Miniatury zebrane


I'M SAD

Jestem sadem pełnym
gorzkich owoców rozpaczy.

_________________________________________________


ZNIECZULICA

- A co mnie to obchodzi? -
powiedział drwiąco cień przechodnia
na widok rozbitej żarówki
z której wylewały się
ostatnie krople światła.

_________________________________________________


19:58, GRUDZIEŃ.

Cisza i noc ogarnęły świat.
Ostatnie światła zapalają się w oczach.
Można już opowiadać bajki.

_________________________________________________


WRESZCIE RADOŚĆ

Smutno
- źle mi, nieciekawie

szarobrudny kamyk w trawie
on przyciąga wzrok na chwilę:

już wesoło - tak, j a ż y j ę !

_________________________________________________


ŚMIERTELNE

śmierć przyszła
spóźniona
- już spałem

_________________________________________________


ŻYJĄCE

ptak leciał
całą pełnią życia
chwytał Wolność w skrzydła

_________________________________________________


TAŃCZĄCE

spadający liść
zatrzymał się na wieszaku -
tańczyli

_________________________________________________


OCZYWISTA TRUDNOŚĆ WYMÓWIENIA TEGO PROSTEGO ZDANIA JEST DOWODEM, ŻE JEDNAK BĘDĘ

nie.
nie.
nie.
nie.
nie będę.
nie.
nie będę się buntował.

_________________________________________________


PONURE

nadleciały kruki zmierzchu
miały skrzydła umazane
kolorem zeszłej nocy

_________________________________________________


***

jest też wiolinowy klucz
dzikich gęsi
wskazujący drogę
złamanym sercom poezji.
Iluzją

_________________________________________________


***
jest za to poskręcany klucz
dzikich słów na nieboskłonie poezji
wskazujący drogę
do złamanego serca mojej psychiki.
Rzeczywistością

_________________________________________________


***
oczy jak wodospady
niezmierzone ręką
ni zapałką

_________________________________________________


NIEPEWNOŚĆ

Ścieżki, którymi ostatnio kroczę
są doprawdy zawiłe.
Ale kiedy patrzę na nie z lotu ptaka
układają się w dobrze znany mi znak:
?

_________________________________________________


MUZYCZNE

wodospad grał na strunach
tańczącego lustra
rozśpiewanej wody

_________________________________________________


OFIARNE

jestem ofiarą losu
składaną na ołtarzu życia
i rozdmuchiwaną na cztery strony światła
przez zimny wiatr samotności

_________________________________________________


WIEJĄCE

silny wiatr przyniósł
w porywistych dłoniach
świszczący i gwiżdżący oddech
zmęczonej człowiekiem Ziemi

_________________________________________________


***

przyszło lato
ponure deszczem
----------------------------------
: nie ma już grzecznych dzieci
----------------------------------
w przedszkolu
pokemony i teletubisie
uczą się pierwszych liter alfabetu

_________________________________________________


GŁÓD

Znowu żyję herbatą.
Bob Marley napełnia mój brzuch
słodką muzyką.
Głód mija.

_________________________________________________


***

idę przez długi korytarz
ciemno jak w dupie
dużo w życiu nakłamałem
mogę teraz świecić oczami


1998-2004

Ładne, bardzo mi się podobają. Niektóre przyjemnie zaskakujące. Moje ulubieńce to "I'm sad", "Znieczulica", "Oczywista trudność wymówienia tego prostego zdania..." i "[idę przez długi korytarz]". Lubuję się w krótkich formach, dlatego tym bardziej polubiłam Twoje miniatury. Jest szansa na więcej?

Serdecznie dziękuję za komentarz. Bardzo milo czytać takie słowa. Miniaturek jakoś nie pisuje ostatnio, ale postaram eis coś tam wynaleźć, espeszyli for ju