Latest post of the previous page:

Dzięki Katka i Magic

Co do następnej edycji to zobaczymy. Ta teoretycznie trwa jeszcze do jutra, ale już nic nie zwojuję. Pochorowałam się.
Na razie muszę zdążyć z poprawkami do wojennego. Już jak je napisałam, to nie mogę teraz odpuścić.
Na konkurs NF poleci jutro. Już wszystko gotowe, ale dziś nie byłam w stanie tego załatwić. Jutro pewnie chłopaka zatrudnię.

Nieźle, wszystkie założenia spełnione, tylko pozazdrościć, było trochę tego

Podsumowanie

Maraton zakończony i chociaż ostatnie dni to raczej był spokojny, spacerkowy finisz (głównie skupiony już na świętach), to uznałam, że muszę zamknąć ten rachunek jakoś sensownie.

To zdecydowanie mój najlepszy maraton. Zrealizowałam wszystkie założenia z malutkim naddatkiem. Przez te dni napisałam 195 150 znaków, czyli około 30 000 słów. Średnio mniej więcej 6000 znaków dziennie, czyli powyżej tego, co sobie wyznaczyłam.
Sporo dały mi te dni, zwłaszcza na początku, gdy myślałam, że już nic z tego nie będzie, a udawało się jakimś cudem przykleić się do krzesła i dopisać chociaż te 5k. Takie udowodnienie sobie, że jak naprawdę się chce, to można.
Oporniej trochę z poprawkami. Zresztą teraz, zabierając się za korektę wojennego (tak, tak, wiem, zostało mi 5 dni, a mam kompletną "surówkę"... Ale jakoś dam radę ) widzę, że za długo się do tego zbieram, rozważam wszystko tysiąc razy i odruchowo próbuję możliwie "obronić" swój wcześniejszy sposób myślenia.

Na razie maraton zamykam. Być może wrócę w lutym. Teraz korekta tekstów, zamieszanie Sylwestrowe i później egzaminacyjne. Nie widzę już miejsca na to bieganie.

Dzięki wszystkim za kibicowanie!

Powoli obudzę ten temat... Bo sama muszę się powoli obudzić znów do pisania... A on mi pomagał. Chociaż pewnie na razie będzie bardziej marudzeniowo niż pisarsko (wytrzymacie?). Bo muszę się najpierw ogarnąć.

Ostatnie miesiące to jakiś kompletny marazm. Zupełnie nie mogłam się do niczego zebrać, mimo że pomysły są, a teksty czekają na poprawki...

Maraton jeszcze nie w tej chwili, jeszcze nie teraz... Ale już wkrótce, jak uda mi się uporządkować to i owo wokół siebie, w swojej głowie, ustalić cele i charakter tej zabawy. Bo tym razem będzie chyba bardziej długodystansowo, a za to spokojniej.

No to czekam na kontynuację

Adrianna pisze:Chociaż pewnie na razie będzie bardziej marudzeniowo niż pisarsko (wytrzymacie?).

A mamy wybór?

Adrianna pisze:Bo muszę się najpierw ogarnąć.

<kop> <- To tak, żebyś nabrała rozpędu.

Adrianna pisze:Zupełnie nie mogłam się do niczego zebrać, mimo że pomysły są, a teksty czekają na poprawki...

O, to, to. Zwłaszcza taki jeden (na poprawki) i takie jedno (na napisanie). '

Jak zawsze możesz liczyć na kciuki i więcej kopów!

Temat obudzony jak widać, niemal aż huczy
Nie odkładaj, jeśli już coś chcesz zacząć. W tej chwili. Teraz.

Wytrzymamy marudzenie, baa, wesprzemy cię w chwilach zwątpienia. Zainspirujemy.
Obserwować będziemy i upominać się, jeśli będzie trzeba

Powodzenia.

Obudź! Ale powoli.

Po wo lu tku.

Ogarnianie się należy zrobić dokładnie, tak aby nie pogubić ważnych elementów. Np. stopy mogły pozostać na parkiecie, uszy na wykładzie, a głowa w chmurach.

A tak na serio, to jak obudzisz, to będziesz musiała pisać, a inni użytkownicy będą Cię kopać i wmawiać, że to dla Twojego dobra.

Chcesz tego? Czy tego właśnie chcesz?

Katka pisze:

Chociaż pewnie na razie będzie bardziej marudzeniowo niż pisarsko (wytrzymacie?).

A mamy wybór?

Ty nie ;]

Thug pisze:Nie odkładaj, jeśli już coś chcesz zacząć. W tej chwili. Teraz.

