* * *



Miałam dziś rano sen

Niebo było takie niebieskie i czyste

Promienie słoneczne odbijały się od twojej białej koszuli

Graliśmy w piłkę

Zanurzeni po kostki w płynnym szczęściu

Miażdżyliśmy stopami kruche muszelki

Rozcinały nam skórę

Krew unosiła się w wodzie

Czuliśmy, że to było piękne



Nie było żadnych bramek

Zresztą nawet gdyby były

Prozaiczna czynność umieszczenia w nich piłki

Nie miałaby tu żadnego znaczenia



Biegając rozpryskiwałeś wkoło entuzjazm

Ochlapywałeś mnie radością

Piłka odpłynęła gdzieś porwana przez morze

Upadliśmy, zatopieni przez falę euforii

Zakrył mnie zapach męskich perfum

Twoje tętno poruszało moje tętnice



6.30

Sen skończył się jak zwykle minutę za wcześnie

Budzę się i czuję truciznę pod powiekami

Wypłakuję ją w drodze do łazienki

bardzo mi sie podoba masz ladny styl i umiesz slicznie metaforyzowac tylko tematy troszke zbyt przyziemne jak na tego typu talent pozdrawiam

piękny wiersz... zachowana stylistyka, przejrzystość... pozdrawiam

brak mi tu rochę płynności - w niektórych miejscach. wiersz ciekawy, lecz mimo to nie całkiem do mnie trafia

Dziękuję za wszystkie opinie.

Dodane po 26 sekundach:

Dziękuję za wszystkie opinie.

Dodane po 1 minutach:

Dziękuję za wszystkie opinie.