Ok, nie wiedziałam czy to wstawić, ale... zdecydowałam się. ostrzegam to jest dziwne...





Nie zgaśnie nadzieja w naszych sercach. Czekamy, w milczeniu wypatrując zbawcy. Wszechobecna cisza bębni w uszach, ale wypatrywać nikt nie przestaje.

Uliczka wzdłuż której stoimy jest pusta. Zawsze była –nikt nią jeszcze nie przyjechał, ale… czy to coś zmienia? Czy ktokolwiek się tym przejmuje...? Nie.

Zarumienione z podniecenia twarze wpatrują się w daleki horyzont. Już za chwilę! Zaraz, zaraz tu będzie!

- Czy pełen zła świat jest gotowy? – Nikt nie odpowiada na to pytanie.

- Jeśli nie, to mamy zginąć? – cisza, cisza dookoła nas.

Nogi spuchnięte od długich godzin stania poddawane są ciężkiej próbie, ale nikt się nie wycofał. Wszyscy mają nadzieję.

Garncarz obok kwiaciarki stoi. Rzeźnik tuż przy Artystce, a Pan miejsca ustąpił małej dziewczynce. Zakonnica w milczeniu obraca różaniec – Zaraz, zaraz tu będzie!

Chwila ta spełni wszystkie marzenia. Niebo zamieni w drugi nasz dom. Ziemię lepszą uczyni. Lecz wszystko się nagle miejscami zamieni i znów będziemy żyć w biedzie.

Horyzont daleko, lecz coś majaczy. Postać się zbliża z północy. I w jednej chwili wrzask się podnosi: to On! Zbawca nadchodzi!

Z niecierpliwością, ale z godnością Pan wpatruje się w dal. Niewiele widzi, słońce go razi, lecz postać to postać. To On!

Nic już nie będzie takie jak dawniej – przyznali to dawni mędrkowie. Wszystko się zmieni i dziś to nastąpi – radujcie się ludzie żałośni!

I nagle zamilkł nasz gwar radosny. I nagle ludzie na baczność stanęli. Rzekłbyś przechodząc – zaklęto was w kamień. A uśmiechy głupie przyklejone do twarzy zostały. I śmiałbyś się z głupców co wieczność czekali aż zbawca nadejdzie. Nauczyciel i Mistrz. A potem z radością, nadzieją, miłością przywitali żebraka, co miał prosić o chleb…

Bardzo fajne. żeczywiscie dziwne ale fajne. Błedów nie widze...A jesli są to nie mi jest dane je wytykac.

Pierwsze cztery linijki szybko ostudziły mój zapał. Coś w nich zgrzyta i wywaliłbym to "nie " po pytajniku.

Ale później jest coraz lepiej i tekst naprawde mi sie podoba. Szczególnie zakończenie

Tresc mi sie podoba... gdyby nie te zgrzytliwe zdania...



"A uśmiechy głupie przyklejone do twarzy zostały."



A to mi tam w ogole nie pasuje...

hm... dzięki



co wyniosłam z tego - nigdy więcej nie wrzucać tekstów odrazu po napisaniu i bez porządnej korekty

Treśc podoba mi się bardzo ale rzeczywiście czyta się bardzo żle, niektóre zdania mają bardzo trudny do czytania styl.

czy to jest poczatek epidemii szortów???

Przed chwilą przeczytałem coś o kuli, która w milisekundzie rozwala główkę dobremu stróżowi prawa, teraz Twoja historia.

Lan to mi się nie podobało.



pozdrawiam.

Jak nie lubisz shortow, to ich nie czytaj i tyle...



To samo doradzam w sprawie przyslowkow - omijaj je w tekstach... bedziesz miec swiety spokoj, a niektorzy przestana dostawac szalu czytajac Twoje dobre rady dotyczace wywalania chwastow...



Smacznego.

A ja uważam, ze kazdy ma prawo do wyrażenia swojej opini. Nie ma w tym nic złego, mi szczerze mówiąc te tekst też się raczej nie podoba.

Jasne, ze kazdy ma do tego prawo... Ale w kolko to samo... To juz jest denerwujace... Poza tym tekstu w stylu:



"rozwiń to, bo narazie w dupie mam to, że bohater, już nigdy nie zobaczy swoich córeczek" (by Germanik) raczej bym w ogole nie nazwal opinia...



Ja tez tylko wyrazilem swoja opinie... Ale ja juz nic nie mowie...

Jak chcesz to mów. Oboje macie prawo do wyrażania opini. W koncu mamy jeszcze wolność słowa. Jeszcze....

Ciężko mi pisać opinię dłuższą od samego opowiadania. Styl przestawny, który użyłaś, jest naprawdę na miejscu i podoba mi się. Nie, nie jest ani cięzki ani zły. Jest adekwatny. Opowiadanie samo w sobie bardzo celne i miłe w odbiorze. Rozstawienie postaci oraz ich skromny opis pozwala się skupić na wydarzeniu, które ma nastąpić, co tym bardziej pozwala rozkoszowac sie zakończeniem. Ale jedno zdanie nie spodobało mi się ( źle brzmi)

Uliczka wzdłuż której stoimy jest pusta.

Nijak mi to nie pasuje... ( wiem, że jest ono poprawne ale...)



Poza tym, pikne

Osobliwe.. ;-)



Bardzo podobało mi się doprowadzanie do finału opowieści od samego jej początku.Cos w rodzaju crescendo w muzyce ;-) Ogólnie pozytywnie - a długość?Moim zdaniem nadała wartości temu opowiadaniu ;-)



Pozdrawiam ;-)