Temat w którym - mam nadzieję - mili WeryPisarze, którzy wiedzą jak wygląda praca z tekstem przeznaczonym od kuchni, podzielą się z nami niektórymi tajnikami różnych etapów redakcji i korekty.

Na pewno część porad można znaleźć w innych tematach, ale chodzi mi trochę o taki zbiorczy wątek "jak on/ona to robi".


Można również zadawać pytania!

Co do korekty autorskiej, polega ona na tym, że najpierw czytam plik (raz) po cichu i nanoszę poprawki (drobiazgi) - z reguły kilka tygodni po napisaniu (2-3), a gdy już cała powieść jest gotowa (napisana), sczytuję ją na głos w programie lektorskim (Ivona Reader), wtedy usuwam ewentualne powtórzenia, literówki oraz zmieniam pojedyncze słowa, jeśli źle brzmią, poprawiam szyk i melodię (gdy coś brzmi niezbyt ładnie i płynnie). Później plik wędruje do kilku zaprzyjaźnionych Bet. Ostatnio to 1-3 osoby (kiedyś więcej). Jeśli są jakieś uwagi i uznam, że mają sens, nanoszę zmiany. Na koniec plik wysyłam do wydawcy i już Moje teksty nie zmieniają się istotnie po redakcji (najpierw jest redakcja). To ten przykład z wstępną redakcją i właściwą. Jedyne zmiany widzisz na kolorowo. Później plik idzie do łamania, potem do korekty. Tu bywa różnie. Są mniej lub bardziej inwazyjni/poprawni redaktorzy i korektorzy.

Nie bardzo wiem o jakie tajniki chodzi, bo wg mnie nie ma tu żadnych Chyba, że zwolennicy wydawania za pieniądze, chcieliby zobaczyć, jak to wygląda w normalnym wydawnictwie? Ja, zanim wyślę komukolwiek tekst, robię szereg autoredakcji. W trakcie pisania każdego rozdziału, czytam tekst wielokrotnie, fragmentami, i nanoszę poprawki. Jak tych rozdziałów uzbiera się już kilka, czytam całość od początku ( co jest też istotne, aby nie poplątać wątków). Wreszcie - 2 - 3 razy czytam całość. Wysyłam betatesterom. Odbieram uwagi i albo poprawiam, albo ignoruję Wreszcie ślę do redakcji. Redaktorkę mam tę samą od lat, znamy się jak łyse konie, więc procedura trwa nie dłużej niż 2 - 3 tygodnie ( włączając w to redakcję wstępną i powtórną). Uwagi redaktorki ( poza oczywistymi błędami) mogę zatwierdzić lub odrzucić, przeważnie zatwierdzam ponad 90%. Później bierze się do roboty korekta, sprawdzają poprawność nazw i zwrotów które wzbudziły wątpliwości w trakcie redakcji, no i sama też czesze tekst. Kiedy dostanę już powieść po redakcji i korekcie, czytam całość jeszcze raz i wysyłam ewentualne poprawki, zanim tekst pojdzie do drukarni. Ot i cała tajemnica

Navajero, A masz gdzieś może zgromadzone teksty/fragmenty przed jakąkolwiek korektą, po pierwszej, drugiej..., n-tej, ..., korektorskiej? Tak by porównać oryginał - czyli ten pierwszy twór, z kolejnymi? Do analizy zmian.

Mam sprzed pierwszej redakcji, po pierwszej i po drugiej.

Navajero pisze: Mam sprzed pierwszej redakcji, po pierwszej i po drugiej.

A możesz udostępnić fragmenty? Np rozdział, albo strona - z najciekawszymi, lub po prostu sporymi zmianami?

Prześlij mi swój adres na pw.

Niedawno przechodziłem przez to od tej "drugiej strony", o czym wspomniałem kilka razy na swoim fan page'u.

Bo ja tak zrozumiałem temat - że będziemy mówić o tym, jak się pracuje nad tekstem wspólnie z redaktorem z wydawnictwa... bo chyba już dawno, dawno temu ustaliliśmy, że tak zwana "redakcja autorska" jest generalnie dość mało skuteczna, przy czym oczywiście jej skuteczność wzrasta wraz z doświadczeniem autora i ilością wydanych książek ;-)

Ale... może coś źle zrozumiałem?

Ja trochę wiem o tym, jak się współpracuje z autorem, ale ponieważ nie lubię plotkować i słynę z dyskrecji, to niczego ode mnie nie wyciągniecie w tej kwestii ;-)

W zasadzie wszystkie banały: redakcja autorska tekstu, bety, redakcja autorska, wydawca, redakcja wydawnicza, korekta wydawnicza - wszystkie te niesekrety zostały już przez przedpiśców opisane, nie ma co powtarzać
Ja dorzucę elementy, które na pewno są sekretami równie ważnymi
1. Nie będziesz bety twego uważał za idiotę nadętego.
2. Redaktora tekstu twego uznasz za inteligentnego, nie zakładając z góry, że jemu tylko pasać kury

ale tak swoją drogą, jak to brzmi, beta-readerzy :(
Jak jacyś niewolnicy, jacyś, albo bohaterowie trzecioplanowi z książek Dicka.

Jacy niewolnicy? Toż oni się pchają drzwiami i oknami czasem
A analogia bliższa przedsprzedaży niż wszelkim formom zniewolenia

Romek Pawlak pisze: Ja dorzucę elementy, które na pewno są sekretami równie ważnymi
1. Nie będziesz bety twego uważał za idiotę nadętego.
2. Redaktora tekstu twego uznasz za inteligentnego, nie zakładając z góry, że jemu tylko pasać kury

Święte słowa!

Dyskusja z korektorem na temat przecinków i próba przeforsowania swojej wizji nowej interpunkcji - to jest zmora po prostu. Próba obrony na siłę swojego tekstu przed niecnymi zakusami redaktora, który - jak wiadomo - ma na celu zdecydowanie zepsuć nasze arcydzieło również jest koszmarem.

Wszyscy potwierdzają te same etapy długotrwałej pracy z tym samym tekstem.
I tu rodzi się pytanie: w którym momencie autor zaczyna pałać obrzydzeniem i nienawiścią do własnego dzieła (czyt. ma go serdecznie dość)?

Kiedy zdaje sobie sprawę, że to będzie praca, a nie krótka chwila zabawy (przy powieści)

A na poważnie: kiedy czytasz ten sam fragment po raz siódmy i znasz go już na pamięć, a i tak odkrywasz nowe sypki

Andy pisze: Wszyscy potwierdzają te same etapy długotrwałej pracy z tym samym tekstem.
I tu rodzi się pytanie: w którym momencie autor zaczyna pałać obrzydzeniem i nienawiścią do własnego dzieła (czyt. ma go serdecznie dość)?

Jeszcze nie przeczytałam ani jednej mojej książki, która ukazała się drukiem (już takiej gotowej)
Powąchać mogę, selfie z książką chętnie, ale czytać? Nigdy
Po redakcji nie mogę patrzeć na powieść