Nocą Świat wygląda całkiem inaczej
Patrzyłem na gwieździste niebo
I szukałem tej jednej jedynej gwiazdy
Co świeci najjaśniej
Nie znalazłem jej…

I gdybym rozdarł ciszę
zobaczyłabyś ciemność
która codzień mnie otacza…

Kiedy umierałem o świcie
Niebo zesłało Anioła
Niósł ze sobą miłość
Z miłosćią przyszło pragnienie
Byłem głodny jej ciała…

Jedna noc zmieniła wszystko
Wierzyliśmy że tak będzie zawsze...


Powiedz czy czujesz
Jak dwoje ludzi biegnie ku sobie ?

Zamknij swoją dłoń w mojej
Zapomnij że Świat nas nienawidzi
Pomyśl że siedzimy na dzikich polach
W blasku Księżyca
Scałuj ze mnie ból
I zostańmy tak na zawsze…

Jestem zagadką dla samego siebie
Dlatego nie napiszę Ci wszystkiego
Zrozum że piękne słowa
Nie uleczą bólu
A kolejny banał
Będzie krokiem wstecz

Kiedyś znajdę dla nas dom
W wielkiej Krainie marzeń
Nie pozwolę Ci się bać

Będziesz mogła mi zaufać
Tak jak kiedyś…

Teraz śpij…

Witaj,

Janko, nie wykluczam, że niejednej dziewczynie ugięłyby się nogi. Ale, jak wiesz, nie jestem dziewczyną (czy dojrzała kobitką). ;P Ale to nic.
Posłuchaj, jestem pod wrażeniem Twojego zapału i mam nadzieję, że on się utrzyma. Rób wszystko, żeby nie dał o sobie zapomnieć, a bądź pewien, że będzie dobrze.
Przez chwilę miałem do siebie żal (przemieszany z jakąś dumą, sam nie wiem), ponieważ zauważyłem, że stosujesz się do moich porad. Hm, myślę, że nie będziesz na tym stratny, tak więc sprawę drążmy dalej.
Ten wiersz jest dużo lepszy od pozostałych, lepszy od "(...) gwiazdy polarnej (...)" Ma siłę, taką twoją niepowtarzalną cząstkę, która - niestety - ulega rozmyciu. A szkoda.

Kiedy umierałem o świcie
Niebo zesłało Anioła
Niósł ze sobą miłość
Z miłosćią przyszło pragnienie
Byłem głodny jej ciała…

Moim zdaniem, zawarłeś ją w powyższej strofie. Gdybyś tylko nadał jej więcej wyrazistości, byłoby bdb.

Pozdrawiam, Gabim

Musisz napisać o insiracji piosenką, bo tu nie działa prawo cytatu, a wplotłeś żywe słowa, które napisał ktoś inny

Gra, Żeczywiście...drań ze mnie...Ty też słuchasz Varius Manx ?

akurat tę płytę znam na pamięć. Rzeczywiście pisze się przez "rz".

Gra, Kurde...mam dzisiaj zły dzień...przepraszam za te błędy...

Gra ma rację.
Janko, czytasz w ogóle moje komentarze?

gabim, Jasne że czytam...jak mógłbym nie czytać...przecież jesteś jednym z moich wiernych ''czytelników''

Miałam zamiar napisać Ci, że nie znam się na poezji i piszę tylko dlatego, bo Ci to obiecałam, ale to co zobaczyłam teraz dosłownie zmiotło mnie z nóg Janku. Szczerze powiedziawszy słabo widzę litery, bo mam łzy w oczach. Naprawdę się wzruszyłam! Ten utwór potwierdza moją tezę, że masz w sobie to coś-duszę artysty. Jestem pod wrażeniem. Gratuluję:)

[ Dodano: Wto 09 Sie, 2011 ]
Postanowiłam napisać drugi komentarz, ponieważ pierwszy był strasznie banalny- przepraszam, łzy przesłaniały mi widok na ekran komputera, mam nadzieję, że rozumiesz. Całkowicie kupiłeś mnie swoją balladą-jest prześliczna, chwyta za serce i trąca o wirtuozerię. Całkowicie zatraciłam się w Twoim utworze, na chwilę straciłam kontakt z otaczającą mnie rzeczywistością, a takie reakcje budziły się we mnie jedynie wtedy, gdy recytowałam Szymborską. Teraz z całą stanowczością mogę powiedzieć, że dobrze zrobiłeś wracając. W Twojej balladzie odkryłam jakąś niesamowitą głębię i tajemnicę. Zazdroszczę Ci, że tak świetnie stworzyłeś atmosferę w wierszu i tego , w jaki niesamowity sposób miarkowałeś uczucia, wprowadzając potencjalnego czytelnika w inny wymiar i trzymając go w niepewności do samego końca. Nawet ja nie widziałam w Tobie aż tak wielkiego potencjału. Teraz mam ochotę krzyczeć: patrzcie i podziwiajcie, ja tam od początku w niego wierzyłam. Jestem całkowicie oczarowana i oferuję Ci niewolnicze poddanie w zamian za więcej takich dzieł-pisz o miłości, to Ci świetnie wychodzi:)

bella95c,

Była noc...Księżyc jasno świecił na niebie....stałem i patrzyłem na niego...i pomyślałem o kimś bardzo ważnym dla mnie...chciałem żeby ona była przy mnie...ale zostałem sam z nadzieją w sercu że kiedyś będzie pięknie...zresztą może kiedyś Ci o tym opowiem...

To było kilka chwil...na kartce papieru znalało się pare przemyśleń...kilka uczuć...wydawały mi się banałem ale głęboko w sercu czułem że są one szczere i najprawdziwsze...

Kurcze...niewiem co mam powiedzieć...miałem łzy w oczach kiedy czytałem twój komentarz...niewiem co napisać i co myśleć...a może nie potrzebne są wielkie słowa ?

Przepraszam, że się wtrącę - ale Ty właśnie używasz wielkich słów, Janko.

gabim Może masz rację...wielkie słowa i wielkie uczucia...Gdybym nie kochał pewnie nie było by tego ani innych wierszy...

Janko, nie może, a na pewno. I wiem, że Twoje wiersze biorą się z uczuć, nie mam nic przeciwko temu, ale chcę, żebyś rozwijał się jako autor. To, że napiszesz wiersz inaczej, bardziej po swojemu, nie świadczy o tym, że odrzuciłeś dawne inspiracje.

gabim, Jak to napisałem ''Wielkie słowa nie uleczą bólu a kolejny banał będzie krokiem wstecz'' czyli reasumując...nie mam wyjścia...każdy krok będzie teraz najważniejszym krokiem...

Muszę przyznać, że doznałam wielkiego szoku dowiedziawszy się o tym, że publikujesz swoje prace. Od tamtej chwili minął już jednak spory kawał czasu. To co tu piszecie, to co ty janko200, zawarłeś w tym utworze wydaje się dla mnie najszczersze, bo znam cię dobrze, wręcz na wylot i mogę po tym stwierdzić jak bardzo byłeś samotny, kiedy mnie nie było przy Tobie.. Czytając te komentarze miałam łzy w oczach- bo wiedziałam, że to wszystko jest o mnie..dla mnie:)
Nie wiem czy zasłużyłam na takie oddanie
Mimo, iż jest czasami trudno, musimy poradzić sobie z tą atmosferą, która nas otacza będąc razem szczęśliwi w naszej wzajemnej przyjaźni..


[ Dodano: Pon 10 Paź, 2011 ]
Dziękuję za piękny wiersz..