117
autor: imadoki
Pisarz
UWAGA, streszczenie mojej pierwszej książki:
Alicja to młoda dziewczyna będąca raczej samotnikiem niż duszą towarzystwa. Mieszka sama. Od lat tkwi w internetowym związku z mężczyzną, którego nigdy nie spotkała poza Internetem. Jest to trudna znajomość, gdyż Alex jest typem człowieka, który mówi prawdę jedynie wtedy, kiedy się pomyli.
Pewnego dnia Alicja łamie swoją rutynę i kupuje w kiosku gazetę. Z jakiegoś powodu zainteresował ją tytuł artykułu, który brzmiał „Będzie nas coraz więcej.” Alicja zapoznaje się z treścią artykułu, który budzi w niej mieszane uczucia. Tego samego dnia napotyka na swojej drodze tajemniczego mężczyznę i wbrew rozsądkowi zaprasza go do domu. Nieznajomy ma na imię Uriel. Twierdzi on, że zna Alicję z jej poprzedniego wcielenia, kiedy to miała na imię Catherine i była jego ukochaną. Twierdzi również, że stracił ją w tragicznych okolicznościach..
W ciągu kolejnych dni on i Catherine bardzo się do siebie zbliżają. Catherine, zauroczona Urielem zrywa znajomość z Alexem. Uriel zabiera Catherine na romantyczną, w zamiarze, wycieczkę do Krakowa. Jednak sprawy się komplikują, kiedy Catherine odkrywa na podłodze koło łazienki ślady krwi. Okazuje się, że Uriel musiał nieoczekiwanie zaopiekować się bratem bliźniakiem, który został ranny. Catherine, ku swojemu zaskoczeniu, odkrywa, ze tym bratem jest Alex. Obaj mężczyźni nie są zachwyceni tym odkryciem. Nie przepadają za sobą i nie potrafią tego ukryć. Jedyne, co ich łączy, to chęć chronienia kobiety, którą obaj kochają. Przyparci do muru opowiadają Alicji o skomplikowanych relacjach, które panują w ich świecie oraz ich rodzinie. Bracia są połączeni silną więzią, która powoduje że czują to samo i że jeden nie może żyć bez drugiego. Jeśli coś się stanie jednemu z nich, drugi także to odczuje. Wkrótce w hotelu pojawiają się ludzie polujący na Alexa. Ten wykorzystuje własnych współpracowników w celu bezpiecznego odtransportowania Alicji do jej domu.
Po kilku dniach spokoju Alex pojawił się z informacją, że decyzją jego ojca Alicja ma się zjawić w ich świecie na oficjalnym przyjęciu. Przy okazji wychodzi na jaw, że ojciec bliźniąt jest osobą śmiertelnie niebezpieczną i że to on jest pośrednio odpowiedzialny za przedwczesną śmierć dziewczyny w jej poprzednich wcieleniach. Bliźniacy decydują się zabrać Alicję na małą wycieczkę do swojego świata. Alicja trafia więc do miasteczka które wygląda jak część średniowiecznego skansenu. Poznaje nieznane sobie wcześniej rośliny, oraz odkrywa, że może rozmawiać z drzewami. Na koniec we troje jedzą kolację w miejscowej gospodzie.
Następnego dnia, podczas kolejnej wizyty w równoległym świecie, Catherine spotyka stado jednorożców. Dziewczyna rozumie ich język. Uriel wyjaśnia jej, że jest ona potomkiem potężnego ludu, który miał władzę nad tymi baśniowymi stworzeniami i któremu zgodnie z legendą przypisywano niemal boskie moce.
Alicja przybywa do świata bliźniaków, by wziąć udział w Święcie Podwójnej Pełni Księżyca. Podczas przyjęcia poznaje ojca bliźniąt i z przerażeniem odkrywa, że pamięta go z jednego z poprzednich wcieleń. Mężczyzna budzi w niej strach. Podczas ogniska po zakończeniu przyjęcia dochodzi do ataku na biesiadników. Alex zostaje ciężko ranny. Alicja, ratując i jego i siebie przypadkowo rani się jego sztyletem. Ostrze sztyletu jest zatrute i Alicji grozi śmierć. Ostatnią deską ratunku okazuje się transfuzja krwi Alexa, który sam jest odporny na toksynę zawartą w ostrzu.
