Latest post of the previous page:

szopen pisze: Idziesz jak burza Gratki

Dzięki

Navajero pisze: Ciśnij, póki nie wylądujesz w Hollywood

Chciałabym napisać scenariusze, które zostaną sfilmowane. Ba! Kto by nie chciał. Dużo nauki przede mną, aby to osiągnąć. Moim marzeniem są podróże i zbieranie kolejnych danych empirycznych do scenariuszy, czy powieści. W samym Holywood raczej nie chciałabym mieszkać

Możesz mieszkać w Polsce i pisać scenariusze do moich książek, a potem sprzedawać je do Hollywood

Navajero pisze: pisać scenariusze do moich książek,

Nie bałbyś się? Jestem początkująca wciąż w tej dziedzinie. Wszystkie moje scenariusze są do filmów krótkometrażowych - czyli na gruncie prozy, to tak jakby ktoś ćwiczył pisanie opowiadań, przed zabraniem się za powieści.

Spoko, na razie nikt mi nie proponował

Navajero pisze: Spoko, na razie nikt mi nie proponował

W Polsce chyba nie ma budżetu, żeby kręcić takie filmy. Zapewne dlatego... Kostiumy, aranżacje wnętrz i plenery,do tego efekty specjalne. Dla producentów to zawsze ryzyko. Rozmawiałam z kilkoma scenarzystami, którzy krytykowali moje scenariusze pod względem ewentualnych kosztów produkcji - mimo że są osadzone w świecie współczesnym i nie potrzeba efektów specjalnych. Ale jest podobno za dużo plenerów, za dużo postaci, plenery tez wyszukane. Ja stwierdziłam, że się nie będę ograniczać przy pisaniu - lepiej się to czyta, a jeśliby scenariusz miał zostać zrealizowany - to wtedy można jakieś poprawki nanieść.
Koszty ekranizacji Twoich książek, Navajero, byłyby bardzo wysokie.
Jest i na to sposób - napisać scenariusz, a następnie zrobić trailer - na przykład w formie mniej już kosztownej animacji - o ile dałoby się animatorom wytłumaczyć jak wyglądały ubrania czy broń w danej epoce.
Można by też z całości zrobić animację - tyle że dla widzów od 16 roku wzwyż.
Mało kto takie coś robi - ja będę podążać tym mało przetartym szlakiem z animacją mojego pierwszego scenariusza. Ciekawa jestem odbioru.
Ale to będzie krótka animacja i jeszcze nie wiem , jak to będzie wyglądać.
W przypadku 90 minut animacji od razu idą w górę koszty, ale - są zapewne mniejsze, niż gdyby ktoś chciał dla każdej sceny we wnętrzu czy plenerze szykować dekoracje itp
Tyle moich przemyśleń i fantazjowania o ekranizacji książek Navajero. Ja zobaczyłam Adepta jako animację i fantazyjne plenery i efekty specjalne.

Gratuluję sukcesów! Oby tak dalej

katamorion pisze: W przypadku 90 minut animacji od razu idą w górę koszty, ale - są zapewne mniejsze, niż gdyby ktoś chciał dla każdej sceny we wnętrzu czy plenerze szykować dekoracje itp

Tu się trochę wtrącę, do animacji też są robione dekoracje oraz najpierw projekty plastyczne tych dekoracji, czyli scenografia Koszty pełnometrażowej animacji idą w miliony. PISF dofinansowuje pełne metraże do kwoty 3mln i warto pamiętać, że to dofinansowanie maksymalnie do 50% budżetu - co jest i tak kroplą w morzu potrzeb. Bez koproducentów (najczęściej zagranicznych) lub inwestorów nie da rady. A nie wyobrażam sobie pełnego metrażu robionego metodą chałupniczą

Aktegev pisze: do animacji też są robione dekoracje oraz najpierw projekty plastyczne tych dekoracji, czyli scenografia

Myślałam, że wystarczy je narysować...

Aktegev pisze: Koszty pełnometrażowej animacji idą w miliony.

Jeśli ktoś chce, to płaci miliony. Wszystko zapewne jest uzależnione od stawek podwykonawców.

Ale nie będę się sprzeczać, bo nie jestem obeznana w temacie.

