~Wzorzec~

Jestem ja wzorcem durnoty
Bo mądra to nie ma ochoty
Ogólnie rzecz biorąc na nic
Byle honoru nie splamić
Do zupy marchwi nie obrać
A ja to jestem niedobra
Zła głupia ogólnie be
Dlatego że mnie się chce
Kto by tam obiad w wakacje
Dalmacja jest na kreacje
Ja z klapą sopranem wyję
Codzień się cieszę że żyję
Na świecie niedobrze się dzieje
A ja się kretyńsko śmieję
Komunikować nie umiem
Fatalnie się czuję w tłumie
Nie wiem co modne co trzeba
Mężczyznom przychylam nieba
Nie znam się na obrazach
Szum morza mnie nie przeraża
Wiecznie znajduję zajęcie
Które powtarzam zawzięcie
Cierpliwość mam do wszystkiego
Nic we mnie artystycznego
I jestem jakaś przyziemna…
… a te wiersze to za mnie ktoś pisze!


gsc/04/09/09/put u Splitu

Tak średnio mi się podoba szczerze mówiąc... Nie sposób mu odmówić sensownego przesłania ale podane jest ono w chaotycznej formie (mimo, że budowa jest regularna to czuć tu chaos), która co prawda na swój sposób zgrabna (tylko ten koniec zupełnie nie w tym rytmie, jakbyś chciała to koniecznie powiedzieć jasno żeby nie było wątpliwości a jednak ta jasna forma nie pasuje do reszty) i "śpiewna" to pozostawia wrażenie, że czegoś brakuje. Dla mnie za dużo zdań niepełnych "Kto by tam obiad w wakacje (robił) " "Komunikować (się/uczuć/czegokolwiek:P) nie umiem" Rozumiem, że to celowy zabieg ale nie przypadł mi do gustu. Swój urok ma ale z żalem powiem, że jeden z Twoich słabszych. W każdym razie miłych wakacji

jeden z Twoich słabszych

bo złożony z samych "cudzych" cytatów :-)
Dziękuję Findalanderze. Czasem się tak zdarza, że nie można się oprzeć i koniecznie TRZEBA przelać na papier słowa innych ludzi, żeby zobaczyć jak bardzo są... głupie :-)
Find said:

"Kto by tam obiad w wakacje (robił) "

no właśnie i robił i jadł

"Komunikować (się/uczuć/czegokolwiek:P) nie umiem"

ani uczuć, ani komunikatów przekazywać, ani próśb, ani niczego. W ogóle nie ma we mnie liryki, muzyki, artyzmu i uduchowienia. Tylko przyziemne uwielbienie chwili i czynności dnia codziennego. To, co w ustach jednych wydaje się być krytyką, w ustach innych jest co najmniej pochwałą, więc wiersz jest z uśmiechem. Cytaty pochodzą z ust mojej mamy (wyjątkowo uduchowionej i artystycznej), ale część słyszałam już z innych ust, więc uważałam, że warto przelać na rymy. Zakończenie, rzecz jasna, dla kontrastu, żeby pokazać, że rzeczywiście mi nie wychodzi twórczość :-)
Dzięki raz jeszcze za szansę do polemiki.