Latest post of the previous page:

No

ravva pisze: no jest.
oczywista oczywistośc.

- możecie jaśniej?

ruina, dobrze ci mówią. Gwiazdorzysz w tych drablach, a dłuższa forma czeka i ziewa z nudów.

Tekst fajny, może bez fajerwerków, ale bardzo fajny.

brat_ruina pisze: Mąż mojej siostry Krystian jest nudny i śmierdzą mu stopy, smród jest do wytrzymania, nuda - nie.

Ja też, jak sugeruje Romek, rozbiłabym zdanie na dwa, ale jeszcze wyrzuciłabym stąd imię. Ono się pokazuje w ostatnim akapicie i tam wystarczy, tu nie trzeba go przedstawiać jeszcze.

Gra pisze:Ja też, jak sugeruje Romek, rozbiłabym zdanie na dwa

Poprawiłem. Na Wery nie poprawiają.

Gra pisze:ale jeszcze wyrzuciłabym stąd imię. Ono się pokazuje w ostatnim akapicie i tam wystarczy, tu nie trzeba go przedstawiać jeszcze.

Krystiany są tak oddalone od siebie, że to powtórzenie nie razi (chyba;))
Dzięki za odwiedziny i sugestie:)

brat_ruina pisze: Ten drabbel to metafora:)

Aaa, ok. Teraz załapałam. Wolno dzisiaj myślę - dopiero po tej informacjo dotarło do mnie o czym to. Ale bez tej wzmianki patrzyłam się na tekst i nie rozumiałam o co chodzi.
Dobre, konkretne. Lubię.

brat_ruina pisze: to powtórzenie nie raz

nie, nie, nie razi, nie o tym mówię. dla wstępu, dla pierwszego zdania, Krystian jest zbędny.
w mojej opinii.

DAF pisze:Tekst fajny

Cieszę się, że trafił:)

Izabella pisze:Teraz załapałam.

Gut;)
Gra, trafna uwaga. Może go wytnę. W tytule jest, nie budzi wątpliwości i jeden w tekście może być:)

Thx.

Takie, życiowe, spoglądając wokoło i za siebie, trochę te Twoje kilka zdań.
Ja, niestety albo stety, mam w dupie i wychodzę, ignoruję lub sarkuje, nie bacząc na konsekwencje i ludzi...takich i owakich. Tak czasem jest. Czy gwiazdorze, nie wiem. Chamem jestem, podobno. Gdzieś kiedyś usłyszałem czy przeczytałem, że cynizm i sarkazm, jest domeną idealistów, którzy przestali walczyć z rzeczywistością.

Gruszka pisze: Takie, życiowe

Jesteś na forum dwa dni, zobaczysz za dwa tygodnie, może dwa miesiące...

"Borutę" Ci wsadzili do lochu

brat_ruina pisze: Co robi i jak, czy mógłby lepiej, albo inaczej.

Dla mnie pan Krystian jest całkiem interesującą postacią przez to zdanie. Bardzo chętnie bym posłuchała, jak ktoś robi własną wiwisekcję. Zwłaszcza, że w tym zdaniu (zapomniałam co miałam napisac, ech ta późna pora, ale przypomniałam sobie) widać że jest on skłonny do samokrytyki. Bardziej jako cechę główną widziałąbym tutaj egoizm - czyli mówienie tylko o sobie. Narcyzmu brak, bo pan ten jest otwarty na zmianę swoich zachowań. W zasadzie, może narrator jest dla niego kimś ważnym, u kogo szuka porad? A ten, zamiast doświadczyć roli życiowego coacha - przewodnika, niecnie ucieka. Taka moja interpretacja utworu. Metafor nie widzę.