Na imię mi Piotr. Mam dwójkę wspaniałych dzieci, wciąż kochającą żonę i życie, które wydaje się powoli normować. To też pomyślałem, że wrócę do tego, czym za młodu żyłem. Znów zacząłem pisać i pomyślałem, że przydałby mi się ktoś, kto spojrzałby czasem krytycznym okiem na to, co piszę. I tak trafiłem tu! Co więcej, chyba nie będę traktowany jak starzec, co tylko bardziej mnie przekonuje

Witam serdecznie.

Witam, witam
Miło Cię poznać, Piotrze. Mam nadzieję, że będziesz się tutaj dobrze bawił

Ja również mam taką nadzieję Choć przeglądając forum widzę, że nie zawsze będzie kolorowo

Witaj, starcze! Myślę, że mimo podeszłego wieku będziesz czuł się tu równie wspaniale jak ja. Zmurszała kopalina ;D

Miło spotkać! Przyjemności!

Piotr R pisze:Ja również mam taką nadzieję Choć przeglądając forum widzę, że nie zawsze będzie kolorowo

ostatnio zrobiło się mega kolorowo.
czerwień daje po oczach.

uważaj na tych czerwonych, do niedawna jeszcze byli normalni, teraz nie wiadomo, czego sie po nich spodziewać ;-)

cześć.

Piotr R pisze:Co więcej, chyba nie będę traktowany jak starzec, co tylko bardziej mnie przekonuje

Na wstępie każdy dostaje -10 do wieku. Nawet możesz sobie wpisać, żeś dwunastolatek. Hej ho!

uważaj na tych czerwonych, do niedawna jeszcze byli normalni, teraz nie wiadomo, czego sie po nich spodziewać ;-)

Jak to czego? Samych przyjemności.

Cześć
To ja się dołączę do witających - podoba mi się ciepło słów życiu.
Co piszesz?

Na wstępie każdy dostaje -10 do wieku. Nawet możesz sobie wpisać, żeś dwunastolatek. Hej ho!

Tutaj jest właśnie dyskryminacja Ery, bo nawet 12 letnia dziewczyna nie mogła ustawić sobie tego wieku :< 14 lat to skryptowe minimum.

uważaj na tych czerwonych, do niedawna jeszcze byli normalni, teraz nie wiadomo, czego sie po nich spodziewać ;-)

Ileż można ćwiczyć na worku treningowym, chcę w końcu usłyszeć jak jęki konających przeplatają się ze sobą w pełnej agonii pieśni, także lepiej mieć się na baczności i nosić ze sobą kieszonkową wersję regulaminu

Tak na poważnie, Piotrze, paradoks tkwi w tym, że młodzi (czyt. ja) chcą być starsi i bardziej doświadczeni, z kolei starsi pragną być młodsi i nieświadomi Trzeba jednak cieszyć się z tego co się ma i kurczowo tego trzymać. Pisanie jest miłą odskocznią od szarej rzeczywistości (choć czasami bywa na odwrót), więc fajnie że do tego wróciłeś i będziemy Ci w tym kibicować.

Natasza pisze:Co piszesz?

Tu naprawdę różnie. Jeżeli chodzi o narracje to nie mam zahamowań, ale szczególnie upodobałem sobie narracje auktorialną.

To co piszę trąci sentymentalizmem, bywa, że coś pisane jest "strumieniem świadomości", zdarzała się i parabola. A i realizmem magicznym nie pogardzę

Na pewno nie ma co się spodziewać po mnie fantastyki Z całym szacunkiem dla jej autorów