Alicja wraca do zdrowia w komnatach Alexa. Bracia boją się, że Alex wraz z krwią mógł jej przekazać swoją alergię na światło. Na szczęście próba wystawienia na światło słoneczne przebiega pomyślnie i wszyscy mogą odetchnąć z ulgą. Ku zdumieniu Alicji Omer, ojciec bliźniaków, odwiedza ją i życzy szybkiego powrotu do zdrowia. Dziewczyna nie ufa mu i czym prędzej wraca do swojego świata. Alex odwiedza ją po kilku dniach i przynosi ochronny talizman. Kiedy Uriel dowiaduje się o tym, wpada w furię i odchodzi bez słowa.
Alicja z dnia na dzień czuje się coraz dziwniej. Gdy Uriel wraca po kilku dniach, by ją przeprosić, dziewczyna mdleje. Uriel, sam czując się niekomfortowo, domyśla się jaki jest tego powód i wyrusza by odnaleźć brata. Okazuje się, że z powodu transfuzji krwi Alicja jest połączona z Alexem taką samą więzią, jak Alex z Urielem. Jej złe samopoczucie było spowodowane nadużywaniem przez Alexa różnego rodzaju używek. Alex obiecuje poprawę.
Catherine i Uriel spędzają razem czas. Podczas spaceru Catherine niespodziewanie przenosi ich oboje do miejsca znanego sobie ze swoich wizji. Miejsce to było kiedyś jej domem, a teraz było jedynie stertą głazów porośniętych mchem. Odczuwa smutek i chęć pozostania tam, ale poganiana w myślach przez głosy jednorożców opuszcza to miejsce. Uriel jest zaskoczony jej nietypowym sposobem przemieszczania się między światami. Martwi się, że Catherine prawie nic nie je, wobec czego takie podróże mogą okazać się dla niej bardzo niebezpieczne.
Po obiedzie, w drodze powrotnej z restauracji, oboje czują, że dzieje się coś złego. Catherine błyskawicznie przenosi ich oboje w miejsce, gdzie znajdują nieprzytomnego Alexa, a następnie przenosi całą trójkę do komnat Alexa. Kompletnie wyczerpana traci przytomność.
Alex i Alicja wracają do zdrowia. Gdy Alicja udaje, że śpi do sypialni wkracza Omer i niespodziewanie zaprasza Alexa na kolację, gdy ten poczuje się lepiej. Alicja jest przerażona, bo nasuwa jej się na myśl skojarzenie z ostatnią wieczerzą. Alex informuje ją, że zamierza odejść tak szybko jak stanie na nogi, by nie komplikować życia jej i Urielowi.
Catherine napomyka Urielowi o planach Alexa i jest zdziwiona, że ten o niczym nie wie. Nie może zrozumieć dlaczego bracia, mimo że są do siebie tak podobni z wyglądu i charakteru, nie potrafią sobie zaufać.
Cała trójka, wraz z dwoma współpracownikami Alexa, wybiera się na wycieczkę poza mury pałacu. Gdy dochodzą do wydm wznoszących się nad plażą spostrzegają nadciągające niebezpieczeństwo. Omer wysłał za nimi czarnego gryfa. Rzucają się do ucieczki mimo iż wiedzą, że są bez szans. Gryf atakuje Uriela, ale Alex zasłania go własnym ciałem i to właśnie on zostaje ranny. Alicja przenosi całą piątkę w okolice ruin zamku, który kiedyś był jej domem. Alex jest bardzo ciężko ranny. Cała trójka czuje, że umiera, ale Alex w ostatniej chwili przerywa łączącą ich wszystkich więź poświęcając przy tym własne życie. Uriel jest zrozpaczony. Nie może sobie wybaczyć, że zawsze źle traktował brata, oraz że nigdy mu nie powiedział, że go kocha.
Catherine zostawia zwłoki Alexa pod opieką jednorożców i przenosi Uriela, Tima i Ivana do własnego mieszkania. Mężczyźni mają drobne rany po walce z gryfem i Alicja opatruje je. Wszyscy topią smutki w alkoholu.
Rano Uriel ma takiego kaca, że nie pamięta, co się działo w nocy. Catherine nie chce mu powiedzieć ,że nie był w stosunku do niej zbyt szarmancki. Uriel znika zostawiając Catherine samą z bólem po stracie Alexa.
Uriel wraca jedynie po to, by poinformować Catherine, że ich związek nie ma sensu. Nie zwraca uwagi na jej protesty. Pozwala jej zasnąć i wymazuje z jej pamięci wszystkie wspomnienia łączące się z nim i jego zmarłym bratem.
Powieść kończy się tą samą sceną, która ją rozpoczęła. (Dlatego kontynuacja, której początek zobaczycie w tuwrzuciu, rozpoczyna się w środku zdania)
Everything happens for a reason