Latest post of the previous page:

Navajero ja nie opisuję fikcji tylko życie. Tak było.

Ad. Aloe

Gorgiasz dałeś mi do myślenia. Jak inaczej przedstawić dynamikę? Ciągle nie dostrzegam powtórzeń.

Nie dostrzegasz? Szesnastokrotnie powtórzonej końcówki "ła"?

Aloe pisze: Navajero ja nie opisuję fikcji tylko życie. Tak było.

No to musisz doprecyzować np. nie możesz pisać, że pacjent "załatwił sobie plastry" bo to jest ściśle na receptę, a ja np. tak odebrałem ten fragment. I może podać konkretną nazwę tychże? A zresztą, pisz jak chcesz

Na marginesie, jeśli mogę: to, że coś się wydarzyło w życiu, to jedno. Ale czy dobrze będzie "wyglądać" w literaturze, to osobna sprawa. Przenoszenie 1:1 czasem/często nie działa
(Wiem, bo też się z tym borykam. )

Navajero pisze: No to musisz doprecyzować np. nie możesz pisać, że pacjent "załatwił sobie plastry" bo to jest ściśle na receptę, a ja np. tak odebrałem ten fragment.

No, ale można sobie załatwić dodatkową receptę od zaznajomionego lekarza - ja z kolei tak to zrozumiałam. Z koniecznością doprecyzowania się zgadzam. Podobnie z zakończeniem, po czym mam wywnioskować, że to nie śmierć a utrata świadomości? (Właściwie czym w takiej sytuacji różni się jedno od drugiego?)

Navajero, chyba, cię nie zrozumiałam. Masz rację, że tak powinno być, jak wyjaśniasz, ale tutaj wszystko działo się inaczej. Opisałam przypadek, w którym lekarz niespecjalnie interesował się pacjentką. Chciałam zauważyć, że nie wszyscy nieuleczalnie chorzy mają dostęp do dobrej opieki medycznej, nawet prywatnej. Tu zgadzam się z Romkiem Pawlakiem, że tego nie da się opisać, a nawet, jak się uda, to z trudem. Nie ma tu nic o tym, jak pacjentka czekała siedem godzin na lekarza onkologa, a przecież to jest samo życie.
Skąd plastry?"-Jak pani chce, to pani przepiszę". Ich nazwy już nie pamiętam. Nie ma w tekście, że plastry były załatwione.
Aktegev, dla bohaterki utrata świadomości była praktycznie śmiercią. Nie chciałam ukazywać traumatycznego obrazu bohaterki, leżącej pod kroplówką. Wszyscy macie rację, że powinnam doprecyzować, jeśli to ma być miniatura. Wygląda na to, że dla nieobeznanych z chorobą jest to nieczytelne.
Gorgiasz, nie Rzeczywiście w jednej z moich ulubionych powieści -łam występuje tylko dwa razy w kilkuzdaniowej wypowiedzi w jednym miejscu, a w innym zaś- powtarza się siedem razy, a u mnie aż dziesięć razy.

Aloe pisze: Navajero, chyba, cię nie zrozumiałam. Masz rację, że tak powinno być, jak wyjaśniasz, ale tutaj wszystko działo się inaczej. Opisałam przypadek, w którym lekarz niespecjalnie interesował się pacjentką. Chciałam zauważyć, że nie wszyscy nieuleczalnie chorzy mają dostęp do dobrej opieki medycznej, nawet prywatnej. Tu zgadzam się z Romkiem Pawlakiem, że tego nie da się opisać, a nawet, jak się uda, to z trudem. Nie ma tu nic o tym, jak pacjentka czekała siedem godzin na lekarza onkologa, a przecież to jest samo życie.
Skąd plastry?"-Jak pani chce, to pani przepiszę". Ich nazwy już nie pamiętam. Nie ma w tekście, że plastry były załatwione.

Raz nawet postarała się o plastry przeciwbólowe. To można interpretować na różne sposoby. I pamiętaj, że czytelnik bazuje na tekście, a nie Twoich wyjaśnieniach. A w tekście nie ma ani słowa o niedbałym lekarzu czy kiepskiej opiece.

Navajero pisze:

Aloe pisze: Navajero, chyba, cię nie zrozumiałam. Masz rację, że tak powinno być, jak wyjaśniasz, ale tutaj wszystko działo się inaczej. Opisałam przypadek, w którym lekarz niespecjalnie interesował się pacjentką. Chciałam zauważyć, że nie wszyscy nieuleczalnie chorzy mają dostęp do dobrej opieki medycznej, nawet prywatnej. Tu zgadzam się z Romkiem Pawlakiem, że tego nie da się opisać, a nawet, jak się uda, to z trudem. Nie ma tu nic o tym, jak pacjentka czekała siedem godzin na lekarza onkologa, a przecież to jest samo życie.
Skąd plastry?"-Jak pani chce, to pani przepiszę". Ich nazwy już nie pamiętam. Nie ma w tekście, że plastry były załatwione.

Raz nawet postarała się o plastry przeciwbólowe. To można interpretować na różne sposoby. I pamiętaj, że czytelnik bazuje na tekście, a nie Twoich wyjaśnieniach. A w tekście nie ma ani słowa o niedbałym lekarzu czy kiepskiej opiece.

