No cześć!

Jak miło was znów widzieć

i Słońce takie piękne

Rozplotę warkocz

bo wiem że wam się podoba

Co tym razem zesłać?

Jakaś wojna, zaraza?

Mam w was rąbnąć

tak?

Nie schlebiajcie sobie

No wybierajcie bo odlatuję

a prędko tu nie wrócę





Wzywa mnie otchłań daleka od Słońca

Tam się napełnię nowymi klątwami

Ha, nawet się uśmiechnęłam. I mogłoby być dobrze, gdyby:



po pierwsze: zapis. Strzelarz raz wielkimi literami jakby nie miał czym, a musiał czymś strzelić. Jeżeli mają być, to bym powrzucała w odpowiednie miejsce kropki i przecinki.



po drugie: puentą sięgasz niebezpiecznie blisko mhroku i psujesz zgrabność wymowy poprzednich wersów



po trzecie: mało w tym poezji.



ALE! - powtarzam" ALE! (widać ten wyraz?) - wiersz jest przyjemny, da się uśmiechnąć, naprawdę fajnie. Pomysł jest, tylko szkoda, że wiersz jest niedopracowany. Gdybyś takim stylem napisać coś bardziej poetyckiego, to bym przyklasnęła



Pozdrawiam

Patka

Plus za lekkość w czytaniu ...ale faktycznie trochę za mało tu zabiegów poetyckich .



Ps. ja też nieraz piszę w autobusie .