Nie, nie, nie... Znaczy... Ja już zaczynam. Tylko na razie spokojnie, bardziej... koncepcyjnie. Najpierw muszę sobie wmówić, że jestem w stanie to wszystko opanować. Bo ostatnio się pogubiłam. A dalej to opanować. I wtedy wszystko ruszy z kopyta.
Zwłaszcza, że to będzie maraton długi... Dłuższy niż miesiąc i niż dwa pewnie też. Zobaczymy zresztą.

ancepa pisze: Np. stopy mogły pozostać na parkiecie, uszy na wykładzie, a głowa w chmurach.

O, to, to. Na to też trza uważać.

ancepa pisze:Chcesz tego? Czy tego właśnie chcesz?

Sama nie wiem Ale chyba potrzebuję.
Mi dobrze robi na samodyscyplinę, jeśli po całym dniu muszę się publicznie wyspowiadać ze swojego nieogarnięcia. ;P

Pisarsko stoję w miejscu.
Może niezupełnie... Odnalazłam poprawki do jednego opowiadania, które zrobiłam na papierze. Może dziś wieczorem znajdę chwilę, by je chociaż bezmyślnie przeklepać do Worda. A może nie.

Pochłania mnie panika, że z niczym nie nadążam. Chociaż jak już muszę, to nadążam. Ech... I niepotrzebnie panikuję.
No i pochłania mnie Pamuk. Dopiero go odkrywam, ale to bardzo przyjemna działalność. O rany, gdybym miała więcej czasu na czytanie...!

Adrianna pisze:Odnalazłam poprawki do jednego opowiadania, które zrobiłam na papierze.

Którego?

Adrianna pisze:Może dziś wieczorem znajdę chwilę, by je chociaż bezmyślnie przeklepać do Worda. A może nie.

I jak, znalazłaś?

Adrianna pisze:Pochłania mnie panika, że z niczym nie nadążam. Chociaż jak już muszę, to nadążam. Ech... I niepotrzebnie panikuję.

Przecież ciągle Ci to powtarzam. A Ty ciągle zaprzeczasz. Teraz mam dowód, że się z tym zgadzasz - nie wywiniesz się następnym razem! xD

Wiesz, do którego... Z tych trzech, które leżą tylko do, nazwijmy to, "ofiary" zrobiłam jakieś w miarę kompletne poprawki.
Ale wczoraj nic z tego nie ruszyłam. Za to zrozumiałam trochę program z EMIDO. Ale tylko trochę.
Zresztą nadal panikuję. Dziś od rana to w ogóle. Nie wiem nawet dobrze, czemu. Zły dzień po prostu.

Wczoraj uciekł mi z głowy genialny pomysł. Znaczy... no nie wiem, czy genialny. Ale w autobusie na zajęcia wpadła mi do głowy scena otwierająca nowe opko... I ciekawy wątek. I nawet słowa, w których chciałabym to opisać.
Ale zanim dojechałam na miejsce, wszystko wyparowało... I tyle. :(

Tak myślałam.
Ale nie powiesz, że dzień był stracony. Im więcej i wcześniej załapiesz z tego programu, tym wcześniej będziesz się mogła skupić na poprawkach/pisaniu.
A tymczasem: nie-pa-ni-kuj!

Ostatnie dni... Albo odcięta od neta (stąd brak wieści) albo od życia (dzięki zadaniom z dynamicznej optymalizacji i mikro). Powoli wygrzebuję się z tego wszystkiego.
Udało mi się zorganizować. W głowie, poza ciągle męczącym mnie pomysłem na powieść, zagnieździło się kilka mniejszych idei. Odeśpię, odpocznę, znajdę czas i zacznę pisać. Myślę, że już niedługo zaczną się bardziej konkretne plany i bardziej konkretne wieści. Na razie biegam tylko fizycznie. Trzeba będzie w końcu pomaratonować pisarsko

Pierwszy od niepamiętnych czasów wieczór z pisaniem... No, głównie z poprawkami, ale jednak owocny.
I jakoś dość szybko się wciągnęłam, wróciło poczucie przyjemności - mimo że dłubanina momentami irytująca. Wróciła mi też przyjemność z czytania, co w tym ostatnim chaosie jakoś umknęło.
Wszystko jest na dobrej drodze. Dzisiaj pierwszy tekścik poprawiony dość gruntownie.
I powoli obmyślam konkretne cele.

Brzmi super! Bardzo ciekawią mnie twoje cele, więc daj szybko znać, co zamierzasz. Konkursy? Czasopisma? A może nowa powieść?