Witam.

Czy ktoś zna może jakieś książki, publikacje, poradniki dotyczące sztuki kowalskiej w dawnych wiekach? Byłbym wdzięczny za rzucenie jakimś tytułem lub autorem.
Chodzi mi o wygląd i oprzyrządowanie kuźni, pracę kowala, sam proces przekuwania metalu, ilu ludzi było potrzebnych do obsłużenia kuźni itd. Pytam zarówno o kowalstwo użytkowe/artystyczne, jak i o płatnerstwo. Jestem raczej zielony w tym temacie, a do jednego z opowiadań potrzebny jest mi bohater kowal, więc dobrze byłoby, gdybym wiedział co nieco o jego robocie. Jeśli chodzi o zakres czasowy czy geograficzny, to nie pytam specjalnie o konkretną epokę ani rejon - powiedzmy: bardzo szerokie ramy, od wczesnego średniowiecza do czasów nowożytnych, a nawet do rewolucji przemysłowej.

I drugie pytanie, bezpośrednio związane z poprzednim: czy wie ktoś może o jakichś przełomowych innowacjach w sztuce kowalskiej na przestrzeni wieków? O jakichś odkryciach, wynalazkach, ulepszeniach? Praca kowala wyglądała tak-a-tak, nagle ktoś wprowadza jakieś nowatorskie rozwiązania i upraszcza/przyspiesza/ulepsza produkcję?

Będę wdzięczny za podanie tytułów jakichś przyzwoitych pozycji do przeczytania z tej tematyki .

Pozdrawiam .

Kochanowski "Dawne kowalstwo"
Król "Dawne kowalstwo i ślusarstwo"

Takie mi polecono, ale jeszcze nie zdobyłam.
Jeżeli chcesz mogę sobie poprzypominać i wypisać filmy, gdzie występował kowal (sceny w kuźni). Ale to tylko tak poglądowo, bo do prawdy historycznej zwykle ma się to nijak.

Pozdrawiam

Wielkie dzięki za pomoc, postaram się znaleźć gdzieś któryś z tych (lub obydwa) tytułów.

Pozdrawiam .

Jeżeli chodzi o innowacyjność to zainteresuj się używaniem gliny do selektywnego hartowania stali. Oblepiano rdzeń głowni gliną i dopiero hartowano.

W późnym (?) średniowieczu zaczęto też używać stali damasceńskiej i bułatu sprowadzanego ze wschodu.

Co od ilości ludzi to wg zamożności kowala, ale 2 do normalnej pracy to raczej minimum (chyba, że chcemy podkowę wykuć )

Narzędzia to oczywiście miech, palenisko, jakiś koksownik, miejsce na korę brzozową, która dobrze się pali, różne rozmiary młotków, przecinaków, dziurkaczy, kowadła, fartuch skórzany, rękawice, szczypce...

Mogę dodać jeszcze, że w kuźni musi panować półmrok, żeby zauważyć odpowiedni kolor rozgrzanego metalu.
W filmach często kowal kuje przed kuźnią na świeżym powietrzu i do tego za dnia!

Konkretnych tytułów ci nie podam, bo nie pamiętam. Na samym kowalstwie też się nie znam, ale wiem co nieco o ogólnym rzemieślnictwie.


W średniowieczu zazwyczaj bywało tak, że rzemieślnik pracował wraz ze swoim uczniem, inaczej terminatorem (stażystą), któremu nie płacił (chociaż tego całkowicie pewien nie jestem). Po zakończeniu terminu i zdaniu egzaminu, uczeń stawał się czeladnikiem. Czeladnicy otrzymywali już zapłatę za swoją pracę. Gdy czeladnik chciał zostać pełnoprawnym rzemieślnikiem (wyzwolić się na mistrza), musiał wykonać majstersztyk, czyli jakąś pracę prezentującą jego umiejętności.

A co do samego kowalstwa, dużym krokiem naprzód w jego historii było rozpoczęcie zakładania manufaktur, gdzie pracowało wiele osób.

Gwynbleidd12, to co opisujesz to raczej po średniowieczu, zwłaszcza z tymi majstersztykami. Choć różnie to bywało, zależnie od kraju i miasta. Warto wspomnieć, że nad ważniejszymi zawodami rzemieślniczymi piecze sprawowały tak zwane cechy.

Faktycznie, rozwój tego systemu nastąpił w epoce nowożytnej, ale swój zaczątek wziął w średniowieczu.

A przypadkiem nie było tak, że system cechowy kwitł w średniowieczu a potem zaczął podupadać? :wink: Zajrzyj na początek do "Historii kultury materialnej Polski w zarysie". Znajdziesz tam aż nadto na temat kowalstwa.

Faktycznie, rozwój tego systemu nastąpił w epoce nowożytnej, ale swój zaczątek wziął w średniowieczu.

Chodziło mi tutaj o system manufaktur. Pierwsze manufaktury - Italia, XIII wiek (średniowiecze).