Latest post of the previous page:

Nie zapominajmy o sztabie redaktorów i korektorów.

No tak, racja.

Sama zajmuję się korekcją cudzych tekstów, ale to raczej tak amatorsko.

Tak naprawdę nie wiemy jaki wkład w tej pracy mają właśnie oni. Piszą, że tekst nie wymagał praktycznie w ogóle poprawek, ale ja w to szczerze wątpię. I jestem wręcz przekonany, że nie warto się załamywać z powodu, że komuś się udało.

Bo to w sumie błahostka. Tak mi się wydaje.

BMF pisze:Tak naprawdę nie wiemy jaki wkład w tej pracy mają właśnie oni. Piszą, że tekst nie wymagał praktycznie w ogóle poprawek, ale ja w to szczerze wątpię.

powiem tak - niestety na razie pierwsze 40 stron (zwaliło mi sie na głowę za dużo - nie mam minuty by poczytać. :( ) Tekst wymagał drobnych poprawek. Niestety nadal ich wymaga.

Są to zupełne drobiazgi na które autorka nie zwróciła uwagi, lub nie wiedziała że warto je skorygować. Od tego jest redaktor. Nadać ostatni szlif. Zetrzeć pyłki z politury.

TYLKO ŻE ONI TEGO NIE ZROBILI.

A ja jestem już przy stronie 346 i muszę powiedzieć, że strasznie mi się ta książka podoba, chociaż czytając, czasem zauważałam takie drobne błędy i myślałam sobie, jakbym ja to poprawiła.

[ Dodano: Sro 09 Gru, 2009 ]
A właśnie, panie Andrzeju, mam pytanko - jak tam idzie panu lekturka moich 'Naznaczonych'?

Andrzej Pilipiuk pisze:Są to zupełne drobiazgi na które autorka nie zwróciła uwagi, lub nie wiedziała że warto je skorygować. Od tego jest redaktor. Nadać ostatni szlif. Zetrzeć pyłki z politury.
TYLKO ŻE ONI TEGO NIE ZROBILI.

Serena pisze:czytając, czasem zauważałam takie drobne błędy

Wydawnictwo Albatros wydaje mi się dosyć enigmatyczne, przez to, że nie mają własnej strony www. Natomiast wydają Dana Browna, Kinga i wielu innych.
Wiemy z wywiadu, który kiedyś przedstawiłem na forum, że autorka zaniosła do wydawnictwa gotową, wydrukowaną książkę, z zaprojektowaną przez siebie okładką i płytą CD z piosenką własnego autorstwa. Dodając do tego dorobek wydawnictwa stawiam hipotezę, że autorka zabroniła redakcji tekstu.

Mając gotową książkę może nawet miała gotowy skład, który przekazała wydawnictwu. Przyjmuję, że okładki nawet nie tknął zawodowy grafik, bo typografia (dobór czcionek, układ tekstu) na okładce woła o pomstę do nieba. Tak się projektowało w Polsce na samym początku ery składu komputerowego, gdy do tych komputerów siedli informatycy, a nie graficy. Raz same małe litery, raz same duże (za to małego rozmiaru), trzy rodzaje czcionek, nierespektujący żadnych kanonów układ ich na projekcie. To był design-potworek i tak zostało w druku. Może podobnie było z treścią, także została nietknięta.

ok.

jesli 16-latka tak umie napisać, (znaczy tak wygląda jej "surówka" bez redakcji) sama do tego zrobiła skład i okładkę, to chyba muszę intensywniej zacząć myśleć o emeryturze

uff, przeczytałam cały temat

ja sama mało wiem, mam dopiero 20 lat (za kilka dni 21) i warsztatem jestem bardzo młoda. ciężko jest oceniać innych, ale wydaje mi się, że to nie zależy od wieku, ale bardziej od wiedzy i psychiki. przecież mnóstwo starszych pisarzy też zadziera nosa, choć wydali tylko jedną książkę. albo brakuje im umiejętności. co chciałam powiedzieć, to że nastoletnie osoby są przeważnie niedojrzałe i mniej doświadczone (potem z tego wyrastają - większość).
a to, co robią wydawnictwa i krytycy, to już co innego.

zastanawiam się też, jak można odróżnić szczerą i trafną krytykę od takich komercyjnych zagrań? czasami tak mam, że po przeczytaniu książki nie zgadzam się z krytykami, którzy teoretycznie mają większą wiedzę ode mnie. ale może to ja się mylę? jest na to jakiś sposób?

Ja nie czytałam książki Michaliny Olszańskiej, bo ostatnio mam więcej do napisania, niż do czytania. Nigdy nie krytykuję nikogo ze względu na wiek, bo moim zdaniem talent się nie starzeje, a jeśli się go ma, jest wrodzony i ujawnia się w dzieciństwie. Także 16 lat czy 60 bez różnicy dla mnie. Co najwyżej można talent zmarnować ;]


Co do krytyki, moim zdaniem jeśli chcesz szczerej nie pytaj przyjaciół ;p moja przyjaciółka zawsze mnie chwali. Pytaj kogoś obcego, możesz wybrać kogoś z forum nawet. Z tym, że moim zdaniem (żeby nie było) pytaj kogoś kto coś już opublikował (jakieś opowiadanko, wiersz, miniaturkę), po prostu kogoś z doświadczeniem. Chociaż jak wiadomo, czy coś się podoba czy nie, to już kwestia gustu.

Gryzipiórczyca pisze: Co do krytyki, moim zdaniem jeśli chcesz szczerej nie pytaj przyjaciół ;p moja przyjaciółka zawsze mnie chwali. Pytaj kogoś obcego, możesz wybrać kogoś z forum nawet.

po kilku wzajemnych ocenach można się zaprzyjaźnić najlepiej pytać kogoś, do kogo się ma zaufanie - wtedy i krytyka tak bardzo nie boli.

robaczek pisze:najlepiej pytać kogoś, do kogo się ma zaufanie

najlepiej pytać największego wroga, który nie przymknie na nic oczu i doczepi się do wszystkiego, co będzie mu się wydawać podejrzane. jeśli te błędy zniwelujemy, to nasze dzieło będzie idealne tylko przy tej taktyce trzeba być prawdziwym twardzielem. ja bym chyba nie dał rady

nie jestem pewna, czy jest możliwe stworzenie idealnego dzieła. przynajmniej ja, jeśli poprawiałabym swoje co roku, za każdym razem zmieniałabym to czy tamto, nawet po kilkunastu latach zawodowego pisania (zakładając, że zdobyłabym warsztat na odpowiednio wysokim poziomie).

a co do pytania wroga o błędy, to czy on zechce mi pomóc swoją krytyką?

idealnego się nie da ale należy do tego dążyć za wszelką cenę

ale nie zupełnie dla tego siódmy miesiąc ryję w 5 tomie oka jelenia...

Andrzej Pilipiuk pisze:idealnego się nie da ale należy do tego dążyć za wszelką cenę

wiadomo

ale nie zupełnie dla tego siódmy miesiąc ryję w 5 tomie oka jelenia...

już się nie mogę doczekać, żeby przeczytać. oczy mnie świerzbią!

a co do pytania wroga o błędy, to czy on zechce mi pomóc swoją krytyką?

on zechce cię skrytykować, a jak ty to wykorzystasz, to już inna sprawa

zależy czy chce skrytykować czy sflekować...