2
Również mam z tym problem. Myślałam, aby zrobić dwóch narratorów. Po prostu pierwszoosobowego pisać kursywą. To ryzykowne, ale ciekawe.

3
Zgapcie od kogoś.
"Siri was almost sixteen. I was nineteen. But Siri knew the slow pace of books and the cadences of theater under the stars. I knew only the stars." Dan Simmons

4
Kamila pisze:Również mam z tym problem. Myślałam, aby zrobić dwóch narratorów
To jest inny problem niż problem Hermana. Jego problem rozwiąże stosowanie kursywy. Twojego - nie. U ciebie zmiana narracji musiałaby następować raczej na granicach rozdziałów. Takie książki istnieją. Ale zmiana narratora w jednym ciągu tekstu? To też już pewnie ktoś wypróbował, ale trudno mi to sobie wyobrazić.

[ Dodano: Sob 05 Cze, 2010 ]
Przyszedł mi do głowy jeden tytuł, do którego można by się odwołać, choć mamy w nim do czynienia z przypadkiem szczególnym, narrator trzecioosobowy jest bowiem jednocześnie elementem świata przedstawionego.

Junot Diaz, "Krótki i niezwykły żywot Oscara Wao"
Panie, zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek. Szkoda mi nie spożytkować wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam, ale użycz mi, Panie, chwalebnego uczucia, że czasem mogę się mylić.

5
Czasem stosuje się narrację pierwszo i trzecioosobową kiedy akcja toczy się w dwóch warstwach czasowych np. główny wątek w chwili obecnej, ale odwołujemy się też do czasów dawniejszych ( przykładowo w formie wspomnień głównego bohatera). A myśli głównego bohatera można ukazywać także stosując narrację trzecioosobową. Cytat: "Ależ ja mam paskudny uśmiech - pomyślał Geralt, sięgając po miecz. Ależ ja mam paskudną gębę. Ależ ja paskudnie mrużę oczy. Więc tak wyglądam? Zaraza."
Panie, ten kto chce zarabiać na chleb pisząc książki, musi być pewny siebie jak książę, przebiegły jak dworzanin i odważny jak włamywacz."
dr Samuel Johnson
ODPOWIEDZ

Wróć do „Jak pisać?”