kiedy kąpię się w rzeczywistości

marzę o sennym ręczniku

co zło wszelkie zetrze

duszę dokładnie osuszy

serce z gorzkich kropel oczyści



suchość pozostawi pustynną

wspomnienia złe w garść piasku obróci

by moc je na wietrze rozsypać....

i zapomnieć



a jutro może zabraknie wody

by wziąć kolejną kąpiel

by moc

"ó"

Czasem też wolałabym, żeby wody nie było. Piękny wiersz. Klimatyczny.

"...i zapomnieć."

Tak. rozumiem to doskonale. Od paru tygodni marzę o zapomnieniu. nawet łapię wenę, zęby napisać o tym wiersz. Mam nadzieję, że nie ściągnę niczego od Ciebie.

Wiersz jest ładny i rzeczywiście - klimatyczny. Widać, że ubrany jest w przemyślane słowa. Osobisty wielki plus za metafory i drugą strofę.



Mam jedno "ale" Za bardzo patetyczny jest (jak na mój gust) i mam wrażenie, że nie było mu to do końca potrzebne



Pozdrawiam

Ładny wiersz, dobrze dobrane metafory. Oszczędny w słowach, ale dobitny. Przyczepiłabym się jednak tego trzykropka - albo decydujemy się na utrzymanie interpunkcji w całym wierszu, albo odrzucamy ją całkowicie.

Pozdrawiam, Carceris.