Godna szczęścia





Płacz nienawiści w twą duszę dociera,

A gdy rękę ku niemu wyciągasz,

Żaden palec łzy nie ociera,

Bo na twej drodze potrzeba i żądza.



Lecz cóż nadzieją czy wiarą dziś zdoła,

Zmienić, co żywe, prawdziwe i piękne,

Ten, kto tłumowi nadstawił już czoła,

A w zamian ma tylko ból i udrękę.



Jeśli zdążyłeś smak troski już poznać,

Pewnie się zgodzisz z moimi słowami,

Że szczęście za bólem musi podążać,

By wartość swą poprzeć godnymi czynami.[/center]

A w zamian ma tylko ból i udrękę.

koniecznie wyrzuć "a" :-) Możesz wstawić np. "ból sam", albo nic.

Że szczęście za bólem musi podążać,

szczęście za bólem powinno podążać - wtedy będzie rytm jak trza



A w ogóle super. Bardzo mi się podoba i treść i ułożenie rymów i przekaz i długość. Brawo.

Płacz nienawiści w twą duszę dociera,

Docierać, o ile się nie mylę, można "gdzieś" lub "dokądś" a nie "w coś". Może "do duszy dociera" byłoby lepiej?



Poza tym skoro "płacz nienawiści" to po co ocierać tą łzę? Jakoś nienawiść współczucia nie budzi a łzy z tym się kojarzą... Chyba, że płacz powodowany przez nienawiść ale to z tekstu nie wynika. Dla mnie niespójne to zestawienie



"Lecz cóż nadzieją czy wiarą dziś zdoła,

Zmienić, co żywe, prawdziwe i piękne, "



Nie rozumiem za bardzo. Bo jak dla mnie wynika z tego, że coś/ktoś próbuje zmienić nadzieją i wiarą to co jest prawdziwe i piękne... A to przecież bez sensu. Więc czegoś tu nie łapie W dodatku konstrukcja zdania jest jak w pytaniu a pytajnika nigdzie nie widzę.



Ze wspomnianymi uwagami Gry się też zgadzam.



Ogólnie mi się nie podoba. Przesłanie jest ale takie niespójności i błędy przeszkadzają we właściwym odbiorze. A szkoda bo zalążki czegoś dobrego są



Powodzenia w dalszych próbach i pozdrawiam