Nowe wieści z konkursowego pola bitwy - najnowszy scenariusz "The seller" przeszedł pierwszy etap konkursu (Madras Independent Film Festival). Zawsze kibicuję bardziej moim słabszym pracom, a ta chyba taka jest. Dlatego cieszę się tak samo, jak przy wygranej innych scenariuszy. Można to porównać do rodzica, który ma dziecko atletę i dziecko mniej sprawne i cieszy się z przebiegnięcia 100 metrów przez to drugie.

Navajero pisze: Masz szansę w Polsce

Nie wiem, czy zdążę napisać scenariusz w tak krótkim czasie.

Kolejne dobre wieści. Tym razem mój scenariusz "Favourite song" zdobył brąz w konkursie Royal Wolf Film Awards.
http://royalwolfawards.com/winners.html

Próbuj

Navajero pisze: Próbuj

Spróbuję w czerwcu. Toż to będzie maraton - o ile się podejmę tego wyzwania. To byłby mój pierwszy pełnometrażowy scenariusz, więc nie wiem, jakie będą efekty koncowe..

Kto nie ryzykuje, ten w kozie nie siedzi

Nagrody nagrodami, ale tak sobie rozmyślam, jak to by było cudownie, gdyby te wszystkie scenariusze zostały zrealizowane. Dzisiaj mija termin oddania animacji, realizowanej na podstawie mojego pierwszego scenariusza, ale pan animator jest dopiero na szóstej stronie (z 10). Potrwa to jeszcze kilkanaście dni - co i tak jest rekordowym tempem.
Teraz obmyślam strategię ekranizacji kolejnych. Z pewnością każdy scenariusz musi "nałapać" trochę nagród. Wtedy mogłabym starać się o jakieś granty. Kręta ścieżka, przez górzysty teren, na dodatek spowita mgłą - tak mi się to rysuje póki co przed oczyma. No ale w końcu chciałam Bieszczad. W Bieszczady na pewno pojadę - chyba ze będzie grozić kwarantanna po wylądowaniu. A czy uda się zekranizować te 10-stronicowe scenariusze? Myślę, że tak. Pytanie tylko, kiedy to nastąpi. Miejmy nadzieję, że wcześniej, niż później

Chciałabym spędzić kilka miesięcy nad Morzem Śródziemnym. Wystarczyłby mi jakiś kąt w hostelach. Spacerowałabym, zwiedzałabym. Nawet zaczęłabym udawać artystkę i szkicowałabym jakieś ciekawe miejsca na ulicach i placach, maskując się odpowiednio ogromną maseczką, aby nikt mnie nie rozpoznał później w jakimś pubie i nie zaczął mi robić wykładu z podstaw perspektywy. Na krytyków czekałaby odpowiednia ilość farby, aby przekonać ich, że mimo upływu czasu artyści wciąż są szaleni. Niedaleko Marsylii jest przepiękne miejsce - Les Calanques. Woda wdziera się tam wąskimi fjordami w głąb lądu. Białe skały iskrzą w natarczywych promieniach słońca. Ciekawa jestem, jak wygląda to miejsce teraz. Właśnie zachodzi słońce. Jakie kolory ma niebo? Ile turystów zostanie dzisiaj obrabowanych w samej Marsylii? A ilu spodoba się to miasto i okolice? Kawa nad Morzem Śródziemnym. Mocna i aromatyczna, prosto od szatana. Ech. Rozmarzyłam się. Czas jednak chyba skupić się na "tu i teraz". Dzisiaj napisałam mało. Nie mogę się skoncentrować. Może teraz, z wieczora, zajmę się swoim najbardziej rozbrykanym scenariuszem. Wszystkie inne przyszły łatwo. Tutaj czuję, że jest ciekawa historia do opowiedzenia, ale prawdopodobnie poszłam w złym kierunku. Niby już mam "wymaganą ilość" stron, ale wciąż brakuje mi zakończenia. Nie wiem, czy ktoś oglądał kiedyś film "Opona", ale chyba zmierzam z tym scenariuszem w takim kierunku. Ale nie poddam się.

Rozbrykany scenariusz leży. Za to w nocy powstał kolejny. Ma 7 stron i zakładam, że każdego czytającego wprawi w galopującą depresję. Jak zwykle - komediodramat.