Kiedy miną dni
Proste fale szczęścia
I smutku zmieszanego
W garnku nieszczęścia

Kiedy minie smutek
Nadejdzie oaza spokoju
Powstanie nowa miłość
Pobratymcom będzie wilk

Dawne zło codzienne
Umrze u progu
Spocznie przed nami -
- zimnymi draniami

Kiedy nie zapytają
Kim byłeś dawniej
I zamkną twój życiorys
Bądź na zawsze z nami!

minojek pisze:Proste fale szczęścia
I smutku zmieszanego
W garnku nieszczęścia

częstochowa

minojek pisze:Nadejdzie oaza spokoju

od kiedy oazy chodzą?

minojek pisze:Pobratymcom będzie wilk

a komu będzie owca?

minojek pisze:- zimnymi draniami

kolokwialne i gryzie się z resztą

źle jest

a czemu oaza w wierszu nie może nadejść? Może chodzi o to, że to szczęście przyszło, a nie osoba mówiąca je znalazła.

Ten rym trochę przeszkadza, ale poza tym przyjemnie się czyta.

padaPada pisze:od kiedy oazy chodzą?

;_D Nasunąłeś mi pomysł na coś irracjonalnego! xD KOCHAM! :_DDD

Ale mniejsza :-D

(...) nami
(...) draniami

W całym wierszu nie ma rymów, a potem puff! Jeden... Nonsens :-p

Nie podeszło. Przez gardło nie przeszło, ogólnie, powinieneś to podszlifować.