Wpatrzeni w uroki,
Chwilowe podniety
Wzruszają serca,
Bez skazy.
Pustym wzrokiem,
Wodzą w przestrzeni, pustych spojrzeń – bogatej.
Ciemne lica, zerkają z okładek
Kuszą barwami, symbole spełnienia
W nowych szatach , znikają bezgłośnie
Ich bezbarwne marzenia
Chciwi uniesień
Rwą śliskie banknoty,
Szałem istnienia miażdżeni.
Nie zagasną ich cnoty.
Nikt im siłą nie wydrze istnienia
Nikt im nie wzruszy,
ich serca
Z kamienia

Niesforny włóczykij pisze: Pustym wzrokiem,
Wodzą w przestrzeni, pustych spojrzeń – bogatą.

ale o co chodzi?
W tym miejscu się wali. Potem jest coraz lepiej, ale ten akapit gmatwa niepotrzebnie wszystko i psuje odbiór.

Miałem na myśli unaocznienie faktu mnogości tych próżniaczych bytów o których piszę. Ja nie rozumiem dlaczego się gmatwa i wali, pojaśnij;)

a do czego przydawką jest "bogatą"?

miałem na myśli przestrzeń bogatą we wspomniane puste spojrzenia.
W takim układzie jest przydawką do przestrzeni, jeśli mnie mój dyslektyczny instynkt nie myli.

ciekawi mnie jak widzisz to zdanie, bo choćbym nie wiem jak układała, to sensu żadnego nie ma i w żadnym razie przydawką do przestrzeni nie jest.

Dobra nie kłócę się bo jestem zaawansowanym dyslektykiem ale żeby podkreślić że przestrzeń ta bogactwem opływa i jednocześnie dać do zrozumienia że jej bogactwo, czy inaczej mówiąc że częścią składową tego bogactwa stanowią te puste spojrzenia rozglądające się po bogatej (dla nich, włascicieli tych sppojrzeń) przestrzeni, to wydaje mi się wciąż adekwatne.

Niemniej ciekaw jestem jakbyś to inaczej sformułowała bo ja jestem gramatycznie ułomny i domyślam się że pewnie masz rację i nikt po za mną tego zrozumieć ze względów formalnych niemoże.

dysleksja to nie jest właściwa nazwa dla Twojej przypadłości. Tu chodzi o odmianę przez przypadki, nie taką trudną, tylko trzeba wkuć na pamięć z przykładami. Sam do tego dojdź, skoro chcesz tworzyć poezję. Raz dwa trzy... już?

czyli powinno być "bogatej" ?

nareszcie! :-)

Dobra to już wszystko rozumiem, chętnie bym zmienił ale już nie mogę. Nie mniej, Dziękuje za słuszną uwagę;)

zmienione :-D

a mi, po raz kolejny na tym subforum, utwór nie pasuje do miejsca... Poezja "biała", to nie jest: na bezrymiu rym się przyda

Niesforny włóczykij pisze:Wpatrzeni w uroki,
Chwilowe podniety
Wzruszają serca,
Bez skazy.
Pustym wzrokiem,
Wodzą w przestrzeni, pustych spojrzeń – bogatej.
Ciemne lica, zerkają z okładek
Kuszą barwami, symbole spełnienia
W nowych szatach , znikają bezgłośnie
Ich bezbarwne marzenia
Chciwi uniesień
Rwą śliskie banknoty,
Szałem istnienia miażdżeni.
Nie zagasną ich cnoty.
Nikt im siłą nie wydrze istnienia
Nikt im nie wzruszy,
ich serca
Z kamienia

tak, oczywiście, masz rację Kai Man - przenoszę. btw. zmiana tego przypadku "bogatej" stworzyła nowy rym zupełnie nieoczekiwanie :-D