Pracuję nad tym.

Jeszcze ja, jeszcze ja...
Opisywanie agonii jest obarczone odpowiedzialnością za swoistą uczciwość emocji od-pisarskich. Żonglerka patosem, hiperbola wszech światowa i egzaltacja własna pisarza "Jak pięknie piszę o agonii, jak pięknie, mój Boże". Ostanie zdanie jest baaardzo bleee, :(

Natasza pisze: Jeszcze ja, jeszcze ja...
Opisywanie agonii jest obarczone odpowiedzialnością za swoistą uczciwość emocji od-pisarskich. Żonglerka patosem, hiperbola wszech światowa i egzaltacja własna pisarza "Jak pięknie piszę o agonii, jak pięknie, mój Boże". Ostanie zdanie jest baaardzo bleee, :(

Nie zgadzam się. Wiem, dziś śmierć jest odarta z sacrum i może inni piszą o niej jak o przełknięciu ostatniego kęsa kanapki z wędliną i wtedy to nie jest blee, bo przecież to tylko opis reakcji organizmu na kanapkę, nic poza tym. "Nicość" nie jest egzaltacją tylko interpretacja faktu. W moim przekonaniu to nie jest przenośnia. Egzaltacja byłaby gdybym wspomniała o "czarnej otchłani".
Ale z drugiej strony łatwiej jest nie pisać wcale. Pominąć śmierć, przejść obok niej obojętnie, jakby nic się nie stało. Ot, jedni umierają, a inni się rodzą i co w tym dziwnego.

Added in 4 minutes 58 seconds:
Oczywiście, przyjęlam do wiadomości, że miniatura jest blee i pogodziłam się z oceną weryfikacji.

Aloe pisze: Nie zgadzam się.

ale z czym się nie zgadasz?

Aloe pisze: Zapadła w nicość. Nieskończoną nicość wszechświata.

to JEST egzaltacja

Natasza pisze:

Aloe pisze: Nie zgadzam się.

ale z czym się nie zgadasz?

Aloe pisze: Zapadła w nicość. Nieskończoną nicość wszechświata.

to JEST egzaltacja

Właśnie nie zgadzam się, że to jest egzaltacja, Kwestia wiary.Zresztą nie ma to już żadnego znaczenia.
Pozdrawiam.

Aloe pisze: Kwestia wiary.

ech, ja mówię o literaturze i literackości, nie o wierze lub nie w cokolwiek . Literacko "nicość wszechświatowa" jest kiepska w kontekście świata przedstawionego w Twojej miniaturze, nie osadza się w obrazowaniu, nie jest PUENTĄ tylko kwiatkiem przy kożuchu, bo nie prowadzą do niej żadne konteksty. I mocno przechodzona jako obraz eschatologii - ta metafora, że mocno .

seria końcówek "-ła" to nie powtórzenia, to niezdrowy, niezamierzony, przypadkowy paralelizm syntaktyczny, świadczący dobitnie, że powstaniu utworu towarzyszyła nie redakcja, a egzaltacja- co jest jednym ze składników nieliterackości tekstu, oprócz tego jest lipa na każdym możliwym polu - od interpunkcji po filozofię

Smoke pisze: seria końcówek "-ła" to nie powtórzenia, to niezdrowy, niezamierzony, przypadkowy paralelizm syntaktyczny, świadczący dobitnie, że powstaniu utworu towarzyszyła nie redakcja, a egzaltacja- co jest jednym ze składników nieliterackości tekstu, oprócz tego jest lipa na każdym możliwym polu - od interpunkcji po filozofię

Pisałam już, że pracuję nad tym. Opowiadanie, z którego wywodzi się miniatura, będzie zmienione. Egzaltacja? Po przemyśleniach stwierdziłam, że można tak odebrać, tym bardziej, że zamierzałam ukazać egzaltację bohaterki. Końcowe zdania niepotrzebne.
Interpunkcja? Jeszcze dokładnie nie przeanalizowałam. Może.
Jeśli zaś chodzi o powtarzające się końcówki -ła, nazwanie ich paralelami jest chyba daleko posuniętym eufemizmem. Ostatni raz słowo "paralele" usłyszałam przy analizie jednego z utworów Lenartowicza. Tutaj powtórzenia są niedopuszczalne.

Aloe pisze: Jeśli zaś chodzi o powtarzające się końcówki -ła, nazwanie ich paralelami jest chyba daleko posuniętym eufemizmem. Ostatni raz słowo "paralele" usłyszałam przy analizie jednego z utworów Lenartowicza. Tutaj powtórzenia są niedopuszczalne.

przechodzisz moje najśmielsze oczekiwania, bo widzisz, paralelizm ma z paralelą tyle wspólnego, co oral z oratorium czy analiza z analfabetyzmem wtórnym - tylko pierwsze literki,
następnym razem zajrzyj do słownika lub skonsultuj się z polonistką

Added in 1 hour 21 minutes 49 seconds:

Aloe pisze: tym bardziej, że zamierzałam ukazać egzaltację bohaterki.

bohaterka ma się egzaltować własną śmiercią? egzaltacja w tym utworze dotyczy narracji