łbem w ścianę biję szalenie

tak rozbijam smutną ciszę

farbą duszy skrwawione

cienkim pędzlem słowo piszę

zwykłe, strasznie bezsensowne

w bladym tle bardzo spóźnione

długo tak oczekiwane

lecz spieprzyłem swą obronę

ty zaś przyjrzyj się dokładnie

nim bezwstydnie je wymażesz

po za jatką bladej ściany

skrzętnie są ukryte twarze

Dodane po 44 sekundach:

Robert Cazpian Sękala

Robercie :-)

lecz spieprzyłem swą obronę

ty zaś przyjrzyj się dokładnie

przyjrzałam się dokładnie i coś zaiste spieprzyłeś. Nie wiem czy obronę, ale coś jest nie tak. Niekonsekwencja rymów to raz. Sylaby 8-8-7-8-8itd

potem

po za jatką bladej ściany

czy to poza czy też nie, "poza" razem pisze się :-)

Fajny początek (łbem szalenie walić musi być bolesne) i w ogóle "przesłanie wiersza" :-) ale coś gdzieś niedotarte. Szmatkę, polerkę i do dzieła.

Mam podobne wrażenie. Coś jest w tym wierszu, takie właśnie szalone bicie w ścianę, jest symbolika, przesłanie, uczucie... Ale takie to nieposkładane troszkę, niedopracowane. Miejscami czytelnik może się potknąć i musi się męczyć a to podobno "autor powinien się tak męczyć, żeby czytelnik już nie musiał" Co prawda nie ma to dokładnego zastosowania w poezji bo tutaj czytelnik odrobinkę pomęczyć się może ale tak czy inaczej czegoś mi brakuje. Niemniej oceniam pozytywnie Styl (w sensie nastroju) trzymasz