Latest post of the previous page:

15 k przez weekend? O kochana xD

Jak już pozwalam sobie na to, żeby rzucić w kąt wszystko inne i przysiedzieć nad pisaniem cały dzień, to wtedy się rodzi więcej.

Bieda pisarza :(
Tyłek mnie boli, jak pomyślę, że nie będę produkował świeżych 15 k mojej twórczości dzienni przez pracę magisterską.
Jak pomyślę, że mój literacki potencjał... Ech.
xD

Ignite pisze: W ogóle tekst się odrobinkę rozrósł przez ostatni tydzień. Jeszcze tydzień i podliczę, ile tys. znaków mają teraz wszystkie rozsypane fragmenty.

Mam pierwszy rozdział i mam końcówkę, a środek... uhuhu

Widzę, że ty piszesz tak jak ja: Po kawałku
Fragmencik tu, fragmencik tam Luz Blues, a później weź to połącz

Bartosh16, w moim życiu jako autora (licząc od debiutu) bywały okresy, kiedy nie pisałam nic przez długie miesiące. Najdłuższa przerwa - bodaj półtora roku.

Mandragora, tak. Metodą "na Frankensteina" Ale u mnie najtrudniejszy jest ten etap, kiedy kawałków jest mało, na samym początku. Im więcej tekstu powstało, tym dalej robi się łatwiej.

Wczoraj podliczyłam objętość tego, co powstało od 15 października, i wychodzi na to, że mam łącznie 140 k w postaci kawałków, z których najdłuższy liczy ok. 24 k, a najkrótsze - ok. 6 k. Ale część z tego pewnie wyleci przy poprawkach.

Baaaardzo dawno się tu nie wpisywałam...

Generalnie prace nad powieścią toczyły się w kratkę: tydzień pisania - dwa tygodnie przerwy, trwało to długo, ale na dzień dzisiejszy dobijam do granicy 400 tys. znaków. Zostało mi ok. pięć rozdziałów do zamknięcia całości, a potem poprawki (zwykle na etapie poprawek raczej dopisuję fragmenty niż skreślam).

Dodam, że bardzo, BARDZO bym chciała już skończyć.

Ignite pisze:Dodam, że bardzo, BARDZO bym chciała już skończyć.

witaj w klubie. Ja jestem na etapie poprawiania i też tekt mi się rozrasta, mimo że wydaje mi się, że więcej wywalam niż dopisuję. Na obecnym etapie, mam 401 tysięcy znaków i nie wiem czy to dużo czy mało.

Na obecnym etapie, mam 401 tysięcy znaków i nie wiem czy to dużo czy mało.

To zależy od opowiadanej historii. Jak na powieść - to nie jest bardzo dużo (powiedziałabym, że waga lekka), ale np. ja osobiście wolę krótszą, a dobrze napisaną książkę niż rozwlekłą i źle skonstruowaną "cegłę". Gorzej, jeśli krótka powieść tak naprawdę jest bardzo rozdmuchanym opowiadaniem, albo na odwrót - kiedy historia została maksymalnie skompresowana, a tak naprawdę należałoby ją opowiedzieć w dwa razy większej liczbie znaków (przy czym dla mnie jako dla czytelnika, z dwojga złego, drugi wariant jest gorszy).

Ignite, tak 100 stron temu książka właśnie była maksymalnie skompresowana. teraz trochę się rozluźniła. Teraz muszę wszystko dopieścić

O, znam to, też mam tendencję do kompresowania (zwłaszcza we fragmentach przełomowych, kluczowych dla fabuły) i dopisywanie wychodzi potem tekstowi na dobre. Aczkolwiek 100 stron nigdy nie dopisywałam

No właśnie, utrzymanie dobrego tempa, to jest dopiero problem i również się z tym zmagam, choć ja jednak zwykle tnę.
Trzymam kciuki, żeby tę powieść udało Ci się skończyć

Dzięki! Powinno się udać, tylko pytanie brzmi: kiedy...

Jedyna słuszna odpowiedź to: we właściwym czasie

Uda się! Zobaczysz! Wszyscy na forum trzymamy kciuki!

Dziękuję

W tej chwili mam 412 tys. znaków. Może do jutra jeszcze troszkę przybędzie.