sztuka renesansu

1
przerosła wszystko inne

co stworzył

najwyższy architekt

i małym szpadlem

z nieco nowszą tylko

w sumie mniej staranną mocą

zgarnęła gwiazdy do kieszeni

te upadłe i podniosłe

małe i duże

karły olejne

godziny świtu i początku



tak jakby

z impetem trzasnęła drzwiami

i nagłym zwrotem akcji

poddała restauracji

minione dzieje

przewlekłe i otarte



nie była Bogiem

nie stworzyła się z niczego

17.04.09
(I'm tired of being what you want me to be

Feeling so faithless lost under the surface

Don't know what you're expecting of me

Every step that I take is another mistake to you)

"Mam nadzieję, że wyjście jest radosne i mam nadzieję, że nigdy tu nie wrócę".
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron