Witam. Dawno mnie tu nie było .
Wrzucam mój pierwszy "pseudo-wiersz" .


Znów nie mogę zasnąć
Więc obserwuje miasto
Wszędzie światła gasną
Mój pokój - ostatni żywy stadion

W środku mały człowiek
I jego świat na stole
Czyli tona kartek
Długopisów i dwie dłonie

Stracę dzisiaj noc kolejną
Cichą samotną i wylewną
Głowa niby pełna wersów
Jednak żaden nie ma sensu

Budzik wyrywa ze snu
A w myślach tyle słów
Zewsząd odgłos kroków
Mój stadion- zwykły szary pokój



Nareszcie koniec, nie ?

Skoro sam autor to przyznał, to i ja się nie odetnę - to jest pseudowiersz
Raczej rymowanka

Chwilami nawet zabawna -

Głowa niby pełna wersów
Jednak żaden nie ma sensu

skąd my to znamy... haha

Ale to tyle z dobrych stron. Poza tym, utwór jest bardzo nieregularny - zarówno pod względem obecności i układu rymów (abac, abcd, aabb, aabb) jak i rytmu.

Więc gdy już światła zgasną
nie przejmuj się porażką ;P

Pozdrawiam

można zatupać na jakimś wiecu dla smutnych... i tyle