jego nozdrzy wdzierał się lepki opar. Tylko wiesz; do końca nie mogę wypowiedzieć się w tej kwestii - czy wdychając lepki opar mógł długo oddychać? Nie stracił przytomności po pewnym czasie?

Ktoś wypowie się w tej kwestii; ja nie jestem pewien.



...słyszał(...) każdy kurek od kranu(...)

Aaa! Nie można słyszeć kurku od kranu. Owszem, widzieć - tak. Przekręcanie, przekładanie, montowanie, czy coś w tym stylu, to OK.

Dalej powtarza się ten sam błąd.



Pusty pokój za nim spoglądał ponuro(...)

Metafora raczej mało trafiona! Bracie, trza się lekko za to wziąć. Do tej pory jest dosyć dosyć (osobiście mi się nie podoba!).



Podciągnął rękawy(...)

Przyjacielu, od nowej linijki.



...rzucany na wszystkie cztery(...)

Hę? Na co, bo nie zrozumiałem.







Ogólnie, Twój styl nie jest zły. Czyta się (wybacz!) średnio dobrze. Ni to genialny warsztat, ni upokarzająco słaby. No, generalnie dostateczny tekst.

Pytasz (a ja odpowiadam) dlaczego tak, a nie inaczej?

Tekst nie jest ekstremalnie długi; przeciwnie - króciutki!



Przyjacielu, Bracie!



Jest dobrze; mogłoby być lepiej. Rozumiesz mnie, prawda?

Geniuszem nie jestem, każdy to wie. Zali, com napisał napisałem.

Masz jeszcze szansę dopracować swój warsztat.



Pracuj.

Praca.



Ale już!

W punktu widzenia opisu, te "słyszalne kurki" są poprawne.



Miniaturka wprawna. Opisy są dobre, chociaż mogły być bardziej przytłaczające, bo w pewnym momencie poczułem tą ciężką atmosferę, ten zaduch. Tekst jest wyważony. Jest jakiś wyraz, nie stąd (Jacek już go ukazał). Kilka drobnych potknięć, ale to się zawsze zdarza. Myślę, że potraktowałeś tą miniaturkę jako ćwiczenie opisowe. Zgadłem?

Dodane po 44 sekundach:

EDIT: Richard Scott wskazał ten błąd.

Kurde, ciągle publikuję i ciągle zastanawiam się po co... Bo jak po raz setny czytam coś takiego:

Tylko wiesz; do końca nie mogę wypowiedzieć się w tej kwestii - czy wdychając lepki opar mógł długo oddychać? Nie stracił przytomności po pewnym czasie?

i tym podobne



to mam istny mental fuck...



Co do reszty komentarzy nie mam zastrzeżeń.



Wprawka? Mam wrażenie, że ciągle tylko te wprawki piszę, choć nigdy na początku nie mam takiego zamiaru :(

A ja odczułam ten tekst bardzo osobiście



Logowanie do WOWa:

Login: Sabriel

Password: ******



Unable to connect!



I tak dziesięć razy zanim zauważę, że serwery europejskie będą nieczynne do 11:00



To jest ból!



Dlatego rozumiem nawet zdanie ...słyszał(...) każdy kurek od kranu(...)



Tekst jasne, że możnaby jeszcze dopracować, zagęścić jak to trafnie zauważył Martinius, ale źle nie jest.



Pozdrawiam!

Przyznam, że podobało mi się. Przyjemnie się czyta, prawie każdy zna ten ból nie dostrzegłem żadnych " kolosalnych " błędów.



Pozdrawiam.

A ja odczułam ten tekst bardzo osobiście Very Happy



Logowanie do WOWa:

Login: Sabriel

Password: ******



Unable to connect!

Cieszy mnie to, bo zazwyczaj taki jest cel mojej pisaniny.



Ja napisałam to właśnie nie mogąc od paru godzin połączyć się z internetem i mając totalnego doła.

Czasem natchnienie rodzi się z bólu:)

każdą szklanka w szafce

Chyba szklenkę.

każdą gazeta pod biurkiem

Gazetę.



No już, przeczytałam. Hm... Bardzo dziwne, inaczej się tego określić nie da. Prawdę mówiąc, jeśli chodzi o zakończenie, to spodziewałam się czegoś innego. Sensownaiejszego. Ale cóż - życie życie nie zawsze bywa sensowne :wink:



Co do samego tekstu, to wydaje mi się ok Nie dopatrzyłam się jakiś szczególnych błędów, czytało się calkiem plynnie. Jest to jednak zbyt krótki utwór, by lepiej ocenić na co Cię stać, ale póki co "jestem na tak" :wink:

Pozdrawiam.

pętają się w tekście literówki i parę powtórzeń, ale nie jestaż tak źle. jakichś dodatkowych rażących nielogiczności nie widzę. podobało mi się "zagęszczanie" atmosfery, ładnie przedstawiłaś rozgorączkowanie bohatera, bez mała opętanego wizją połączenia. aż chciałam powiedzieć: "spróbuj zrestartować komputer!" :wink:

Cytat:

każdą szklanka w szafce



Chyba szklenkę.



Cytat:

każdą gazeta pod biurkiem



Gazetę.

łeee... jak mogłam taką literówkę...



Sensowniejszego?? Hmm... nie do końca rozumiem co rozumiesz przez sensowne zakończenie.

Ja kończę utwory nie tak, by było sensownie, tylko tak, by mi się podobało i było w zgodzie z moim zamysłem, ot co:)

JA nie rozumiem takich rzeczy.Czytam i nie wiem o co chodzi.To sztuka jest,czy coś?



Arri edit: To jest jeden z tych długich postów <PATRZY Z UKOSA> Proszę cię, T.

Chyba raczej próba odreagowania długiego oczekiwania aż Internet cię "zaakceptuje" (sam fakt czekania to już sztuka; a jeżeli pytasz o sam utwór, to moim zdaniem formalnie należy). Przyznam szczerze, że znam ten ból. I z tego powodu tekst rozśmieszył mnie. Nie do wiary, do jakiego stanu umysłowego potrafi doprowadzić człowieka oczekiwanie na komunikat "Połączono z siecią",



Utwór raczej uznałbym za lirykę - powinien znaleźć się w dziale poetyckim.

Dodane po 1 minutach:

I wtedy nikt nie miałby wątpliwości, by podzielić tekst na zgrabne i czytelniejsze wersy.

Miniaturki ci wychodzą. To plus.

Ale jestem ciekawa jak wyglądałaby twoja książka albo dłuższe opowiadanie. Czy też byłoby dobre? Czytając same miniaturki trudno mi ocenić.

Ale jestem ciekawa jak wyglądałaby twoja książka albo dłuższe opowiadanie. Czy też byłoby dobre?

Ja też się nad tym zastanawiam. I zaczyna mnie to dręczyć coraz bardziej.

Earth... tutaj nie ma co się zastanawiać i zadręczać. Tutaj trzeba działać!