Latest post of the previous page:

Tak, tak. Zdecydowanie najlepsza jest śmierć banalna, wtedy czytelnika może coś trafić, jeśli zżył się z bohaterem. Śmierć heroiczna jest wzruszająca, ale banalna następuje szybko, szokuje prostotą. Prosty przykład śmierci banalnej, jednak nie nadający się do zwykłej powieści czy opowiadania: śmierć Józefa K. w zakończeniu Procesu Franza Kafki.

idź do biblioteki i poczytaj sobie focusa - ze dwa lata temu był numer pt. "co poczujesz umierająć"

...niech uratuje (wypchnie) kobietę w ciąży spod kół rozpędzonej ciężarówki; zawsze będzie się mogła odrodzić jako dziecko owej kobiety.

Pamiętaj, że kupiaste problemy zwiastują kupiaste pisanie...

Pamiętaj, że kupiaste problemy zwiastują kupiaste pisanie...

Bez przesady. Niech koleżanka skończy dzieło i wtedy będzie można stwierdzić, jakie ono jest

SkySlayer pisze:

Pamiętaj, że kupiaste problemy zwiastują kupiaste pisanie...

Bez przesady. Niech koleżanka skończy dzieło i wtedy będzie można stwierdzić, jakie ono jest

SS ja ani na gram nie oceniłem (no bo na jakiej podstawie), ja tylko sygnalizuję niebezpieczeństwo; daję pod rozwagę.

Fakt, wybacz. Za szybko przeczytałem

I zgadzam się z tym, że pomysł może pozwolić przewidzieć przebieg i skutek całej pracy.

ważne żeby przedtem było trochę seksu i przemocy - przyda się przy ekranizacji ;-P

Seks się zawsze sprzeda.



Ja bym bohatera nie zabił raz. Dał bym mu życie wieczne, a później zabił bym go na wszystkie opisane tutaj sposoby i masę innych.