Niebo zaszło czarną purpurą

pieśni, słów niewypowiedzianych

zawiedzione nadzieje mi tylko zostały

w niedomytym kieliszku po czerwonym winie

zapach mych myśli jeszcze długo dźwięczy

w głowie ze słodkich wspomnień



Stworzony z morskiej piany i piasku pustyni

bagno przedstawił sobą

na deskach teatru

cieszy się pan, panie Szekspir?

Zamknięte usta, niewypowiedziane myśli

nagie uczucia nieubrane w słowa

szał tworzenia poczęty w niemym krzyku

cierpiącej rozpaczy



obietnice bez pokrycia

pokryły się patyną czasu

czasu gniewu, miłości, rozpusty

kiedyś, teraz, potem

nigdy nie ma nigdy

pędzlem namaluj życie

krwią! Niewinną...

Na kartkach Sumienia

ładny wiersz o niewypowiedzianym. Ale moim zdaniem nie powinno być tej powtórki.



Ogólnie to jakaś impresyjka bo ciężko rozszyfrować o co konkretnego tu chodzi. Raczej zamknięte w słowach wrażenie minionej chwili.

Moim zdaniem średnie. Jakis pomysł jest, ale za dużo patosu, za dużostrasznie popularnych wyrażeń, które w powszechym mniemaniu mają być poetyckie, a powtarzane tysiąc razy stają się banalne...

hmmm... popularne wyrazenia, no ja tez ich uzywam.

nie wiem jak uniknac tej banalnosci, jak to Tusiu okreslilas.

podpowiedz...?

No nie wiem, nie umiem podać uniwersalnej recepty... po prostu, jeżeli widzisz, że coś już było używane wielokrotnie, to zwyczajnie tego nie pisz. Staraj się eksperymentować, szukać nowych źródel inspiracji

Bo widac, ze słownictwo masz bogate i mogloby być nieźle, gdybys trochę jeszcze popracował