Latest post of the previous page:
Jacek Skowroński pisze:Opublikowałem opowiadanie kryminalne, które zebrało tak przychylne opinie, że grzechem byłoby nie pociągnąć go dalej.
Wysłanie tego opowiadania do miesięcznika "Alfred Hitchcock poleca" było w ogóle moją pierwszą próbą zaistnienia. Nawet nie wiedziałem wtedy, że istnieją internetowe fora literackie. Uprzedzając kolejne pytanie , nie było to znów tak dawno - koniec 2006 r.padaPada pisze:ile opowiadań wcześniej opublikowałeś? ile on-line, ile na papierze?
Tym bardziej, że jestem ciekawa, jak pisujesz. 
Wysoki poziomFaux pisze:ile czasu musiałeś ćwiczyć pisanie, by osiągnąć tak wysoki poziom?
to rzecz względna, mówmy raczej o poziomie drukowalności. Jakieś dwa lata nabywania wiedzy praktycznej - przecinki , zaimki , powtórzenia , aliteracje i cała reszta, sprawiająca, że tekst jest po prostu czytelny. Gdy chodzi o styl, sposób prowadzenia narracji, tempo, rozmieszczenie akapitów i całą resztę, sprawiającą, że tekst chce się czytać, to pomogły mi lektury. Zawsze czytałem dużo i to - w moim przekonaniu - zaowocowało intuicyjnym wyczuciem tego, jak pisać, by powiedzieć dokładnie to, co się chce, nie przynudzając przesadnie.
Sądzę, że większość twórców woli trzymać takie sprawy w tajemnicy, powiem więc tylko - wynegocjowane honorarium składa się z zaliczki, którą zdążyłem już przepuścić... na życieBMF pisze:Tak z czystej ciekawości - ile dostajesz od egzemplarza?
oraz procentu od sprzedanych egzemplarzy. Znając ze słyszenia realia rynku, jestem dość zadowolony z warunków.
Trzydzieści procent to rząd wielkości, o który może bić się naprawdę uznany - i kupowany! - autor np. Andrzej Pilipiuk. Ja jestem bliższy tej dolnej, podanej przez Ciebie, granicy, pomnożonej przez cyfrę, do której odczuwam niewymowny wstręt od czasów szkolnych.pff. jaki to konkretnie procent? jest spora różncia między pięcioma procentami a trzydzietoma, powiedzmy. ;p
W podstawówce zauważyłem, że moje wypracowania budzą niekiedy niekłamany entuzjazm klasy, choć niekoniecznie nauczycieli przyzwyczajonych do podręcznikowego ujmowania tematu. I zawsze uwielbiałem czytać, więc, po którejś z kolei wciągającej lekturze zalęgła się we mnie myśl: Przecież ja też bym tak chyba umiał...? Nie, nie rzuciłem się natychmiast do pisania. Myśl dojrzewała, a ja wraz z nią. Ale od tamtego momentu przepadło, robiłem po drodze wiele rzeczy, nie zawsze wartych wspominania, jednak myśl nie opuszczała. Zostanie pisarzem stało się największym marzeniem życia. Tyle że mam pewną skazę charakteru (a może zaletę, to trudno jednoznacznie określić) - wszystko, na czym mi zależy staram się robić dobrze albo wcale. Bez półśrodków, najlepiej jak umiem. Gram o wszystko. Więc kiedy zdecydowałem się pisać z zamiarem publikacji, od początku traktowałem sprawę poważnie. A to oznaczało napisanie opowiadania dla konkretnego magazynu, w określonym, dopasowanym do jego profilu, klimacie. Żeby się przekonać, czy umiem pisać. Dwa i pół roku temu opko zostało przyjęte do druku i od tego momentu... sprzedałem duszę diabłu.w jakim wieku zacząłeś się interesować pisaniem? dlaczego? kiedy postanowiłeś swoją radosną twórczość wydać?
Ach, dwa lub trzy teksty napisałem wcześniej, tak dla rozgrzewki... i wysłałem natychmiast na pewien portal literacki. Też natychmiast przyjęli O_o, wiszą tam sobie do dzisiaj (nawet blisko opowiadania Andrzeja Pilipiuka), choć moim zdaniem na to nie zasługują ze względu na mnóstwo potknięć stylistyczno-warsztatowych. Dlatego nie zdradzę miejscaczyli rozumiem, że pierwsze napisane przez Ciebie opowiadanie nie będące szkolnym wypracowaniem zostało od razu wysłane do publikacji? nieźle... żadnego pisania do szuflady?
To samo, co o kursach wędkarstwa podlodowego czy szydełkowania. Kwestia osobistej potrzeby i pomysłu zagospodarowania nabytych umiejętności.mountain_artist pisze:co sądzisz o kursach szybkiego czytania?
Właśnie spotkałem się z opiniami treści: "Chcesz być lepszy i ogarnąć spory materiał poprawiając przy tym zapamiętywanie - skorzystaj z tego...", itd. Nastał taki czas, że staje się to dla mnie tematem wręcz wiodącym - wszakże przed maturą można zrobić z tego spory użytek. Szczere dzięki za odpowiedź!Jacek Skowroński pisze:Połknięcie kilkoma kęsami wyszukanej potrawy, sprawia że... przestaje być wyszukana, zamieniając się określoną ilość kalorii, węglowodanów, cukrów, białek i diabli wiedzą, czego tam jeszcze