- Skocz po piwo synek!

Za co? Niektórych myśli nie ubiera się w słowa. Zamknąłem za sobą drzwi cicho. Drzwiami się nie trzaska.

W wakacje najlepiej w parku. Podchodzisz, mówisz.

- Młody wyskakuj z kasy.
- Ale ja nie mam...
- Zębów też możesz nie mieć.

Dorzuciłem do zakupów lizaka. Kasjerka patrzyła spode łba. Pieniądze wzięła, resztę rzuciła wzgardliwie.
Zapamiętałem. Ludzi trzeba szanować.

Hycle wyprowadzali ojca skutego. Ojciec nie pies. Twardy miał kark i nie pochylił głowy chociaż rękę wykręcili.
Zanim odjechali, warknął przez szybę.

- Synek teraz ty mężczyzna w rodzinie. Domu i matki pilnuj.

Popatrzyłem na nią. Oczy miała zimne, suche. Gdy dostrzegła moje spojrzenie rozłożyła ręce. Dzieciuch we mnie biegł.
Mężczyzna został tam gdzie stał, z reklamówką butelek.

Dobre. Bardzo.

Znakomite, sama esencja!!

Ech, Iwar.
Kocham ten Twój specyficzny styl
W tym konkretnym kawałku, mam wrażenie, że na małej przestrzeni jest zbyt dużo mocnych obrazków, ale cytując: bunkrów nie ma, ale i tak jest... świetnie.

Tomek, zerknij na to niżej - pięć lat temu zostało opublikowane na Wery, a ja dziś pamiętam prawie każde słowo. Z Twoim pisaniem mam tak samo. I na pewnej płaszczyźnie jest podobne.

http://weryfikatorium.pl/forum/viewtopi ... =6&t=14451

G.

ithilhin, Juliahof, Godhand, dzięki!

Godhand pisze: zerknij na to niżej

O żesz, mocne, podobało mi się! Rzeczywiście, widzę płaszczyzny. Szkoda, że, jak to Leszek zauważył, człowiek meteor.

I dla mnie takie pisanie. Trzymasz formę Iwar

Po linku obejrzałem też Tadka - jest literatura.

Dobre.

brat_ruina, Romek Pawlak, dzięki!

Samouwielbienie jest mało eleganckie, wybaczcie, ale przyznam się, że lubię ten tekst. Najczęściej po napisaniu i nachapaniu lajków i hejtów to mi wszystko jedno. A tu mi zależy, nie wiem czemu. Trzeba dokonać introspekcji

Ogólnie marzy mi się napisanie serii czegoś takiego. Mojego Wielkiego Oposa. Pod roboczym tytułem: "Mitologia Chodnikowa." Taki melanż starego z nowym. Holmgang który kiedyś napisałem byłby w tym. Ale nie wiem czy bym podołał. Inaczej się pisze takie rzeczy niż powieści, tam wystarczy pisać, tutaj trzeba coś więcej.

Krótki tekst opisujący złożone zdarzenie. Świetne zakończenie, bardzo rozbudza wyobraźnie

Kurczę, samo gęste się trafiło. Świetna robota. A ten pomysł z "Mitologią Chodnikową", to bardzo proszę, niech się spełni. Chcę więcej takich kawałków, bo ten tekst mnie walnął w bebechy i skopał, jak leżałam na ziemi.

Berlioz, dzięki.

Eldil, dzięki! Aż mi głupio.

Kadah, dzięki. Ehh, "Mitologia Chodnikowa." Spróbować, spróbuję. Ale nie przeceniam swoich możliwości. Jak słusznie zauważył poeta

brat_ruina pisze: pisać
ładnie

albo

wcale

Areté, panie, albo nic.

Dobre to jest. Sam koncentrat, minimum słów - maksimum treści. I ten minimalizm bardzo tutaj pasuje; przy jakichkolwiek ozdobnikach, wypychaczach tekst nie miałby aż takiej siły rażenia. Ostatni akapit - mistrzostwo.
Z kosmetycznych uwag:

Iwar pisze: - Synek teraz ty mężczyzna w rodzinie.

Po synku dałabym przecinek.

Isabel, dzięki!

Przecinek - jasne, masz rację.

Isabel pisze: minimum słów - maksimum treści

Można by powiedzieć - lakonicznie ........

Modny obecnie temat patologii i przemocy domowej został w tej miniaturze przedstawiony naprawdę fajnie. Czytałem chyba na tym forum już inne teksty pana Iwara i muszę przyznać, że spodobał mi się jego specyficzny styl. Z początku nie byłem do niego przekonany, ale ta krótka opowieść była zwięzła, interesująca i, przede wszystkim, prawdziwa. Niestety, ale takie rodziny nie występują jedynie w literaturze, a również w społeczeństwie, i to wcale nie tak rzadko, jak mogłoby się nam wydawać.