Gdybym ja mógł posiąść
moc Wszechmogącego,
przegnałbym tę jesień
z dnia późnorocznego.

Przegnałbym tę jesień,
z melancholią w parze,
a dekretowałbym
wiosny czar w nadmiarze.

Chcę też letnią porą
życiem się radować,
zaś prozę jesienną
za horyzont schować.

Przyjdzie taka chwila,
że mnie jesień schwyta.
Byle jak najpóźniej...
Życie mi nie zgrzyta.

Ładne, do zaśpiewu i czytania, tylko mnie ta deklaracja nie pasuje, mniejsza

Lekko się czyta, mimo dość ponurej wymowy, fajne rymy (niebanalne, a jednocześnie nie zbyt wymyślne)

Rumcajs pisze: Ładne, do zaśpiewu i czytania, tylko mnie ta deklaracja nie pasuje, mniejsza

Rumcajsie, dlaczego puenta nie pasuje? Lubię życie (drugiego nie dostanę), nie śpieszę się do starości i zniedołężnienia... oby jak najpóźniej.
Ale, jak napisałeś - mniejsza (z tym).

RikaEllen pisze: Lekko się czyta, mimo dość ponurej wymowy, fajne rymy (niebanalne, a jednocześnie nie zbyt wymyślne)

Wymowa nie jest ponura,tylko melancholijna. Nie jestem ponurakiem

Hardy,

Fajne. Pamiętam Twoje wcześniejsze dziełka (zarówno fraszki jak i prozę) i to mi się podoba dużo bardziej. Jest takie lekkie, bezpretensjonalne, chociaż faktycznie zgadzam się, że ostatnia zwrotka jest nieco słabsza. I zamyka się też akurat w takiej liczbie, powyżej której zaczęłoby męczyć.

szopen pisze: Hardy,

Fajne. Pamiętam Twoje wcześniejsze dziełka (zarówno fraszki jak i prozę) i to mi się podoba dużo bardziej. Jest takie lekkie, bezpretensjonalne, chociaż faktycznie zgadzam się, że ostatnia zwrotka jest nieco słabsza. I zamyka się też akurat w takiej liczbie, powyżej której zaczęłoby męczyć.

To mi miło, że chociaż raz się spodobało.
Pzdr, Szopenie.