Jeden z pierwszych lirycznych tworów jaki spłodziłem i prawdopodobnie pierwszy, który uznałem za znośny:



Zagubieni w przestworzach słów niezrozumiałych

w gąszczu twarzy nieprzyjaznych

spaleni na stosach zimnych wymownych spojrzeń

zniewoleni przez szorstkie dłonie

trwamy niemalże bez strachu trwamy

trwamy w przekonaniu o swojej wartości i sile

choć dla nich znaczymy niewiele więcej

niż źdźbło słomy

a przekonanie o naszej słabości podnieca ich próżność

Lecz przyjdzie czas że dłonie zwiną się w rulony pięści

skrzepną jak krew na koszulach

Wtedy powstaniemy aby zmieniać świat

Warto podzielić wiersz na zwrotki dla większej przejrzystości. Staraj się też unikać powtórzeń, tu np blisko siebie masz "trwamy" w dwóch wersach obok siebie trzy razy się powtarza. W wypadku tego wiersza nie wydaje mi się, aby takie powtórzenie było konieczne.

Pozdrawiam

Zastosowałem się do Twojej rady. Rzeczywiście lepiej, dzięki. Nie mogę tutaj edytować, a nie wiem, czy mogę wrzucić wersję poprawioną w kolejnym poście. (dobrze odmieniłem? )

myślę, że możesz tę wersję poprawioną wrzucić nawet w odpowiedzi do postu z zaznaczeniem, że jest poprawiona Bardzo bym chciała ją przeczytać.

Wersja z naniesionymi poprawkami:) Wiele się nie zmieniło:) Usunąłem powtórzenia i w dwóch miejscach nacisnąłem enter:)



Zagubieni w przestworzach słów niezrozumiałych

w gąszczu twarzy nieprzyjaznych

spaleni na stosach zimnych wymownych spojrzeń

zniewoleni przez szorstkie dłonie



trwamy niemalże bez strachu

w przekonaniu o swojej wartości i sile

choć dla nich znaczymy niewiele więcej

niż źdźbło słomy

a przekonanie o naszej słabości podnieca ich próżność



Lecz przyjdzie czas że dłonie zwiną się w rulony pięści

skrzepną jak krew na koszulach

Wtedy powstaniemy aby zmieniać świat

I tak jest znacznie lepiej. Są jeszcze błędy gramatyczne i stylistyczne, bo dziś inaczej się pisze poezję (zapraszam do moich wierszy), co nie znaczy, że ten wiersz jest kiepski. Przeciwnie. Jest czytelny, niesie ze sobą jakiś przekaz i nie jest banalny, a to ważne. Współczesna poezja jest dość udziwniona, nie stosuje się tam dopełniaczy i często jest mało zrozumiała dla wszystkich poza autorem Poza tym czy wszyscy mamy się stosować do kanonów nowoczesności? Według mnie nie koniecznie

Czekam na następny Twój wiersz.

Ja z założenia nie daję się kanonom:) Poza tym poezja to nie do końca moja dziecina. Większość moich wierszy pierwotnie miało być tekstami piosenek, ale w procesie twórczym coś nie wyszło:) Stąd wszystkie są raczej bezpośrednie, okrawające trochę o system wersyfikacyjny stworzony przez Tadeusza Różewicza.



Za recenzję bardzo dziękuję. Jak trochę pogrzebię na dnie szuflady (względnie dysku twardego) to na pewno coś jeszcze wykopie:)

W takim razie czekam