Coś smutna Kostucho ludziom uczyniła,

Że każdy umyka przed cieniem twoim?

Tyś przez Styks tak wielu przeprowadziła

Do snu wiecznego bez dna wodopoi.



Kaptur twój skrywa żal kryształowy,

Wylany przed legion duchów zbłąkanych.

W miano Żniwiarki zakuta okowy,

Półprawdy arkanów nierozerwanych.



Istotą nie jest plonów zbieranie -

To Pora Roku bezwzględnie stanowi.

Celem do spichrzy ich dotrzymanie

By skrzętnie chronione nie uległy Morowi.

Tyś przez Charon tak wielu przeprowadziła

Chyba przez Styks Charon to był przewoźnik...



Chaotyczne to wszystko. Naciągane środki stylistyczne jak "żal kryształowy" (da się to uzasadnić ale nie trafia do mnie). Silisz się na jakieś metafory ale zupełnie nieudanie. Najpierw o Kostusze potem o zbiorach... Nie podoba mi się.

Tak przez Styks, nie poprawiłem.

A ja trochę czuję ironię. czuję trochę starą, osiemnastowieczną, angielską poezję. A może nie? Stylizowane mocno - a ja lubie. Czy poprawne technicznie? Nie wiem, nie znam się na poezyi.

"Kaptur twój skrywa żal kryształowy,

Wylany przed legion duchów zbłąkanych.

W miano Żniwiarki zakuta okowy,

Półprawdy arkanów nierozerwanych." - bomba. tak patetyczne, że aż przykuwa uwagę.



Nie ma już Miłoszów, Wierzyńskich...

Chaotyczne to wszystko. Naciągane środki stylistyczne jak "żal kryształowy" (da się to uzasadnić ale nie trafia do mnie). Silisz się na jakieś metafory ale zupełnie nieudanie. Najpierw o Kostusze potem o zbiorach... Nie podoba mi się.

Chyba przesadziłem z tym patosem, ale wiersz pisany był pod wpływem silnych emocji. Nie chcę się bronić (no może tylko troszkę ), ale nie mogłem pisać "przystępniej", żeby oddać istotę tego zagadnienia przez co wyszło to trochę, jak napisałeś - chaotycznie. Co do metafor, poniekąd masz rację, ale prosiłbym, żebyś wskazał te metafory skoro już to napisałeś. W innym wypadku węszę, węszę i wywęszyć nie mogę

Tak, tak Kan. Dobrze czujesz. Ironię, ale też smutek. Zresztą jak nietrudno zauważyć punktem wyjścia jest tytuł wzorowany na... To już sami powinniście wiedzieć Dziękuję za krytykę i poświęcony czas.

Pozdrawljaju!

Tak przez Styks, nie poprawiłem.

Skoro tak to wprowadziłem odpowiednią zmianę

Co do metafor, poniekąd masz rację, ale prosiłbym, żebyś wskazał te metafory skoro już to napisałeś. W innym wypadku węszę, węszę i wywęszyć nie mogę

Bardziej miałem na myśli metaforyczny charakter wiersza ale skoro ma być konkretnie to konkretnie Niekoniecznie o metaforach

Do snu wiecznego bez dna wodopoi

(ileż to interpunkcja by ułatwiła a tak nie mogę być do końca pewny...) Do snu wiecznego bez dna - to jeden ciąg myślowy? a potem jest "wodopoi"? ale w sensie

"tak wielu przeprowadziła

Do snu wiecznego bez dna wodopoi

czy może

Do snu wiecznego bez dna wodopoi??



Jakkolwiek, sen wieczny jest oczywisty, o co chodzi z tymi wodopojami?



"żal kryształowy" - do mnie nie trafia.



"Półprawdy arkanów nierozerwanych" nie rozumiem co to "półprawdy arkanów" Można niby, że te półprawdy stanowią arkana nierozerwane albo można i inaczej ale tak czy siak - dla mnie nieco mętne.



Generalnie nie chodzi o to, że napisałeś nieprawdę, bardzo możliwe, że wszystkie zastosowane środki da się świetnie wytłumaczyć i Ty doskonale wiesz co po co i dlaczego. Ale ja piszę jako czytelnik, który ma tylko pewne pojęcie o "sztuce interpretacji" W tym wypadku się pogubiłem w nadmiarze symboliki i zbyt zawikłanym sensie.