Naprawdę chcesz znów pojechać do Wiednia…? Bój się Boga, dziewczyno! To miasto jest psychopatą! Na wierzchu przylizana biała peruka i lukier, pod spodem czerń piwnic, o której lepiej nie myśleć. Chory zew ciągnie od spodu, miota się pod kwadratowym brukiem. Nie przykryją go ogrody różane, koncerty skrzypcowe ani złocone dorożki. Wiedeń ma koszmarne wspomnienia z dzieciństwa i niedostatki empatii. Gdy był mały, lubił wyrywać nóżki muchom. Dziś wygląda jak kapitan drużyny piłkarskiej w liceum, ale nie pytaj, co się wydarzy, gdy zostaniesz z nim sama. Pociąga cię? Skąd wiesz, że to ty chcesz powrotu, a nie on? Smakuje ci? Przepadłaś...

no i oddalaś nam Wiednia:)
Dobrze go oddałaś. Świetny punkt widzenia. Tylko sto słów a jak ciekawie.

Bardzo przyjemna miniaturka. Obrazowa i przekonująca. Odnoszę tylko wrażenie, że (być może po niewielkim retuszu) pasowałaby do wielu innych miast.

Gorgiasz pisze: Odnoszę tylko wrażenie, że (być może po niewielkim retuszu) pasowałaby do wielu innych miast.

O! To jest chyba mój problem z tym tekstem. Mam wrażenie, że ten plastyczny obrazek mógłby być o jakimkolwiek mieście. Nie dlatego, że dane miasto takie jest, tylko dlatego, że tak ładnie będzie napisać. Nie czuję w tym Wiednia.
Choć przyjemne, nie trafiło jakoś do mnie.

[quote][/quote]
Też tak rano pomyślałem, bo przecież każde miasto i wieś ma taki PRwizerunek. Słodko, przyjażnie i uroczo na pokaz, a pod płaszczykiem; prywata, zło najgorszej maści i człowiek człowiekowi wilkiem.

Added in 2 minutes 29 seconds:
Na górze miał być cytat od ADRIANNY, ale coś poszło źle... :ups:

Plastyczny, ciekawy i rzeczywiście bardzo uniwersalny. Gdyby nie tytuł i podwójne wymienienie Wiednia w tekście, można by ten opis przypisać choćby do Paryża A kawa na Montmartre jest chyba najdroższa w Europie

PS. aaa... zapachu kawy po wiedeńsku nie poczułam..:(

No ja jakoś nie bardzo tym razem. Głównie dlatego, że mało Wiednia w Wiedniu
Poza tym wydaje mi się, że tym razem minimalistyczna forma, ograniczająca objętość, zaszkodziła - w dziesięciu zdaniach trudniej zawrzeć różnice (chyba że jedzie się geografią i nazwohistorią) niż w trzydziestu
Potraktowałbym to jako punkt wyjścia do dłuższej historii, jeden z klocków, bo sam klocek jest bardzo dobry, tylko ściana za mała

Państwo wybaczą, ale więcej nie będzie. Ja naprawdę nie lubię Wiednia. Kazali na SB utrwalić, co mi na jęzor wpadło, to utrwaliłam. Na więcej mnie nie stać.

No trudno, będzie mała kawa, jakoś się zadowolimy tym, co jest

Romecki pisze: Potraktowałbym to jako punkt wyjścia do dłuższej historii

Też wspominałem, że to aż się prosi o rozciąganięcie w dłuższe opowiadanie.

Thana pisze:Państwo wybaczą, ale więcej nie będzie. Ja naprawdę nie lubię Wiednia.

Nielubienie to są emocje - na papier z nimi! Sam pisałem o kilku takich których nie lubię i wyszło:)

Bardzo mi się podoba, aż by się więcej chciało.

brat_ruina pisze: Sam pisałem o kilku takich których nie lubię i wyszło:)

Ale Ty jesteś Ty i masz inaczej niż ja! Przynajmniej w niektórych sprawach masz inaczej, bo w niektórych to całkiem tak samo...

Co do tekstu, spoko, ale zbyt mało konkretny — takie „uwaga uwaga, bój się, gdyż niebezpieczeństwo cię czeka” i nie wiadomo właściwie o co chodzi

Natomiast więcej to już Jelinek niejaka napisała ale ona w tym mieście zmarnowała spędziła całe życie, to wie…

Wiedeń jest cool

wroubelek pisze: Natomiast więcej to już Jelinek niejaka napisała ale ona w tym mieście zmarnowała (spędziła) całe życie, to wie…

O! Dziękuję Ci bardzo! Słyszycie? Noblistkę proszę czytać, a mnie dać spokój!

A to w ogóle ciekawa sprawa z tym miastem, bo ostatnio przyszedł mi pomysł na futurystyczną dystopijną powieść i jej akcja też przeważnie miała dziać się w Wiedniu, hm…

A teraz można by napisać drabble o jakimś Patryocie, który właśnie do tego miasta zawitał, napisy sprayem porobił, żeby zaznaczyć swoją obecność, wrócił do Oyczyzny i narzeka: że Schoenbrunn do niczego, że muzea na placu Marii Teresy to syf, że Konserwatorium i Musikverein to się mogą schować, metro słabe itp. To miasto ma w sobie coś takiego, że biedny przybysz ze Wschodu czuje, że każdy budynek najchętniej by na niego splunął, gdyby tylko mógł