W komnacie panował półmrok, a wilgotność powietrza przyprawiłaby o zawrót głowy nawet stado żab.
Maya Flame z miną pokerzysty siedziała przed swoją księgą czarów i wpatrywała się w nią tępo. W zasadzie to wytężała wzrok, żeby coś zobaczyć.

Podniosła swoje zwierciadełko z nadłamaną rączką, wyciągnęła rękę na całą długość i szepnęła: „Black”.
Lusterko rozświetliło się niebieskim światłem.
- Black, możesz do mnie podejść? - zapytała.
- Dobrze, już idę – odpowiedział głos.

Drzwi otworzyły się i do komnaty weszła wróżka siódmego szczebla.
Miała pociągłą twarz, duże zielone oczy i kruczoczarne włosy. Prawdopodobnie z racji ich koloru nazywała się Black.
- Już jestem – powiedziała i zamknęła drzwi.
- Zapal, proszę, świece, bo nic tu nie widzę – powiedziała Maya, nawet nie odrywając wzroku od księgi.
Wróżka siódmego szczebla machnęła od niechcenia różdżką i w jednej chwili zapaliły się wszystkie świece.
- Po co mnie zawezwałaś? - spytała.
- Żebyś mi zapaliła światło – odpowiedziała. – Możesz już odejść.

Wróżka musiała sobie coś przygryźć, żeby się nie odezwać, bo jasny szlag ją trafił w jednej chwili.
Wyszła z komnaty, nie trzaskając drzwiami. Nie chciało jej się zniżać do poziomu pryncypała.

Eee.. Oceniłabym, ale jest jedno "ale" - nie chcę cię martwić, ale na to forum można wrzucać tylko jeden tekst na dwa tygodnie. A to już drugi, który dziś wrzuciłeś.

Mi się bardzo podobało, szczególnie dialog i zakończenie
Dobry tekst na poprawienie humoru.

W komnacie panował półmrok, a wilgotność powietrza przyprawiłaby o zawrót głowy nawet stado żab.

Fajne.

Maya Flame z miną pokerzysty siedziała przed swoją księgą czarów i wpatrywała się w nią tępo. W zasadzie to wytężała wzrok, żeby coś zobaczyć.

Tępo, znaczy bezmyślnie, wzrokiem raczej nic niewidzącym. Więc w zasadzie nie mogła jednocześnie wzroku wytężać, co przemawia za skupieniem i wykazywaniem pewnego starania.

Podniosła swoje zwierciadełko z nadłamaną rączką, wyciągnęła rękę na całą długość i szepnęła: „Black”.

Zbędny zaimek. Powtórzenie.



Krótki, fajny i zgrabny tekst. W zasadzie jedna scenka, ciężko się tutaj szerzej wypowiedzieć, poza tym, że kawałek jest przyjemny.

Ha, tu są te twoje wróżki! Wreszcie dotarłam. Dobre to. Podobało mi się, szkoda, że takie krótkie. Widzę tu lekkie pióro i ciekawi mnie, czy w dłuższej formie idzie ci równie gładko.

dante77 pisze:W komnacie panował półmrok, a wilgotność powietrza przyprawiłaby o zawrót głowy nawet stado żab.

To zdanie jest świetne!
Widać humor, podtekst jest czytelny, może końcówka trochę zbyt oczywista? No i tytuł – jak dla mnie nietrafiony.
Nic więcej na podstawie tak krótkiego fragmentu powiedzieć raczej się nie da. Czekam na 'dłużyznę'.

eM