"Przebudzenie"



Niebo na zawsze miało być szare,

a szczęście miało nigdy nie nadejść,

kiedy utknąłem we własnych wspomnieniach.

Nie było już nadziei na ratunek,

którego pragnąłem ponad wszystko.



żyłem zamknięty za twardym murem

mojego pół-martwego umysłu.

Pogrążyłem się we własnym bólu,

tnącym mnie coraz mocniej z każdą

trwającą godzinami sekundą.



Jedynym, co znałem, była ciemność

Nawet wszystkie me sny były mroczne

I choć stałem w ogromnym tłumie

na pozór zawsze wesołych ludzi

byłem samotny niczym pustelnik.



Krzyczałem głośnym wrzaskiem cierpienia

I płakałem rzewnie każdego dnia

ale nikt nie słyszał mnie za murem

zbudowanym po to, by mnie chronić

przed światem, który zadał mi ten ból.



Gdy porzuciłem wszelką nadzieję

I utraciłem całą swą wiarę

w szczęście, miłość i dobro świata,

coś rzuciło wielki blask na mur,

topiąc go po trochu z każdym dniem.



A gdy wszelkie granice upadły,

Pierwszym, co zobaczyłem byłaś Ty

Leżałem, powalony na ziemię,

a Ty wyciągnęłaś do mnie swą dłoń

pomagając mi ożyć na nowo.



Gdy mnie dotknęłaś, zabłysłem jasno.

Otworzyłem swą duszę dla Ciebie,

a Ty otworzyłaś się przede mną,

pokazując mi żywy świat uczuć

i swoje niekończące się dobro.



Radość rozpierała me serce,

bo zostałaś moją przewodniczką

w tym świecie, którego nie znałem.

Stałaś się moim celem i sensem.

Nie pamiętam już świata bez Ciebie...







To mój pierwszy wiersz w życiu. Napiszcie co myślicie. (Ty, Faux morda w kubeł!)

Nie dam oceny, bo ktoś pomyśli, że po znajomości. Tylko kilka ogólnych uwag/ocen:



Radziłbym zaczynać wersy z dużych liter. Interpunkcja i ortografia są w porządku - tu mnie bardzo zaskoczyłeś. Ogólna nauka(?) wiersza mi się podobała, choć nie lubię twórczości o tematyce miłosnej. (Wolę np. tematy: pokój/wojna, patriotyzm i przyjaźń.) Poczekałbym na oceny innych, ale może powiem to już teraz: czasem tylko to, że człowieka znasz prywatnie sprawia, iż dogłębnie rozumiesz jego twórczość...



PS: Jeśli myślałeś, że będę się z ciebie śmiał to się grubo myliłeś! <foch> [Zaraz się zaczną texty: "Fauxik nam dorasta". xD]

A czy to jest o tematyce miłosnej? Udowodnij.

Chyba każda interpretacja jest inna. No chyba że to było do mnie.

a Ty otworzyłaś się przede mną,

pokazując mi żywy świat uczuć

tak, jak Faux, odebrałam wiersz "miłośnie". I - nie tak jak Faux - lubię takie wiersze. Smutno było na początku, może za smutno, ale w końcu wiersz - optymistyczny. Zgadzam się z przedmówcą, co do interpunkcji i wielkich-małych liter. Nie podobało mi się, że w pierwszej strofie są 4 wersy, a dalej po 5. Mimo, że to biały wiersz, rytm byłby bardziej czytelny. Pierwszy - brawo. Nie znam Cię, ale dobrze rozumiem, co chciałeś przekazać.



(Napisałam ok. 100 razy słowo "wiersz". Jak miło.)

Gra pisze:tak, jak Faux, odebrałam wiersz "miłośnie"

Ale on i tak się z tego wykręci niech mu tam będzie, zmieńmy temat... Bardzo słuszna uwaga co do liczby wersów - nie zauważyłem. Marik chyba powinieneś się przerzucić na wiersze, bo to ci bardzo dobrze idzie.

hmm... dziwne. muszę zajrzeć do papierowej wersji, bo chyba coś pominąłem. tylko jak ją dostanę z powrotem, bo na razie ma ją nauczycielka polskiego i będzie ten wiersz w następnym wydaniu gazetki szkolnej

dałbym sobie głowę uciąć, że było ich tam tyle samo, gdzie wszędzie.

Faux pisze: on i tak się z tego wykręci

No co Ty Faux?! Widziałeś, żeby ktoś się od prawdziwego uczucia wykręcił? :-) To przecie nie żarówka!

No cóż... pochodzimy z miejsca (wsi), w której miłość to kompletny obciach i nawet, gdy ktoś (jak ja) przyjaźni się z dziewczynami, to jest uważany za kogoś, kto nieustannie je podrywa. Jest to bardzo niezręczne, gdy ciągle śpiewają o nas, że się kochamy, podczas, gdy między nami niczego nie ma.

A poza tym Faux chyba nie może tego wiedzieć, bo sam nie miał jeszcze okazji doświadczyć (podobno).

Tak więc moje wiersze miłosne (jeśli takie stworzę) nigdy nie mogą i nie trafią na to forum, bo niestety Faux mnie zna :p

Ja już zakochałem się nie raz i się po prostu nie przyznałem do tego nikomu. A jak Faux się dopytywał, to mu nawciskałem jakiegoś kitu :p

W takim razie to z pewnością do kotki! :-)

A wiersz miłosny niekoniecznie musi być odzwierciedleniem przeżyć autora, prawda? Dla czytelnika w pewnym stanie <wznosi oczy w chmury> będzie czytelny. I już. Pozdrawiam i zachęcam do pisania.

Hmm... w sumie racja. Dzięki wielkie. A jak Faux zacznie w szkole, to już załatwimy to ręczne <joke>



A brakującą linijkę (bo pamiętam, że tam była owaka) już jutro uzupełnię.



Widzę, że mało osób się wypowiedziało. Zapraszam. Każda opinia się liczy. W końcu to mój pierwszy wiersz w życiu

dobra. brakujący wers w pierwszej zwrotce to... albo lepiej całą zwrotkę od nowa napiszę:

Niebo na zawsze miało być szare,

a szczęście miało nigdy nie nadejść,

kiedy utknąłem we własnych wspomnieniach.

Nie było już nadziei na ratunek,

którego pragnąłem ponad wszystko.



Nie wie nikt, jak mogę edytować swoje posty, żeby uzupełnić ten brak?

haha! w tym haczyk - nie możesz

no to rzeczywiście strasznie zabawne Ciekawe, kto wpadł na tak genialny pomysł?



A czy jakiś mod, lub ktokolwiek z uprawnieniami mógłby to zrobić?

Mógłby. Nie dziękuj