Latest post of the previous page:

Navajero pisze: (pn 15 mar 2021, 11:42) Nie martw się, jak się nie spodoba ( albo nie przeczytają) najprawdopodobniej nie dostaniesz żadnej odpowiedzi

No wiem. I to mnie pociesza.
Na razie mam całe dwa "sukcesy odmowne" na koncie.

"Sukcesy odmowne" - muszę sobie zanotować to określenie w pamięci. Może się przydać
I trzymam kciuki, żeby zaraz na Twoje konto wskoczył po prostu "sukces".

jagoda139 pisze: (pn 15 mar 2021, 11:56) I trzymam kciuki, żeby zaraz na Twoje konto wskoczył po prostu "sukces".

Dziękuję!
Też trzymam kciuki za Twoją akcję wysyłkową.

Rozpoczynam zaklinanie rzeczywistości. Jakieś patenty?

Cierpliwość

Aktegev pisze: (pn 15 mar 2021, 21:26)Cierpliwość

Im bardziej czekam, tym mniej jej mam.
Cisza, nerwacja, pustka i cisza...
A miałam zamiar denerwować się dopiero w piątek.

Czarna Emma pisze: (pn 15 mar 2021, 18:37) Rozpoczynam zaklinanie rzeczywistości. Jakieś patenty?

Wymyśl najbardziej skomplikowany rytuał zaklinania rzeczywistości. Taki wymagający zbierania rosy o świcie, kropli morskiej wody w czasie pełni i jednego włosa białego konia. Nie pomoże, ale będziesz miała zajęcie i nie będziesz się miała czasu denerwować

jagoda139 pisze: (wt 16 mar 2021, 12:36) Nie pomoże, ale będziesz miała zajęcie i nie będziesz się miała czasu denerwować

Hmmm. może to niezła technika.
Teraz zaczynam się zastanawiać, czy warto się np po upływie dwóch tygodni przypomnieć, czy machnąć ręką i odwiesić marzenie o debiucie na kołek... :apat:

Chwilę mnie nie było, a tu już takie zmiany.
Gratuluję antologii konkursowej.
No i powodzenia z wydawnictwami.
Zazdroszczę ale nie "zawiszczam"

Seener pisze: (śr 17 mar 2021, 13:27) Zazdroszczę ale nie "zawiszczam"

Takie stwierdzenie bardzo "otusza"

Dzięki za gratulacje.
W powodzenie coraz mniej wierzę, ale może... Może...

A mi się wydaje, że teraz masz taki Czas Próby... pokazania charakteru i cierpliwości. Bo jeżeli nikt się nie odezwie, to trzeba przecież dalej walczyć o swoje. Kiedyś Leszek mi napisał, że skoro nie mam genialnego stylu, który rzuca na kolana, to trzeba jeszcze mocniej pracować, uczyć się, no i być cierpliwym. Tych geniuszy, to jest niewielu, więc trzeba pisać, czytać, a zwłaszcza podglądać tych obdarzonych darem pisania. Dla mnie wydanie w przyszłości mojej książki i zyskanie choćby nawet kilkudziesięciu czytelników byłoby ogromnym sukcesem. Ty masz dopiero dwadzieścia dwa lata(?), więc czas i wiek jest twoim sprzymierzeńcem.

tomek3000xxl, zgadzam się co do tego, że nic nie jest lepszą gwarancją sukcesu niż praca i cierpliwość. Nie ustaję w pracy i nie czekam na laury bezczynnie.
Dla Ciebie mam być może dopiero 22 lata, dla mnie to mój maksymalny wiek, jestem najstarszą wersją siebie, jaką znam. Potem będę 23-letnią wersją siebie, za paręnaście lat - będę jeszcze starsza. Wszystko obecnie oceniam z pozycji "już tyle żyję", nie zaś "dopiero tyle żyję" - a to spora różnica w odczuwaniu upływu czasu i spojrzenia na ten upływ.
Nie zakładam, że ktoś musi się odezwać - co to to nie. Po prostu ufam, że się odezwie. Kiedyś, może nie teraz, nie z tym tekstem... Ale ufam.
Trzymam kciuki za Twój przyszły sukces!

Czarna Emma pisze: (czw 18 mar 2021, 10:50) Wszystko obecnie oceniam z pozycji "już tyle żyję", nie zaś "dopiero tyle żyję" - a to spora różnica w odczuwaniu upływu czasu i spojrzenia na ten upływ.

Ciekawa zajawka na temat opowiadania. Tak sobie pomyślałem. Nie chcę zgredzić, po prostu mam nastoletnie córki i one też prezentują tę postawę. A rzeczywiście to pewna różnica, kiedy myśli się "dopiero tyle żyję", albo "już tyyyle żyję".

flamenco108 pisze: (czw 18 mar 2021, 12:01) A rzeczywiście to pewna różnica, kiedy myśli się "dopiero tyle żyję", albo "już tyyyle żyję".

O, cieszę się, że nie tylko ja ją zauważam.

Kolejny kamień milowy zdobyty. 130k całości już za mną. Mam ambitny plan skończyć do końca kwietnia lub połowy maja, a więc znacznie skrócić czas pracy nad tekstem. Poprzedni męczyłam 9 miesięcy, obecny chciałabym zamknąć w około 3 miesiące. Czy się uda? Nie wiem, próbuję

Tymczasem niecierpliwość wydawnicza sięga zenitu, zaczynam się bać, czy przypadkiem mój tekst nie odpadł. Pociesza mnie tylko to, że na razie nie mam żadnej odpowiedzi, a więc myślą nad nim...

Nie trać nadziei. Do znajomej odezwali się z jednego wydawnictwa po niemal roku, co więcej, była to odpowiedź z informacją, że są zainteresowani. Chyba najlepiej wysłać, a później udawać, że wcale nie. Niekoniecznie już są na etapie myślenia, mogli jeszcze do tekstu nie dotrzeć – bywa i tak. Czasem takie rzeczy przeciągają sprawę. Ale trzymam kciuki!